Dramat na Kole. Zapraszam do nowego wątku.

[goldi]

Jana pisze:Jeszcze raz to napiszę - jeśli ktoś wpłacił pieniądze na leczenie Rudego, a teraz chciałby przekazać te fundusze na ine koty - proszę o wiadomość.


Ja nie mam nic do dodadania w tej sprawie, aukcja była dla Rudego, nich decyduje Klara2

[goldi]

1. Jeśli tak dokladnie czytasz to powinnaś zauważyć, że nie ograniczam się do dawania dobrych rad na odległość. W Warszawie będę w połowie czerwca, nie wcześniej.
2. Jesli do tej pory nikomu z Warszawy się nie uda to napewno sprobuję choć nie reklamuję się jako wykwalifikowany pogromca dzikich kotów. Mogę jedynie liczyć na doświadczenie i zaufanie zwierząt do mnie, najczęściej same podchodzą (nawet dziko żyjące).
3. Poza tym pisałam Ci już kiedyś, że twoja napastliwość tylko mnie śmieszy, może na kogoś działają twoje zęby jadowe ale na mnie nie.

1. Nie napisałam, że ograniczasz się do dawania rad. Napisałam dokładnie, że to NIEPRAWDA, że kot pozostawiony jest sam sobie. A jeśli potrafisz zrobić dla niego więcej niż Jana - to nie ma przeciwwskazań, Jana na pewno się ucieszy z pomocy.
2. Nie znam nikogo, kto byłby wykwalifikowanym pogromcą dzikich kotów.
3. Nie zauważyłam nigdzie, żebyś pisała, że śmieszy Cię to, co piszę.
Zęby jadowe powiadasz :)

Nie wiem, jak można w ogóle napisać w wątku osoby, która od paru tygodni walczy z olbrzymim poświęceniem o koty, coś takiego:

"Sterylki są bardzo ważne ale TEN kot cierpi, rana na pewno powoduje straszny ból i dlatego myślę przede wszystkim o nim. Dla tamtych kotek czekanie nie spowoduje cierpienia a dla niego każdy dzień jest męką.
Nie mam z daleka wpływu na to co się dzieje ale doceniając opiekę nad małymi kotkami i sterylki nie mogę spokojnie myśleć o pozostawionym bez pomocy zwierzaku z koszmarną raną. Ta sytuacja spowoduje, że kot nie przeżyje i wreszcie znajdziecie go padłego na ulicy albo rozszarpie go pies bo kot nie znajdzie sił na ucieczkę."

Jana DOSKONALE wie, że ten kot cierpi i robi WSZYSTKO co w jej mocy, by mu pomóc.
I jest nie fair pisanie, że "w końcu znajdzie go martwego", bo go zostawiła "bez pomocy".
Szczerze mówiąc podziwiam opanowanie Jany i jej spokojną odpowiedź.

Czy to co napisałaś było spowodowane wyłącznie niechęcią do mnie czy może chęcią przpodobania się Janie? Jak by nie było to na pewno nie troską o kota.

[ryśka]

goldi, szkoda mi czasu.

[galla]

Goldi, sory, ale tam nie było jednego kota, tylko jest kilkanaście kotów.
Nie mozna myśleć tylko o jednym, bo o inne też trzeba się troszczyć i mieć nieco szersze spojrzenie na całą sprawę a nie tylko mały jej fragment.
Było zrobione wszystko w miarę naszych możliwości i umiejętności.

[Jana]

Bardzo proszę o zaprzestanie kłótni. Zwłaszcza w obliczu śmierci Rudego. Tak, żałuję, że wcześniej nie umiałam mu pomóc i odczuwam jego śmierć jako porażkę. Nie pociesza mnie nawet myśl, że na pomoc i tak prawdopodobnie było o kilka miesięcy za późno.



Od sześciu tygodni próbuję się zajmować dużym stadem wolnożyjących kotów. Wiele rzeczy robię po raz pierwszy - nigdy dotąd nie łapałam dziczków, nie sterylizowałam ich. Pierwszy raz zawiozłam kotkę na sterylkę aborcyjną i poczułam na własnej skórze jak to jest. Dopiero drugi raz w życiu został przy mnie uśpiony kot. Przede mną debiut w łapaniu całkiem dzikich kociaków. Pierwszy raz bezpośrednio stykam się z wrogami kotów, z ludźmi którzy krzyczą na mnie i grożą, że koty wytrują albo wyłapią i wywiozą. Pierwszy raz staram się współpacować z karmicielkami.

Dotąd to wszystko znałam z teorii, z forum, z opowiadań. Nie zdawałam sobie sprawy jak trudne to może być.

Czuję, że za mało mi się udaje - nie piszę tego po to, zeby dostać zapewnienia, że tak nie jest. Ja naprawdę uważam, że za mało rzeczy wychodzi tak, jak powinno. Staram się, ale efekty nie sa takie, jak chciałabym, żeby były.

Dostaję z forum ogromne wsparcie - duchowe, fizyczne, finansowe. Tym bardziej chciałabym, żeby było lepiej, więcej. Żeby zobaczyć światełko w tunelu, jakiś zbliżający się happy end.

Już ponad miesiąc jestem w domu gościem. Nie ukrywam, że cierpi na tym moje życie osobiste i siada kondycja psychiczna. I nie wiem jak długo tak jeszcze pociągnę, nawet nie wiem, czy nie zaszło to wszystko za daleko.

Pomarudziłam sobie. Nie prosze o pocieszenie - proszę o kciuki za dzisiejsze złapanie kotki, najlepiej jednej z dwóch ciężarnych. Bardzo chciałabym wysterylizować kolejną kotkę. I mieć wolne w weekend.

[galla]

Jana, po prostu musi się dzisiaj udać złapać którąś z tych panienek.
Zawsze tak jest, że kilka dni nic się nie udaje złapać i w końcu wychodzi.
Dzisiaj czas na to, żeby się udało

Co do tego, że za mało jest zrobione - popatrz, 4 kotki są już ciachnięte. Zabrane są kociaki. Niektóre mają już domy. Na klatce przestaje śmierdzieć, czyli argument smrodu odpada. Kotów nie przybywa. Według mnie to naprawdę dużo. Chociaż rozumiem podejście, że chciałoby się więcej w krótszym czasie...

A do kłócenia się to chyba nam było daleko, po prostu trudno nie zareagować na podejście takie, jakby problem na Kole dotyczył jednego tylko kota...

[Beliowen]

Robisz bardzo dużo Jana.
Trzymam kciuki za kotkobranie

[enigma]

[Gen]

Jana,
mocno trzymam kciuki za dzisiejsze lapanie
i rownie mocno za Ciebie
trzymaj sie

[Kiki i Miki]

My też trzymamy kciuki , robisz naprawdę dużo . Na klatce wcale nie czuć kotów! No i lecz Ośkę , mam nadzieję że u niej wszystko dobrze ?

[eurydyka]

trzymam kciuki Jana

[Hana]

Czuję, że za mało mi się udaje - nie piszę tego po to, zeby dostać zapewnienia, że tak nie jest. Ja naprawdę uważam, że za mało rzeczy wychodzi tak, jak powinno. Staram się, ale efekty nie sa takie, jak chciałabym, żeby były.

Może dopiero z jakiejś perspektywy czasu to zobaczysz, a nie teraz zaraz, gdy siedzisz w tej robocie po uszy?

Kciuki cały czas.

[Maryla]

Jana, tak to niestety wygląda
że przeszkadza brak środków, brak czasu, brak wiedzy
a często życzliwi ludzie

trzymam kciuki żebyś miała dużo siły
efekty są i będą na pewno

[Jana]

Dziś niestety znów się nic nie udało.

Do klatki po tuńczyka ładują się kocury i wysterylizowane kotki, ew. kotki karmiące. Te, które chcemy złapać (dwie w ciąży), doskonale wiedzą czym to pachnie. Jedna już kiedyś była prawie złapana, ale zwiała - teraz omija klatkę szerokim łukiem. Druga jest bardzo nieufna, praktycznie nie wyłazi poza teren przedszkola. Ona niedługo urodzi. Karmicielki twierdzą, że w ich piwnicy. I że uśpią kociaki.

Kolejna łapanka w poniedziałek. W weekend biorę wolne i zajmuję się Szczurkiem.

[zuza]

Trzymam za Szczurka i za lapanki!
I za Ciebie Jana.