Tytek Kot Nad Koty. 5 tymczasów szuka domu !!!

Dziś minęło 7 lat jak Grześ umarł .
Nie czułam się na siłach i nie poszłam na cmentarz ,jutro polecę.
Wydawało mi się że dnia nie przeżyję ,że nie dam rady ,że wszystko się skończyło.
A to już 7 lat.

Pamiętam jak Kropka była do adopcji ,a On wydzwaniał do mnie jako ten chętny co ma najlepszy domek na świecie...Kropeczka jest ,Jego nie ma.

Kochana Moja tulaka przesyłam ...

Przytulam

dorcia44 pisze:Dziś minęło 7 lat jak Grześ umarł .
Nie czułam się na siłach i nie poszłam na cmentarz ,jutro polecę.
Wydawało mi się że dnia nie przeżyję ,że nie dam rady ,że wszystko się skończyło.
A to już 7 lat.

Pamiętam jak Kropka była do adopcji ,a On wydzwaniał do mnie jako ten chętny co ma najlepszy domek na świecie...Kropeczka jest ,Jego nie ma.

Odchodzą...Odchodzą wszyscy ale my zauważamy bardziej brak TYCH co nas kochali...
Czas...Czas nie goi ran; czas przybliża nas do NICH...
ONI czekają ...a my jesteśmy wciąż w drodze...

Dorotko :201428

**Adopcje: 12 >>**

Przytulić tylko wirtualnie mogę

['] dla śp. Grzesia.
Ciebie Dorotko ściskam mocno.
Bardzo mnie niepokoi ten Twój stan. Masz jakieś przypuszczenia,
co to może być lub z czego wynika?

Pamiętam wszystko ,minuta po minucie .
Pamiętam jak Darek wysłał mi sms że Grzegorz dziś lepiej ,uśmiechnął się .
Kiedy ja dotarłam, drzwi do sali zamknięte,ten łomot serca,ta suchość w ustach ,ten obezwładniając lęk..spóźniłam się kilkanaście minut .
Był sam .
Mówią że dobrze się stało ,walczył ze śmiercią ,walczył z brakiem powietrza..
Ja w tym czasie byłam w sklepiku ,kupowałam sobie picie ,jedzenie ,nie musiałam ,a jednak.
Ostatnio śniło mi się że leży przytulony do mnie,to było takie realne.

Tyle nas było ,została garsteczka .
Dziękuję ze jesteście.Bardzo Wam dziękuję.

isiaja pisze:
dorcia44 pisze:Dziś minęło 7 lat jak Grześ umarł .
Nie czułam się na siłach i nie poszłam na cmentarz ,jutro polecę.
Wydawało mi się że dnia nie przeżyję ,że nie dam rady ,że wszystko się skończyło.
A to już 7 lat.

Pamiętam jak Kropka była do adopcji ,a On wydzwaniał do mnie jako ten chętny co ma najlepszy domek na świecie...Kropeczka jest ,Jego nie ma.

Odchodzą...Odchodzą wszyscy ale my zauważamy bardziej brak TYCH co nas kochali...
Czas...Czas nie goi ran; czas przybliża nas do NICH...
ONI czekają ...a my jesteśmy wciąż w drodze...

Dorotko

Dorciu, Twój mąż nie chciałby, żebyś Ty cały czas, który Ci pozostał, była nieszczęśliwa.
Żyj pełną piersią, żebyś mu mogła kiedyś o tym opowiedzieć. Postanów sobie, że będziesz szczęśliwa. Bo to jest w Tobie. Ciesz się życiem. Na przekór wszystkiemu. Zamknij drzwi z napisem "duchy przeszłości" i korzystaj z własnego czasu. Który jest ograniczony. A Ty masz dla kogo żyć. Masz syna, który wyrósł na porządnego człowieka, masz wnuczkę, masz wiernych przyjaciół. Nie jesteś sama. Ciesz się drobiazgami. Bo jakie by to nasze życie nie było parszywe, to jest jest jedyne, jakie mamy. Powtórki nie będzie. Trzymaj się. :ok:

I dbaj o zdrowie.

Na cmentarzu nie było nikogo,zapomniani przez wszystkich ,czemu?
Pamięć ludzka jest ulotna.

Czuję się jak się czuje ,więc wsiadając na kozę mówię do Gada ,jak nie wrócę zapal mi światełko w ogródku .
Wróciłam,a Gad w drzwiach mnie wita słowami
Wróciłaś ,a ja szedłem światełko Ci zapalić :twisted:

Wczoraj ,jadąc 194 ,była wręcz żenująca sytuacja.
Babka chciała kupić bilet ,ale nie miała tyle drobnych ,z grubszych wydać nie miał.
Autobus ludzi .
Brakowało Jej złotówkę :idea:

wygrzebałam ,podałam.
Cisza jak makiem zasiał.
Ludzie ,to tylko złotówka ,a ta kobieta była przerażona że kanar Ją złapie.
ech.żeby tylko takie były problemy. :ok: