iza71koty pisze:No Sylwuś.W końcu jesteś.
Zaczęłam się już niepokoić o Ciebie.
Ola jest z nami.
od ponad tygodnia jestem zakręcona jak słoik z dżemem... znowu się przeprowadzamy, szukałam mieszkania, obejrzałam ich dokładnie 40... dziś w końcu coś wzięliśmy. Ceny w tym mieście przyprawiają o zawał
ale co zrobić cholipka. We wtorek akcja przewożenia mebli i szpargałów. Jak się troszkę ogarnę, to zacznę arabski bazarek. Powoli wyszperowuję i kumuluję fanty
Strasznie się cieszę, że z Olą lepiej... trzymam za nią wielkie kciuki!
. Głaszczę futrzaki i namawiam do wirtualnej adopcji.
zupę z gwoździa też można ugotować 
).Oczywiście ja tak postąpiłam-inni nie muszą.Jestem z siebie dumna i wiem,że dobro do mnie powróci.A jak nie-to też nic się nie stanie.Najważniejsze,że za moje marne grosze które wpłacam,choć trochę napełniam ich brzuszki 
i daje mi to wielką radość 
przeczytali ...ja też ....ale on jest dla mnie dość "smutny" 
i nie bardzo wiedziałam co napisać w tej sprawie 