<<< Kliknij, aby powiększyćI na filmie:
http://www.youtube.com/watch?v=usGviKUVxQw
Chrypek jest 200% dzikusem. Nakryty podbierakiem miotał się jak pchła na grzebieniu. Jeszcze tak dzikiego kota nie spotkałem, no może z wyjątkiem milanowskiego Kilera. Wsadzony do kontenera nie pozwalał zamknąć drzwiczek, napierał na nie i kopał z całych sił.
Przez całą drogę do lecznicy warczał. A przy tym zsikał się w transporterze i śmierdział niemiłosiernie. Pan taksówkarz, który wiózł nas do lecznicy pouchylał wszystkie okna i gnał jak szalony, żeby tylko uwolnić się od smrodu. I to pomimo tego, że Chrypek jechał w bagażniku! (zostawiłem mu włączoną latarkę, żeby nie jechał w całkowitej ciemności). W lecznicy pozdrowił panie lekarki łapą, ale panie fachowo go przydusiły i w 3 minuty Chrypek spał jak dziecko 
Dalszą cześć badań prowadzono już bez mojej obecności. Ustaliliśmy tylko, że jeśli stan zdrowia pozwala, to Chrypek ma zostać przy okazji odjajczony.Zauważyliśmy też dwa inne przypadki nadające się do podleczenia. Pierwszy to kocur Rysiek, który według Pani Wiesi został podrzucony na cmentarz razem z Chrypkiem. Ma jakiś zadawniony uraz (lub pamiątkę po kocim katarze) prawego oka, oko jest wyraźnie przymknięte, i mocno zasłonięte trzecią powieką. Samo oko ma mocno zabliźnioną, nieprzezroczystą rogówkę. Tak to wygląda na zdjęciu:
<<< Kliknij, aby powiększyć
<<< Kliknij, aby powiększyćMoże warto dać to do obejrzenia fachowcowi, żeby nie skończyło się rozrostem "dzikiego mięsa" jak u Ślepki, która straciła z tego powodu oko parę miesięcy temu. Później podeślę film, na którym to widać. Kocur jest przy tym nie wykastrowany, więc można by załatwić dwie rzeczy na raz. Na szczęście jest w miarę oswojony i pozwala się głaskać.
Drugi przypadek to czarny, młody kocurek, zdaje się Czarek. Ma mocno przerzedzoną sierść między uchem a okiem. Dużo bardziej niż standardowo. No i potrząsa łebkiem.
<<< Kliknij, aby powiększyć
<<< Kliknij, aby powiększyćJest trochę strachliwszy od Ryśka, ale też pozwala się pogłaskać. Nie wiem, co mu jest, ale może warto by go potraktować Advocatem? Co myślicie?
No i na koniec ostatnie nieszczęście, czyli kot prawdopodobnie potraktowany sprayem. Nie pamiętam jego imienia, w każdym razie jest bardzo nieufny i nie podchodzi do Pani Wiesi wcale. Tylko takie zdjęcie udało się zrobić:
<<< Kliknij, aby powiększyćPani Bożenka pisał kiedyś, że jakiś inny kot (rudy?) również został potraktowany farbą w sprayu.
(czy chłopaki mogą być rodziną?)
Gdyby się udało uciąć mu trochę futerka przy samej skórze i włożyć do czystej torebki strunowej to można oddać wtedy do laboratorium na badanie mykologiczne. Tylko jest kwestia na ile ten kot dałby się głaskać po łebku i smarować maścią, gdyby się okazał grzybek? Nie każdy wolnożyjący kot by się dał, o czym można się przekonać czytając choćby historię o Chrypku.
Czy da się go jakoś złapać i poucinać mu to futro w gabinecie wet?
o której pisała meggi2. Może ten kot się ocierał bródką o świeżo pomalowaną ławkę?...
