JERZYK - pojechał

[puss]

Jerzyk wymiziany od ciotek
jest przecudny! miewa się dobrze, karmiony jest Hillsem, więc źle mu nie jest. jest kochany przez opiekunów i widać, że jest zadowolony. na początku zagadywał do mnie, wszędzie zaglądał podekscytowany, ale najbardziej spodobały się piórka, które mu ciotka przyniosła w prezencie był już z opiekunami w Wałbrzychu, dobrze zniósł podróż i pobyt w innym miejscu. trochę kłaczy, ale nie wiem czy to nie na wiosnę. jutro zdjęcia, bo dzisiaj już ich nie dam rady obrobić

[Satoru]

najwazniejsze, ze sie dobrze trzyma:D!

[Anka]

Ale wiadomości
Ja ostatnio przytłoczona problemami zdrowotnymi stada trochę zaniedbałam dowiadywanie się o Jerzyka , a teraz patrzę, a tu...
Mam nadzieję, że i ode mnie go wymiziałaś. Czekam na zdjęcia.
Czasem tęsknię za nim

[biamila]

To wspaniale, że u Jerzyczka wszystko się dobrze układa, że szczęśliwym jest kotem i jego ludzie z nim szczęśliwi są Aniu ja też tęsknię za tym małym pierdołką a widziałam go trzy razy na oczy,kto poznał Jerzyka to musi go kochać i za nim tęsknić taki jest Jerzyk
Czekamy na fotki

[Agnieszka Marczak]

[Ruach]

[Bazyliszkowa]

Nie mogę się doczekać fotek.

[puss]

Jerzyk wczoraj nie pozwolił sobie wytrzeć oczka, więc ma trochę zabrudzone na zdjęciach. natomiast opiekunowie twierdzą, że zaćma na drugim oczku jakby się zmniejszyła. a teraz zdjęcia:

a kto to mnie woła?


no już dobrze, zapozuję


nowa, fajna zabaweczka


a może bym się herbatki napił?


no dobra, przyznaj się, masz dla mnie więcej prezentów, prawda?


poza egipskiego kota:


i to by było na tyle

[Bazyliszkowa]

Śliczny, kochany, szczęśliwy Jerzyk

[Nah]

jak fajnie

a jaki pewniak z niego
śliczności...

[biamila]

No i się popłakałam ze szczęścia Jerzyk ...no cóż wygląda wspaniale, urósł, zmężniał, nabrał pewności siebie, a ta fotka, na której siedzi wyprostowany...no szlachcic na włościach

[Agnieszka Marczak]

[Bazyliszkowa]

A to tak dla przypomnienia naszej poetyckie tradycji na wątku Jerzyka:

Na domek długo czekałem,
to było jak wieki całe.
Już się nie martwcie cioteczki
i podziwiajcie foteczki:
pierś do przodu, w górę uszy,
bo tak lekko mi na duszy.
Dziś wierzę w przeznaczenie
i domku już nie zmienię.
Jerzyk

[Anka]

- to ze wzruszenia.
A ja wciąż pamiętam początki - maleństwo, z wyrazem pyszczka małego starego, chudy tak przeraźliwie, że weta niemal ścięło z nóg, pokryty wszołami, z tak zapuchniętymi powiekami, że w ogóle nie wiadomo było, czy coś pod spodem jest, niemal nie ruszający się, bo całą energię zużywał na to, żeby w ogóle żyć.
I potem - pół roku walki z infekcjami, co chwila gorączka, w nocy chrapał jak stary chłop, Zylexis, betaglukan, wszystko nic, dopiero cykloferon pomógł.
A teraz - szczęśliwy, i w takim cudnym domku
Jaka ja jestem szczęśliwa.

[biamila]

Cudowny dom pełen książek, tak nasz Jerzyk z całą pewnością ma co czytać