KROPECZKA ZOSTAJE - SAMA WYBRAŁA SWÓJ DOM

Tak właśnie jest :ok:

Nie jest przerażona. Jak się schowa czuje sie bezpiecznie u siebie Ja się do niej na siłę nie pcham, gadam tylko dużo. Miseczke położyłam koło pieca, to wysunęła łepek i zajadała. Nie pstrykałam, żeby nie stresować kocinki :1luvu:

jasdor pisze:Tak właśnie jest Nie jest przerażona. Jak się schowa czuje sie bezpiecznie u siebie Ja się do niej na siłę nie pcham, gadam tylko dużo. Miseczke położyłam koło pieca, to wysunęła łepek i zajadała. Nie pstrykałam, żeby nie stresować kocinki

Do Kropeczki zaglądamy i na nowe wieści i fotki czekamy

Kropeczka zrobiła się kotem wychodzącym i jak przyjeżdżam, a pogoda dopisuje, bardzo trudno ją zastać w tzw. domu :wink:

Wypuszcza się panna w świat :wink:

Kropeczka zostaje coraz częściej eksmitowana do pokoju na strychu, bo stawia się do innych kotów i je bije. Siedzi tam samiutka, czasem upomni sie o siebie, ale bardzo często nawet opiekunka o niej zapomina, żeby zanieść jej jedzenie.
Ostatnio przy rozmowie przyznała, że najchętniej by ją oddała do jakiegoś domu, gdzie byłaby sama, albo najwyżej z jednym kocim towarzyszem.
Szkoda kotki i tyle

Kurczę

Ech...
Biedna Kropeczka, tak mi jej szkoda

Jasdorku masz jakieś wieści o Kropeczce?

Tak.
Podczas ostatniej wizyty na początku tygodnia Kropeczka w domu była obecna. Chciała po angielsku wycofać się za szafę, ale pani A. ja przechwyciła, postawiła na stole, dostała od nas miseczkę, jadła spokojnie, co chwilkę pomiaukując i ocierając się o panią A.
Z dzikusa, który gryzł i drapał zrobił sie kotek miziasty. I jednak się dało kota oswoić i udomowić ! Jak się choć trochę chce, to nie ma przeszkód. Najważniejsze, że mieszka na górze w - nazwijmy to - godnych warunkach. Jest bardzo przywiązana do pani A. to widać. Troszke jakby schudła, ale "na oko" nic jej nie jest. Strachu brak.

jasdor pisze:Tak.
Podczas ostatniej wizyty na początku tygodnia Kropeczka w domu była obecna. Chciała po angielsku wycofać się za szafę, ale pani A. ja przechwyciła, postawiła na stole, dostała od nas miseczkę, jadła spokojnie, co chwilkę pomiaukując i ocierając się o panią A.
Z dzikusa, który gryzł i drapał zrobił sie kotek miziasty. I jednak się dało kota oswoić i udomowić ! Jak się choć trochę chce, to nie ma przeszkód. Najważniejsze, że mieszka na górze w - nazwijmy to - godnych warunkach. Jest bardzo przywiązana do pani A. to widać. Troszke jakby schudła, ale "na oko" nic jej nie jest. Strachu brak.

Dzięki jasdorku za wieści o Kropeczce :ok:

Po Twoim ostatnim wpisie to aż bałam się pytać co u koteczki.

Chyba nie ma obawy. Kropka umie dopomnieć się o swoje. Jest w domu, a to najważniejsze, że już do niego wraca bez obaw. Nie ucieka, nie boi się. Z pozostałymi kotami żyje w zgodzie.

jasdor pisze:Chyba nie ma obawy. Kropka umie dopomnieć się o swoje. Jest w domu, a to najważniejsze, że już do niego wraca bez obaw. Nie ucieka, nie boi się. Z pozostałymi kotami żyje w zgodzie.

Mądra Kropusia :ok:

KROPECZKA ZOSTAJE - SAMA WYBRAŁA SWÓJ DOM

Kto przegląda forum