Daj Szansę na życie ! Kot z urazem kręgosłupa pilny DT !!

Jeszcze nie wiem co z Iną, jak tylko coś będę wiedziała to dam znać.

takiego maila dostałam od p. Kasi, która adoptowała Julianka:

"Julianek jest przecudnym kociakiem.To było chyba jakieś przeznaczenie,że tak zwrócił moją uwagę na zdjęciach.Jak tylko zobaczyłam go na żywo w schronisku od razu zakochałam się w nim.Kiedy dojechaliśmy do domu był troszkę zdenerwowany ale po paru godzinach zaczął podchodzić do mnie i tulić się.Bardzo ładnie je i załatwia się do kuwetki.Drugiego dnia Julianek już całkiem się wyluzował,nawet podchodził do mojego dość głośnego synka a po południu już wskakiwał mi na ręce i chciał się tylko kiziać miziać.Bardzo reaguje na imię Julian i jak tylko go wołam to przychodzi,prawie jaki piesek.Widać ,że jest typowym domowym kotkiem.Daje nam wiele radości i strasznie cieszę się ,że trafił do nas.A co najlepsze śpi ze mną w łóżku i jest strasznym pieszczochem.takiego kotka właśnie szukałam.
Serdecznie pozdrawiam i proszę nas odwiedzić,Julianek na pewno się ucieszy."

:dance:

jestem przeszczęśliwa

-----------------------------------------------------------------------------------------------

:ok:

za Inę

Hurraaaaa, Juleczku :dance:

Inusiu

Ino

I takie wiadomości lubimy najbardziej :mrgreen:

w końcu jego gehenna się skończyła

od razu widać, że chłopak dobrze trafił :1luvu:

A jak Mikusia ? Dogadała się w końcu z koleżankami? :wink:

hm... z Mikusi wychodzi czasami niezła...diablica,wiem wiem trudno Wam w to uwierzyć. Zrobiłam pewien eksperyment - zdjęłam jej obróżkę i założyłam Misi bo była taka zestresowana, że podsikiwała. Od razu sytuacja się zmieniła. Misia bardziej wyluzowana, a jak pięknie syczy

Mikunia bez obróżki bardziej liczy się z resztą towarzystwa, ale jest spokojna, nie strachliwa. Rzecz dziwna: lepiej znosi mizianie po brzuszku jak siedzi w budce, na otwartej przestrzeni nie znosi wcale. Zagadkowa z niej panienka :lol:

Bumiś pisze:hm... z Mikusi wychodzi czasami niezła...diablica,wiem wiem trudno Wam w to uwierzyć. Zrobiłam pewien eksperyment - zdjęłam jej obróżkę i założyłam Misi bo była taka zestresowana, że podsikiwała. Od razu sytuacja się zmieniła. Misia bardziej wyluzowana, a jak pięknie syczy Mikunia bez obróżki bardziej liczy się z resztą towarzystwa, ale jest spokojna, nie strachliwa. Rzecz dziwna: lepiej znosi mizianie po brzuszku jak siedzi w budce, na otwartej przestrzeni nie znosi wcale. Zagadkowa z niej panienka

Bo to jest bardzo mylne podejście do obróżek - sama się o tym przekonałam teraz. One NIE USPOKAJAJĄ tylko ZWIĘKSZAJĄ PEWNOŚĆ SIEBIE. U Frani było to samo - z obrożą atakowała ostatniego w stadzie Ziutka, bez obroży - luzik, miziają się, czasem jak ma dosyć (Ziutek potrafi być upierdliwy) to mu walnie ale traktuje go normalnie. Obróżka była fajna dla Sibel - ona każdego kota traktuje jako odebranie jej naszej uwagi, czuje się zagrożona dlatego jej obróżka wyszła na plus. Ona bije inne koty zaraz po tym jak się je pogłaszcze a jej nie, dlatego zawsze trzeba pamiętać o porcji dla niej

Obróżki są fajne dla kotów w nowej sytuacji - Ziutek był mega zestresowany szczególnie ludźmi. Obroża zadziałałą super no i mój kot terapeutyczny - Miecio. :1luvu:

Pewnie najlepiej w naszym kocim babińcu zadziałałby terapeutycznie Miecio

Super wieści o Julku. A co u Iny?

"I w sobotę rano Ina jeszcze zjadła. Choć wyglądała już nie najlepiej. Dziś nie je. Nawet na siłę - udaje się wcisnąć leki na serce, ale potem już nie chce połykać nic, ma odruch wymiotny. Jest nawadniana podskórnie, bo wenflonu nie szło założyć. Jest bardzo źle.
Głaskana mruczy i cichutko zagaduje."

ech.....

Inusiu kochana....

Daj Szansę na życie ! Kot z urazem kręgosłupa pilny DT !!

Kto przegląda forum