At The DJ's - Shiri, Rajan [*] i Igra. Gość w dom...Kotik :)

Mocne kciuki :ok:

Będzie dobrze. Takie rzeczy się leczy i już :roll:

Jak tam koci rezydent?? :mrgreen:

NO własnie co tutaj taka cisza jest :evil:

Powoli wracamy z dalekiej podróży. Nasze futerka dużo wytrzymały przez ten czas i nawet się za nami stęskniły :mrgreen:

Dzięki Pati i Grzesiu za opiekę nad Schiri i Ryanem - bez Was nasza podróż nie byłaby w ogóle możliwa...

A tak to obecnie wygląda:

Obrazek

Pozdrawiamy :1luvu:

Jak utuczyć kota??

Gdyby chodziło o mnie, nie byłoby z tym najmniejszego problemu... :oops:

Konkretnie mam na myśli naszego tymczasika Rajanera...
Jest przeraźliwie chudy... Zapadnięte boczki... Żeberka, które bez dotykania można policzyć...
Przez cały dzień ma dostęp do suchego jedzonka, a dodatkowo rano i wieczorkiem dostaje coś na mokro: albo jakieś gotowe jedzonko albo śmietanka/mleczko/jogurcik/serek albo sparzone mięsko.
Apetyt ogólnie mu dopisuje, bo w większości przypadków wszystko jest wymiatane z misek - poza suchym, ale tego też ubywa.
Efektów nie widać. Bidna sierotka waży jedyne niecałe 2,5 kg.

Pomysł zaserwowania Rajanowi oliwek niestety nie wypalił

Za to Schiri była zachwycona. Jak tylko się zorientowała, że oliwkowe łakocie znajdują się w misce, jak nigdy wymiotła wszystko do dna :ryk:

Zakupiliśmy wszystkie możliwe puszki, puszeczki, saszetki i saszetunie z kocim jedzonkiem. Będziemy próbować do skutku, aż w końcu trafimy na coś, co sprosta wymaganiom podniebienia Rajanera :mrgreen:

Jest maleńki sukces...
Od wizyty u weta 22 października udało się podnieść wagę Rajanera o 150g, czyli z 2,5kg waży teraz całe 2,65kg :mrgreen:

Ale jest też problem, bo znowu byliśmy u weta...

Ryan od dwóch lub trzech dni zaczął się coraz bardziej wycofywać. Nie witał nas z uniesionym ogonkiem, nie wskakiwał na łóżko domagając się mizianek, tylko ciągle siedział pod łóżkiem wciśnięty w kąt albo schowany w drapaku. Wczoraj przy próbie wzięcia go na ręce miałczał i warczał na całego - czyli coś jest nie tak...

Wyjazd do weta obowiązkowy.

Wet stwierdziła, że może to być zapalenie pęcherza...
I co teraz?? :roll:

Bidulek kruszynka mała trzymamy kciuki Rajanerku.

Druga wizyta u wet zaliczona.
Wstępnie należy powiedzieć, że jest lepiej, bo przynajmniej nie ma gorączki, a reakcja Ryana na badania nie była tak gwałtowna jak wczoraj.
Siuśki lepsze - duże, żadnych "kapek", a przede wszystkim do kuwety! I sam Ryan też bardziej żywy i towarzyski :ok:

Mały minus - nie ma koopczanda

, ale podobno nie należy się tym przejmować, bo po wczorajszych lekarstwach kot mógł tak zareagować.
Tak więc, kciuki trzymamy dalej :mrgreen:

Drobniutki Ryanek leżakuje teraz spokojnie na łóżku :1luvu:

Śpi jak suseł :1luvu:

Wczoraj przez 7 godzin był zamknięty w pokoiku obok, żeby mógł dojść do siebie i żeby można byo skontrolować zawartość kuwety i ilość zjedzonego jedzonka i wypitej wody... I tak bardzo płakał z samotności...
Oby był to kojący i uzdrawiający sen :1luvu:

Kciukolki trzymam mocno i nieustająco. :ok:

Wizyt u weta ciąg dalszy

Rajana boli pęcherz

Teraz siedzi pod drapakiem w samotności. Zresztą, jego ulubione miejsce to podstawa drapaka albo najciemniejszy kąt pod łóżkiem.
Wcześniej było inaczej... Biegał po łóżku, skakał po parapecie... a teraz brzusio pewnie za bardzo boli i nie da się szaleć...

Trzymamy kciuki!!!! - dobra?! - Prosimy o kciuki!!!! Żeby chociaż brzusio nie bolał...

Zawsze nieustające kciuki za zdrówko

Kciuki są.
Mocne i nieustające.

:ok:

"Wystraszony" Ryan

Z wysokości podziwiam szalejącą Schiri

At The DJ's - Shiri, Rajan [*] i Igra. Gość w dom...Kotik :)

Kto przegląda forum