Fundacja PJD, Vegas ma swój dom! :-)

[grrr...]

W sobotę w parku Jordana odbywa się w ramach Letnich Pikników Poetcykich Poesia Picnic. Zostałam zaproszona do czytania wierszy w bloku "Uczucia skrzydlate, uczucia kosmate". Wszystkie informacje znajdują się na stronie http://www.piknikipoetyckie.pl.

Podczas pikniku Fundacja Pod Jednym Dachem będzie miała rozstawiony stolik, przy którym będzie można porozmawiać o opiece nad kotami, także tymi wolno żyjącymi, a także wesprzeć Operację Zabieg - dostaliśmy zgodę na zbiórkę publiczną na terenie gminy Kraków na sterylizacje kotów wolno żyjących oraz opiekę przed- i pooperacyjną.

Zachęcam serdecznie zarówno do posłuchania poezji, jak i do wsparcia naszej akcji sterylizacji - będzie fajnie!

To już dziś!

Serdecznie zapraszamy na muffinkę czekoladową z gruszkami i do zapoznania się z naszą fundacją i naszymi podopiecznymi. Dziewczyny już dawno na miejscu - szukajcie naszego stolika!

[Sarah DeMonique]

Mnie niestety nie udało się dotrzeć Ale komu mogłam - przekazałam i mam nadzieję, ze zarówno wiersze, jak i działalność wzbudzimy aplauz publiczności i piknikujących

[luelka]

Sarah, szkoda, że Ci się nie udało, ale może jeszcze kiedyś będzie okazja .

Na pikniku było bardzo miło, kameralnie, i bardzo sympatycznie. Cudownie się leżało na kocyku, w cieniu. Muffinki cieszyły się bardzo dużym wzięciem, nie mniejszym niż zdjęcia PaJDotków (szczególnie Willi wszystkich zachwycał). Puszeczka brzęczy przyjemnie , waży też swoje , więc miejmy nadzieję, że uda się zebrać większą ilość lancetów na Operację Zabieg.

Niedługo zdjęcia - kogo nie było, niech żałuje .

[Sarah DeMonique]

No żałuję, żałuję luelko. Tym bardziej, że to w ostatniej chwili wyszło, że jednak nie uda się nam zjawić na pikniku... Mam jednak nadzieję, że jeszcze niejedna okazja do spotkań przed nami. Może Fundacja pomyślałaby o jakimś takim spotkaniu / zebraniu wewnętrznym - tak, żeby Ci, co się nie znają mgli się poznać?? Nie mówię, że teraz, ale może kiedyś by się udało takie cosik zorganizować!
Tymczasem przekazuję ochy i achy znajomych, którzy dotarli, posłuchali, pojedli i też mówili, że mam żałować !

[starchurka]

No tak, muffinki autorstwa grrr... były boskie!

[luelka]

Zdjęcia z Poesia Picnic:

Nasz stolik


Zdjęcia PaJDotków


Muffinki grrr...


I jeszcze jedno


Cały album na naszej stronie na Facebooku

[Ziółko]

było przyjemnie posłuchać i jeszcze przyjemniej w takim towarzystwie

[luelka]

Nie pisałam o tym wcześniej, ale podzielę się tą wiadomością, bo jest miła i oznacza masę szczęścia dla pewnego kota, choć nie PaJDotka.

Loa nie pojedzie do domu, o którym pisałam jakiś czas temu. Nie pojedzie, bo po ponad miesiącu nieobecności do domu jej opiekunów wróciła zaginiona kotka Mei - wychudzona, chora, przerażona - ale wreszcie w domu, u siebie. Jej Państwo stracili już zupełnie nadzieje, przez miesiąc jej szukali, nawoływali, rozwieszali ogłoszenia. W mailu, w którym mnie o tym informowali, napisali o tym - "zdarzył się cud".

Nasze spotkanie nie poszło na marne, na Mei, która wcześniej nie była wypuszczana, czekały już okna zabezpieczone z myślą o Loi. Będzie więc już bezpieczna, a mam mocne przekonanie, że wiedza, którą ze Stachurką starałyśmy się podzielić z Państwem Mei, myśląc o Loi, trafiła do osób, które będą potrafiły dobrze z niej skorzystać.

Nie gniewamy się, nie smucimy, choć Loa jest zawiedziona, wiadomo. Ale to ogromne szczęście - i faktycznie cud. I cieszymy się razem z Opiekunami Mei .

Przy okazji skorzystał też drugi kot, mieszkający z Mei, będący pod opieką współlokatorki, który też przestał wychodzić. Ponoć uwielbia drzemki przy otwartym oknie, wtulony w siatkę - bezpieczny, a dobrze wywietrzony .

[luelka]

Wczoraj Wanilka mieszkająca u Starchurki miała robione badania krwi - wyszły dosyć dobrze. Wyniki nerkowe, wcześniej podwyższone, wyszły bardziej niż idealnie. W morfologii wyszedł lekki stan zapalny, no i współczynnik de Ritisa marny, będzie miała znowu podawane suplementy na wątrobę.

Za to Olga, która dostaje już od dłuższego czasu hepatil, wygląda cudnie - to już nie ten kot, który zamieszkał u mnie na początku. Jest piękna, mięciuchna, mrucząca, grzecznie je tabletki (nawet nie krzyczy tak straszliwie i nie "kasuje" mi palców), a nawet po podaniu tabletki daje się wymiziać i nie chce wcale uciekać i się nie obraża.

Inna sprawa, że mamy taki cichy deal - ona nie marudzi przy lekarstwach, a ja ją czasem częstuję kawałeczkiem żółtego sera, który uwielbia . Już pisałam kiedyś - ona po prostu ubóstwia domowe, "ludzkie" jedzenie...

[luelka]

Coś dla miłośników burego futerka, czyli Olga w paru odsłonach:

Jak śmiesz latać koło mojego noska, Myszo?


Taka jestem urocza.


MNIE pokochaj. No już, teraz najlepiej.

[Majorka]

Cudo, jakie ma mocne spojrzenie

[Ziółko]

Ależ się zmieniła o maskara, ślicznie wygląda

[Sarah DeMonique]

Nie tylko ślicznie wygląda, ale cudnie mruczy, ma mięciutkie futerko i uwielbia zalegać na kolanach...

[grrr...]

Dziś pod naszą opiekę trafiły cztery malutkie bidusie. Więcej na temat kociaków napisze (zapewne nieco później) Ania, która się nimi zaopiekowała.

[luelka]

Kociaczki są śliczne i malutkie. Wczoraj do późna delikatnie oczyszczałyśmy im szczelnie zaklejone ropą ślepka. Wszystko trzeba było delikatnie odmaczać, ale maluchy, gdy już odzyskały wzrok, były zdecydowanie bardziej zadowolone i mniej przestraszone naszym zachowaniem. Ania rano ma jechać do weta, na pewno potrzebują antybiotyku.

Na szczęście, mimo że wyglądają jak zupełne kruszyny, rzuciły się na kupionego pospiesznie kurczakowego gerberka. Jeden z maluchów, najmniejszy i jedyny, który potrafi miauczeć i się drzeć, że nie chce do ludzia, wszedł na wszelki wypadek cały do miseczki, żeby przypadkiem większe rozdzeństwo mu jedzonka nie odebrało...

Jest trzech chłopców i jedna, bura pręguska-dziewczynka.

Jak tylko zostały wymyte i zjadły, to zaczęły się polowania na ogony - piękny widok, a przede wszystkim żywy dowód, że nie są apatyczne .