rudy bestyj i minikot... plus Kosmicia i Migotka :D

Co ja bym dała żeby Scarlet chciała jeść taką breje,ale nie ma szans.Prędzej z głodu zejdzie niż ruszy coś co nie jest chrupką

Tak, ten kot ma rozliczne dziwne pomysły. Ma przykład zeżarł przepięknego kwiatka z mojego pokoju. Tzn. nie zjadł, ale tak poobgryzał wszystkie liście, że ofiary nie udało się odratować..

taaaaaa skąd ja to znam :roll:

? Odkąd Ramirez wziął w posiadanie nasze skromne włości to żaden kwiatek nie ma prawa do zycia.......dokładnie tak jak to opisałaś: obgryzie wszystkie listki i nie ma szans na reanimację roślinki :placz:

. Wcześniej listki są systematycznie dziurkowane jakby robił to zawodowy konduktor ze starego tramwaju :lol:

. Błyskawiczna reakcja uratowała trzy zielone niedoszłe ofiary: jedna zamieszkała w kuchni ( gdzie kot ma zakaz wstępu), a dwie sierotki rosną na wysokości, z ograniczoym ( narazie

) dostępem kota :ryk:

Słuchajcie, mamy pewien problem. Dzisiaj drugi raz się zdarzyło, że Werter (bo tak został oficjalnie Kociszek przemianowany) nasikał na pościel. Za pierwszym razem to było łóżko mojego taty (mimo że przylega do łóżka mamy - to ojca stronę wybrał), dzisiaj łóżko mojego brata. Mama mówi, że to może być sygnał do kastracji... Ale on wcale nie znaczy w taki klasyczny sposób, nie unosi ogona, nie spryskuje moczem ścian. Z kuwety też wcale nie czuć kocurem. Z niekastrowanym Miniczkiem kochają się bardzo i żadnych zgrzytów między nimi nie ma. Z domu nie próbuje uciekać, nie miauczy po nocach, żadnego zainteresowania kocicami z podwórka (o ile jakieś nad odwiedzają) nie wykazuje i generalnie nic nas do kastracji nie popędza.

Moje pytanie jest więc takie: czy to możliwe, że nasikanie na pościel jest jakąś formą znakowania terytorium? Albo zaznaczania dominacji nad właścicielami łóżek? A więc - czy kastracja powinna temu zaradzić?

Dodam tylko, że przy dwóch BARFujących kocurach, sikających jak wozy strażackie, kuweta nie zawsze jest sprzątana codziennie. :evil:

Co jakiś czas, jak rodzice nie dopilnują wymiany żwirku, kocury leją na dywanik przed kuwetą (oczywiście w moim pokoju, a jakże). To zdarzyło się już kilka razy, z pościelą już kiedyś raz, dzisiaj znów. O żadne choroby dróg moczowych ich nie podejrzewam, sikają pięknie i bezproblemowo.

A z fajniejszych rzeczy: od przeszło tygodnia zająca mam.

Takiego prawdziwego. Ludzie przynieśli do lecznicy po akcji koszeniu trawników, w okolicy wciąż trwały prace, więc nie mógł tam wrócić. No to zamieszkał u mnie. Na początku to był taki mały puchaty pluszaczek, ale po tygodniu diety złożonej z mleka (specjalna mieszanka, nie żadne krowie!) i świeżej zieleniny to już poważny zając się zrobił.

Póki pije mleko - czyli jeszcze tydzień czy dwa - będzie mieszkał ze mną w pokoju. Jak tylko bardziej się usamodzielni, przeprowadzi się do ośrodka rehabilitacji dzikich zwierząt pod Lublinem. Pozna tam inne zające, nauczy się życia w lesie, zdziczeje i wróci na wolność. Taki w każdym razie jest plan. Trzymanie kciuków mile widziane.

alukah pisze:czy to możliwe, że nasikanie na pościel jest jakąś formą znakowania terytorium?

To JEST forma znakowania terytorium. Zwłaszcza, że wybiera łózka "rywali" - Twojego Ojca i brata.

Forma nie ma znaczenia. Zrób mu badania krwi i moczu i umawiaj się na cito na zabieg. I trzymaj kciuki by mu nie zostało.

za nowego tymczasa :ok:

a jak koty reagują na nowego lokatora?

sympatyczny ten nowy lokator :lol:

Ech, cholerstwo. A miałam nadzieję, że to tylko forma protestu przeciw brudnej kuwecie... Choć w sumie nie ma co płakać. Ładny jest Kociszko, męski taki. Karczycho jak byczek, łapki mocne. Może dość się już swoim testosteronem nacieszył.

A nowy tymczas mieszka ze mną w akademiku, więc kotów w ogóle nie spotkał. Na szczęście. Dzikie zwierzęta zdecydowanie nie powinny się przyzwyczajać do domowych drapieżników. Już i tak niezbyt dobrze, że ze szczurami ma biedny zając kontakt. :twisted:

Kastracja, owszem zaradzi.
Jak za kilka miesięcy opadnie poziom hormonów. :twisted:

Kot, który już wpadł na pomysł znaczenia terenu nie poddaje się łatwo

Moi znajomi zwlekali z kastrowaniem kocurka, który lał po kątach - nie po ścianach . Dopiero behawiorystka ich przekonała. Na szczęście przeszło jak ręką odjął :wink:

- a kocur miał bite 14 miesięcy :roll:

Werter nie ma jeszcze roku - toż to niewinne dziecię jeszcze! Symboliczne urodziny urządzamy dopiero za 2 tygodnie... :lol:

Tak podejrzewałam, że pełnia męskości może mieć z tym związek, ale raczej jako przyczyna ogólnego napięcia, niż bezpośredni sygnał do lania na łóżko. No, ale skoro tak się wyraża wyzwanie rzucone innym samcom w domu, to chyba nie ma rady. Chociaż z drugiej strony... Może to ich zmotywuje do regularnego czyszczenia kuwety. Do szewskiej pasji mnie doprowadza, że mimo trzech dorosłych osób w domu kuweta bywa nieposprzątana przez dwie doby... A w środku bagno! :evil:

Ja tam teraz nie mieszkam, więc niech pocierpią. Wpierw im każę drugą kuwetę postawić i obydwie codziennie sprzątać (przesianie żwirku łopatką - też mi robota!) i dopiero gdyby incydent z pościelą się powtórzył (do tej pory to tylko dwa mocno oddalone w czasie wypadki), umówię kota na zabieg. Dobrze by było, żeby wstrzymał się paskud jeszcze z miesiąc, bo wolałabym być w domu, kiedy będzie operowany.

A nie smierdzą te siki KOCUREM??

alukah pisze:...wolałabym być w domu, kiedy będzie operowany.

Żeby go za łapkę potrzymać?
Operowany nie jest określeniem adekwatnym do kastracji kocura.
Do sterylizacji kotki jest. :twisted:

A tak w ogóle, to pokarz jakieś nowe fotki Miniczka i Wertera

Zajączek cudny ... :1luvu:

Nie śmierdzą wcale, w tym rzecz. Nie żeby ich siuśki woniały kwiatami, no bez przesady, ale żadnych drastycznych zmian zapachowych nie zauważyłam. I wypraszam ja sobie - to poważna sprawa, narkoza i w ogóle, a to nie jakiś tam kot kliniczny, tylko mój własny osobisty! Ja tam rodzicom nie ufam za bardzo, wolę sama wszystkiego dopilnować. :twisted:

Fotki? Wedle życzenia... :mrgreen:

Na ostatnim - Werter na miejscu zbrodni.

Na deser jamniki:

Kastruj, bo lanie mu się utrwali... Dopiero będzie. Ja Wyjczyka kastrowałam, jak miał 9 m-cy i kawał kocura był z niego - 10 kilo waleczności podwórzowej. Mratawoj miał rok, jak do nas przyszedł i od razu był kastrowany. 7 kilo sprawnego leśnego kocura. Nic im nie będzie, jednemu z drugim.

10 kilo? 7? Werterek to może z 5 ma, a może nie...

Toż to mikrusek, kot zupełnie niepoważny. A o Miniczku w ogóle nie powinnam wspominać w tym kontekście, bo to dopiero męskości mu ujmuje - nie wiem, czy do 4 kilo dobił...

rudy bestyj i minikot... plus Kosmicia i Migotka :D

Kto przegląda forum