Łukaszek tak długo czekałem i jestem w DS ;)))))))))))))))))

becia_73 pisze:Dziś Lukasz ..uwaga....ćwiczył akrobacje na ...ramie okiennej ...Chodził sobie beztrosko po ramie , wszedł po siatce...

O rany kota= zeby tylko nie spadl i zeby sobie czegos znowu nie ukrecil :strach:

zuza pisze:
becia_73 pisze:Dziś Lukasz ..uwaga....ćwiczył akrobacje na ...ramie okiennej ...Chodził sobie beztrosko po ramie , wszedł po siatce...

O rany kota= zeby tylko nie spadl i zeby sobie czegos znowu nie ukrecil

no chciał się po wspinać. Może trzeba mu ściankę do wspinaczki zrobić :mrgreen:

To nie pierwszy przypadek, jak kot po tak poważnej operacji uprawia wspinaczki.Ela z drutem w nodze wspinała się po szafie na górę..więc taki wyczyn jak Łukaszka to pikuś :lol:

Ładny mi pikuś, ja bym już kilka razy dostała zawału :wink:

Miya2 pisze:Ładny mi pikuś, ja bym już kilka razy dostała zawału

E tam , nie takie wyczyny koty wyprawiają :mrgreen:

No tak ale on z tą dopiero co wyleczoną łapą po oknach lata :lol:

Ale widocznie już się bardzo dobrze czuje :ok:

kussad pisze:Na tym wątku viewtopic.php?f=1&t=135953 pojawiła się prośba o przeprowadzenie wizyty przedadopcyjnej w Toruniu Czy mogłybyście pomóc!

becia_73 pisze:
Miya2 pisze:Ładny mi pikuś, ja bym już kilka razy dostała zawału

E tam , nie takie wyczyny koty wyprawiają

hi hi no wiem, wiem ale ja się ciągle przyzwyczaić nie mogę

Nie było mnie troche bo miałam awarie komputera i właśnie przeczytałam że jest szansa na domek bardzo by mnie to ucieszyło .Trzymam za to kciuki i buziaczki dla Łukaszka i innych śierściuszków ...........

lidka02 pisze:Nie było mnie troche bo miałam awarie komputera i właśnie przeczytałam że jest szansa na domek bardzo by mnie to ucieszyło .Trzymam za to kciuki i buziaczki dla Łukaszka i innych śierściuszków ...........

Pani po kilkugodzinnej wizycie w Fundacji wybrała Inkę, spokojną koteczkę , która choruje na serce. To dla tej koteczki ogromna szansa i być może jedyna, bo mało jest takich ludzi ,którzy nie kierują się własnym egoizmem tylko dobrem zwierzaka. W poniedziałek tylko jeszcze musi być poddana kolejnym badaniom specjalistycznym serduszka.
Łukaszek też pewnie dostanie swoją szansę :ok:

Wszystkiego dobrego dla Inki!
Lukaszek na spokojnego kotka sie nie nadaje za bardzo :lol:

Ale na pewno ktos bedzie chcial pieknego i zywiolowego przytulaka :1luvu:

zuza pisze:Wszystkiego dobrego dla Inki!
Lukaszek na spokojnego kotka sie nie nadaje za bardzo

Ale na pewno ktos bedzie chcial pieknego i zywiolowego przytulaka

On jest spokojny, taki misiu :mrgreen:

Dostojnie się przechadza, nie broi..

Tja... i lata po oknach :lol:

zuza pisze:Tja... i lata po oknach

Oj tam, jednorazowy incydent.Najlepszemu sie przytrafi :mrgreen:

Łukaszek wczoraj był u lekarza, bo zdarzyło mi się - co się bardzo rzadko zdarza - lekko spanikować. Ale od początku.

Przede wszystkim 11 listopada odbyła się zapowiadana kontrola rtg z konsultacją u chirurga specjalisty, który tego dnia przyjmował pacjentów chirurgicznych w naszej lecznicy. W efekcie odstawiliśmy lek wspomagający zrastanie kości i kotek został uwolniony z klatki.

Dzień po akrobacjach na ramie okiennej zauważyłam, że bardzo mocno utyka, poleguje na fotelu; podczas jedzenia, kiedy przysiadł przy miseczce, mięśnie łapki wyraźnie drżały. Wizji amputacji nie miałam, bo pan doktor ma w zanadrzu jeszcze 2 metody chirurgiczne w razie gdyby gwoździe nie dały rady, ale perspektywa kolejnej operacji i unieruchomienia kota mnie przeraziła. Na dodatek okazało się, że lekarz wyjechał na tydzień. Stanęło na tym, że pani doktor zrobi zdjęcie rtg, wyślemy w razie czego lekarzowi i wtedy zaradzimy co dalej. Wprawdzie jak zabierałam Łukaszka do wet, widziałam, że już jest wszystko ok., ale podszyta strachem dla świętego spokoju wolałam, żeby został zbadany. Obyło się bez zdjęcia, zostały przeciążone mięśnie łapki, co mogło się zdarzyć. (Ela z gwoździem wspinała się po boku szafy na górę, ale rok po operacji). Za to, skoro już byliśmy u weta, została pobrana krew, bo i tak planowaliśmy jeszcze jedną kontrolę.

Łukaszek w gabinecie był kompletnie wyluzowany, miałam jeszcze drugą koteczkę na pobranie krwi; kiedy z panią doktor zajęłyśmy się nią Łukaszek zwiedzał sobie gabinet (drzwi są otwierane tylko od wewnątrz gabinetu, więc nikt nie mógł wejść i przypadkiem go wypuścić; w fundacji mamy obsesję drzwiowo-okienną). Łukaszek najpierw znalazł jakieś 4 psie chrupki, które wyleciały podczas nabierania karmy do sprzedaży i z apetytem je zjadł. Potem namierzył kocyk, którym przykryłam transporter z kotką i sobie nasiusiał, zakopał i poszedł dalej zwiedzać. Zero stresu, total luz.
Co do adopcji, o której pisały wcześniej Beata i Justyna, to brałyśmy go pod uwagę, bo nie ma w nim żadnej agresji i zapędów do dominacji nad innymi kotami, chociaż zabawy preferuje dość ostre i dynamiczne (a potem mnie straszy i utyka :wink:

).

No misiu, tak straszyc piekunke, a fe!

Dobrze, ze na strachu sie skonczylo!

Łukaszek tak długo czekałem i jestem w DS ;)))))))))))))))))

Kto przegląda forum