Jeszcze i jeszcze[2]. ZAMYKAMY.

» Nie gru 21, 2008 20:25

Parę miesięcy temu ktoś mnie zapytał, dlaczego to robię i dlaczego na taką skalę. Dlaczego wybieram takie przypadki, które `nie rokują` adopcyjnie.
Odpowiadałam, że robię, bo każdy coś w życiu robi - ja akurat to: zajmuję się potrzebującymi pomocy kotami; że wcale nie robię tego na `taką skalę` [wtedy nie sądziłam nawet, że mogę na większą].
Dlaczego o tym piszę?
Bo wtedy przykładem w tamtej rozmowie była Mim.
Mim - `przypadek nieadopcyjny`...
Dlaczego ją wzięłam? Bo nie wiadomo było, co jej jest. Bo w Fundacji trudniej było organizacyjnie podołać ciągłym kursom do Doc. Bo wierzyłam, że w domu jej się poprawi. Nie chciałam jej adoptować, bo chciałam mieć kolejnego kota. Wzięłam ją, bo w moim tupecie, wydawało mi się, że mi się uda ją zdiagnozować i wyleczyć. Że uda mi się ją ocalić.
Ktoś mnie pytał, czemu ratuję jej życie kosztem swojego - bo przez takie koty nie mam `normalnego` życia.
Patrzyłam wtedy na Mim i starałam się wytłumaczyć, że to jest jedyne, co mogę dla niej zrobić. Że ona nie ma nic, poza tym życiem, które ma - dane na krótko.
To nie jest `poświęcanie` swojego życia dla tych kotów - to jest sens mojego życia. Jeżeli jedyne, co mogę zrobić, to ułatwiać im ostatnie dni, to będę to robić. Jeżeli jedyne, co mogę zrobić, to ułatwiać im przejście na druga stronę - też będę to robić.
Kto, jeśli nie ja - skoro to ja stanęłam na ich drodze?

Mim - wiotka królewna. Weszła do mojego domu zupełnie bez stresu. Stado przyjęło ja bez jednego mruknięcia. Mim - wolno urodzona kotka, która pierwsze kroki w tym domu skierowała w stronę Złego Psa - pokochała Tilę z wzajemnością, która mnie zadziwia.
Mim - o wielkich okrągłych oczach i zadartym nosku.
Mim umiera...
Nie może jeść. Zwraca cokolwiek przełknie. Wymiotuje z krwią.

Jak one wszystkie - odejdzie jako mój kot.

http://dragcave.net/user/beznadziejna · » Nie gru 21, 2008 20:35

zabraklo mi slow...
czulam, ze dzisiaj taki dzien bedzie

» Nie gru 21, 2008 20:52

Brak słów

» Nie gru 21, 2008 20:57

» Nie gru 21, 2008 20:58

Agn

Dzisiaj miałam bardzo kiepski dzień. Tak bardzo chciałabym, żeby Twój dzień był dobry...

Ale cóż ja mogę? Tylko potrzymać kciuki za Mim, za Lucusia.

Przeciwwymiotnie sprawdza się też torecan, ja mam w domu taki w czopkach, na czarną godzinę. Ostatnio dałam Carmen, pomogło, przestała wymiotować.