Koty kotiki, a może kotika kotów.

Tak mi dziś smutno. Nie mogę pogodzić się z tym, gdy odchodzą. :cry:

Tak dzień smutny, ale na koniec odezwali się jamnikowce.
Cieszę się bardzo, bo już myślałam, że zapomnieli o nas.

[*] 6.12.2012
Daina zawsze będzie w moim sercu.

Daina, moja pierwsza wirtualna kotka...

Bardzo lubię święta, nie tylko ze względu na cały ten ładunek emocjonalny,
ale także dlatego, ze mam normalnie więcej czasu dla siebie i dla kociastych.
Spacery z psem też są wtedy fajniejsze, nie na czas. :mrgreen:

No i proszę, znajduję nawet trochę czasu aby skrobnąć coś w swoim pryv wątku.

Na święta pojechał do stałego domku maluch ze stoczni. Zaraz też wyciągnęłam koleżankę aby złapać pozostałe maluchy,
których była jeszcze według moich obserwacji dwójka.
W samochodzie obok klatki łapki stało świąteczne ciasto, mróz był jak 100 :evil:

Na warstwie śniegu leżał zamarznięty maluch, drugiego nie widziałam, nie wiem czy żyje.
Strasznie mi z tym. Nie potrafię się godzić na takie rzeczy. :cry:

Oczywiście będę sie starała sprawdzić czy drugi maluch żyje, ale w święta nie ma szans, nikt nie pojedzie.
Straż też nie chce nas wpuszczać, a mamy problem z uzyskaniem przepustek.

No i poszli sobie goście.

Zaraz wybieram się z Alikiem na spacer. Szkoda, że taka pogoda, na warstwie lodu kałuże.
Buty po każdym spacerze mam zupełnie przemoczone i tęsknię za śniegowcami, które kiedyś miałam.

A tu mały humorek:

Chociaż gdyby to chodziło o mojego psa, to koty byłyby zachwycone. :wink:

U mnie pełen luz, Alik nie przejmuje się wybuchamy, nawet jak przed nosem petardę odpalić.
Koty również mają to w nosie, tylko jak długo nie przestawali, moja tymczaska Hajdi,
zaczęła patrzeć przez okno, ale też się nie bała, była raczej zaciekawiona.
Współczuć należy za to bezdomniaczkom, wczoraj żadnego nie spotkałam, jedzenie nie ruszone...

Ja szampana nie piłam, ale co piły moje koty, naprawdę nie wiem...

Pierwsza przychodzi Tancerka. Jest czarna drobna, gibka i zwinna.
Wygina ciało w łuk i podchodzi powolutku, boczkiem, na paluszkach,
wykorzystuje po drodze każdą przeszkodę aby się poocierać o nią.
Tak bardzo chce być wygłaskana, ale płoszy ją byle powiew wiatru.
Ale przychodzi, głaszczę ją, a ona w końcu zaczyna jeść. :wink:

Biały Śnieżek czy Śnieżka...jeszcze tego nie rozgryzłam do końca,
choć z każdym dniem zaczynam podejrzewać, że to ona i boję się, że już nie sama.
Ma przepiękne, bardzo gęste, całkowicie białe futro, chociaż oczywiście bardzo brudne.
Kocha głaskanie, ociera się o mnie, przytula.
Zawsze głodna, je jak odkurzacz, wprost zasysa: byle dużo, byle szybko.
Boi się innych kotów, po moim odejściu na przygiętych łapkach ucieka...

Martwię się o nie. Przychodzą tak nieregularnie, są strasznie płochliwe.
Jak je złapać ?

Czasem spotykam Kocura. Kocur nie jest najmłodszy, pewnie z niejednego pieca chleb jadł.
To duży, kościsty buras. Ma wielką głowę i lubi czasem pospać w ciepłej budce.
Jeśli go na tym przyłapię, wybiega ale zaraz przystaje i czeka. Czeka na jedzonko.
Wie po co tam przychodzę i chętnie korzysta ze stołówki.
To stary wyga. Przed psami ucieka za płotek i tam spokojnie siada i obserwuje wroga. :wink:

Burasia jest nowa. Burasię widziałam pierwszy raz. Burasia wygląda na młodą koteczkę.
Najpierw zobaczyła mojego Alika, który w pobliżu czeka na mnie, aż nakarmię koty.
Burasia zastygła w bezruchu, wpatrzyła się w psa wzrokiem Bazyliszka i tak trwała...
Myślałam, że raptem zerwie się i ucieknie, a tu niespodzianka.
Widocznie uległa postawa psa ją zadowoliła i uspokoiła, bo powoli podeszła do mnie,
i ostrożnie podeszła do miseczki. Jadła szybko i z zadowoleniem.

Od kilku dni nie widzę białego kota. Martwię się czy czasem nie urodziła.

A łabędzica usiadła na jajkach. Twardo siedzi. :ok:

Cieplutko dziś.

Dziś koło mojego bloku ćwierkoliła parka kuropatw.

Idę sobie wieczorkiem na spacer z psinką, a tu jeden chłopak woła: niech pani uważa, ostrożnie!

Wyhamowałam, idę ostrożnie, a tu jak nie popędzi młody dzikun.
Trochę mnie zatkało, no i żal się go zrobiło, bo dziczek młody, był w szoku.
Miasto i samochody, tłumek ludzi i światła, to nie miejsce dla zwierzaka.
Widać było, że chce się uwolnić, ale w szoku, goni w kółko i nie potrafi się wyrwać.

Koty kotiki, a może kotika kotów.

Kto przegląda forum