Śródborów - tymczasy do wyboru, do koloru

Agneska pisze:zdjęcie Wam zrobię

Poproszę

Jana pisze:
Prakseda pisze:Ciekawe, jak podajecie ten Metronidazol.
Mnie nigdy nie udało sie podać skutecznie kotu, to jest tak potwornie gorzkie. Albo ślinotok albo zwrotka.
Próbowałam w końcu wsypywac sproszkowane tabletki do pustych kapsułek po wysypaniu ich właściwej zawartości.
Kiepsko to widzę....

Agnesko, a napoje wysoko procentowe nie tłuką przypadkiem tego pskudztwa (w Twoim, nie kotów przypadku oczywiście). Może byłoby przyjemne z pożytecznym.

Po prostu lukruję podzielone już tabletki. Cukier puder i trochę wody wystarczy. Koty łykają bez problemu

O dzięki!. Człek się uczy całe życie.

alix76 pisze:LAleczka_666, chyba po prostu przyczyna zgonu nie jest znana - przynajmniej ja tak zrozumiałam, po przeczytaniu treści wątku. To się zdarza, wśród ludzi i wśród zwierząt.
Gratuluję, że żaden kociak Ci jeszcze nigdy nie umarł. Jestem DT i też żaden kot jak dotąd u mnie nie umarł, co nie znaczy, że to się nie zdarza - mimo wszelkich starań DT i veta.
Czy sugerujesz, że kociąt nie ratowano, tylko pozwolono im umrzeć? Na podstawie nie znajomości wątku , jak sądzę, bo go nie znasz. Szkoda, że nie wyciągnęłaś kociaków i Twoja wetka w takim razie ich nie uratowała - kiedy było to potrzebne. Agneska miałaby kilka siwych włosów mniej.

Nie sugeruję, że ich nie ratowano, tylko że zrobiono za mało... czemu nie było sekcji? powinna być po śmierci pierwszego kota, wtedy może udałoby się uratować drugiego... znam sprawę z facebooka, tutaj zadałam kilka pytań i nikt na nie nie odpowiedział, za to zaczęła się nagonka na mnie... tych nie wyciągnęłam, za to inne tak...

Jopop nie masz ochoty, nie musisz mi odpisywać... zadaje pytania DT czyli Agnesce..

Agneska jeśli to dla Ciebie żałosne, to bardzo mi przykro, ale ja przywiązuje się do każdego zwierzaka, z którym mam do czynienia i przeżywam śmierć każdego, bez względu na to czy opiekowałam się nim sama czy tylko mu "kibicowałam"... najłatwiej napisać "nie chce mi się z Tobą gadać" i po kłopocie... spoko, nie będę już zadawać niewygodnych pytań, bo i tak nikt nie zna odpowiedzi...

Miałam dzisiaj świeże wiadomości z DS Miśki Świnoujskiej.

Trochę jeszcze czasem pofukuje na kocio-psie towarzystwo, żyje sobie tak trochę "obok" nowej rodziny, ale - na szczęście - ta rodzina to uosobienie spokoju i rozsądku, więc pozwalają Miśce na aklimatyzację w swoim własnym tempie i na jej warunkach.

Grunt to rozsądni ludzie :ok:

Agneska pisze:Miałam dzisiaj świeże wiadomości z DS Miśki Świnoujskiej. Trochę jeszcze czasem pofukuje na kocio-psie towarzystwo, żyje sobie tak trochę "obok" nowej rodziny, ale - na szczęście - ta rodzina to uosobienie spokoju i rozsądku, więc pozwalają Miśce na aklimatyzację w swoim własnym tempie i na jej warunkach.

Super ,że Misiaczek trafiła na tak rozsądno cierpliwą rodzinę. Może kiedyś fotkę podeślą. :oops:

Serce rośnie! :1luvu:

Ćwiczę sprawność podawania panacuru kotom. Straaasznie duże te tabletki. :roll:

Pierwszego dnia, oczywiście, nie obyło się bez strat w ludziach. Kostuś postanowił podciąć mi żyły. Pazurkiem w nadgarstek, dobrze, że omsknęło mu się o parę milimetrów. :evil: