Moj mały DT/ Orlen - kot medialny!

Orlenek po zabiegu:

I jako bonus - kawałek Matejki:

Jaki dzielny łysolek :1luvu:

Kciuki za ogryzka!

I za Matejkę też!

Orlen zachowuje się gorzej niż stado rozwydrzonych kociaków. W klatce zrobił w nocy pobojowisko :strach:

Całe żarcie wysypał z misek, wodę z miski wylał na posłanko, a to wszystko zasypał żwirem z kuwety. Do tego rozdrapał sobie do krwi kark, na szczęście z daleka od rany pooperacyjnej.
Bardzo źle znosi zamknięcie, więc go na razie wypuściłam.

_kathrin pisze:Największe prawdopodobieństwo zarażenia kota zdrowego przez "+" jest pogryzienie lub stosunek seksualny. Tak jak z HIV u ludzi.
Wspólne miski lub kuwety nie stanowią zagrożenia.

Matejko na razie jest izolowany, tj siedzi w klatce w kuchni, która jest dostępna dla kotów. Obserwuję bardziej jego apetyt i wydalanie, niż z racji tego, że ma być w odosobnieniu.
Matejko nie ma ani jednego zęba, możliwości pogryzienia nie ma żadnych, jest wykastrowany, więc seksu nie będzie.
Niemniej będzie wychodził i spacerował pod moim okiem, jeśli będzie miał ochotę może spać lub bawić się z resztą kotów. Podczas mojej nieobecności będę zamykać go w klatce.
To staruszek, nie powinien narzekać na niedobór ruchu

dobrze że Mati trafił do tak roztropnego domu!
pozdrawiam i trzymam świątecznie kciuki za postępy zdrowotne Orlena i Matejki!

Dzielny łysolek, ale i też dobry chirurg, co taki kawał dobrej roboty odwalił

Dzięki Kochani!

Świątecznie pozdrawiam!!!

**Adopcje: 12 >>**

jajcarskie życzenia dla Ciebie i futrostwa :1luvu:

Dziękujemy ślicznie za życzenia!
Wam też przesyłam dużo ciepła i świątecznych pozdrowień :1luvu:

A u nas lenisssstwo :twisted:

Dzisiaj Święta a ja siedzę i płaczę. Nie wiem co mam zrobić. Myślałam, że z Shilą jest lepiej. Wczoraj byłyśmy u Weta, dostała antybiotyk, nie miała gorączki. Dzisiaj wróciłam od rodziców, nie było mnie 8 godzin. Zauważyłam, że Shila ma zmętniałe oko i nadżerki na języku. Dodatkowo strasznie boi się Kai. Ucieka na jej widok i jeży jej się ogon. Myślałam, że zaczynają się lubić, ale dzisiaj rano stoczyły walkę do krwi. Shila ma małą rankę. Bałam się, że zrobią sobie krzywdę, musiałam je rozdzielić. To Kaja gra pierwsze skrzypce a Shila zupełnie sobie z tym nie radzi. Początkowo było odwrotnie, ale od wczoraj zupełnie się zmieniło. Shila ucieka do szafy, trzęsie się. Nie pomagają nawet leki na uspokojenie.
Jutro moja lecznica ma dyżur, zamiast do rodziny pojadę z Shilą do lekarza.
Kocham Kaję, ale nie wiem co dalej robić. Shila wpadła w totalną depresję, coraz poważniej choruje, ucieka ode mnie i Przemka. Zachowuje się jak dziki, zastraszony kot, który nie chce żyć.
Ryczę, ciągle ryczę i nie wiem co dalej robić. Boję się, że jak tak dalej będzie wyglądać sytuacja, Shila umrze, bo widać, że już się poddała.

Właściwie to dziwi mnie ta sytuacja, zawsze sądziłam, że Shila potrzebuje kociego towarzystwa. Nas ludzi ciągle molestowała o zabawę. Nie sądziłam, że tak poważnie zachoruje. Dzisiaj znowu nie będę spać... Co robić??????

Jutro porozmawiam z Wetem i jakimś innym leku na uspokojenie. Tak bardzo chciałabym żeby to dokocenie się jednak udało, ale Shilaczek musi mieć wolę walki, musi żyć, bez niej nic dla mnie nie ma sensu.

amark pisze:Dzisiaj Święta a ja siedzę i płaczę. Nie wiem co mam zrobić. Myślałam, że z Shilą jest lepiej. Wczoraj byłyśmy u Weta, dostała antybiotyk, nie miała gorączki. Dzisiaj wróciłam od rodziców, nie było mnie 8 godzin. Zauważyłam, że Shila ma zmętniałe oko i nadżerki na języku. Dodatkowo strasznie boi się Kai. Ucieka na jej widok i jeży jej się ogon. Myślałam, że zaczynają się lubić, ale dzisiaj rano stoczyły walkę do krwi. Shila ma małą rankę. Bałam się, że zrobią sobie krzywdę, musiałam je rozdzielić. To Kaja gra pierwsze skrzypce a Shila zupełnie sobie z tym nie radzi. Początkowo było odwrotnie, ale od wczoraj zupełnie się zmieniło. Shila ucieka do szafy, trzęsie się. Nie pomagają nawet leki na uspokojenie.
Jutro moja lecznica ma dyżur, zamiast do rodziny pojadę z Shilą do lekarza.
Kocham Kaję, ale nie wiem co dalej robić. Shila wpadła w totalną depresję, coraz poważniej choruje, ucieka ode mnie i Przemka. Zachowuje się jak dziki, zastraszony kot, który nie chce żyć.
Ryczę, ciągle ryczę i nie wiem co dalej robić. Boję się, że jak tak dalej będzie wyglądać sytuacja, Shila umrze, bo widać, że już się poddała.

Właściwie to dziwi mnie ta sytuacja, zawsze sądziłam, że Shila potrzebuje kociego towarzystwa. Nas ludzi ciągle molestowała o zabawę. Nie sądziłam, że tak poważnie zachoruje. Dzisiaj znowu nie będę spać... Co robić??????

Jutro porozmawiam z Wetem i jakimś innym leku na uspokojenie. Tak bardzo chciałabym żeby to dokocenie się jednak udało, ale Shilaczek musi mieć wolę walki, musi żyć, bez niej nic dla mnie nie ma sensu.

Tak na szybko i w szoku, przyszedł mi do głowy ten wątek viewtopic.php?t=39025 .
Nie rozumiem Kai, u mnie przeżyła przyjście nowego kota, w pierwszej chwili się zjeżyła, a potem było b.dobrze.
Nie wiem, może być tak, że Feliway działa na Kaję, a na Shilę nie?

Podrzucę, może ktoś tu zajrzy.
Jestem poważnie zaniepokojona

Właściwie to ta bójka była w momencie, gdy Shila spała mi w nogach a Kaja chciała się z nią zamienić miejscami. Dzisiaj np. Shila leżała przy mojej ręce, Kaja w nogach i chciała przyjść do mnie. Przeszła po Shili w ogóle jej nie zauważając, co Shilę oczywiście zdenerwowało, ale jest za słaba, żeby się z nią bić. Dzisiaj poganiały się tylko chwilkę (raz Shila Kaję, raz Kaja Shilę), obyło się bez rękoczynów.

Wydaje mi się, że Kaja może podświadomie wykorzystywać to, że Shila jest chora, żeby zbliżyć się do mnie. Staram się obie traktować jednakowo bo są strasznie zazdrosne.

Dla mnie ważne jest to, żeby Shila wydrowiała + wyszła z depresji i mam nadzieję, że się wtedy dogadają.

Żal mi też Kai, nudzi się potwornie, nie próbuje nawet nawiązać kontaktu z Shilą. Shila zaś chodzi za małą, ale zachowuje się z rezerwą. Bawię się z Kają, ale nie jestem w stanie poświęcić jej całego czasu.

Początkowo było inaczej. Kaja próbowała zaprzyjaźnić się z Shilą, ta na nią prychałą i warczała. Może mała zraziła się całkiem do niej.

Daję im karmę RC Calm antystresową i mam w kontakcie Feliway.

O np. teraz Shila leżała mi na kolanach, Kaja wskoczyła i sugestywnie dała jej do zrozumienia, że to ona będzie tu teraz leżeć.

**Adopcje: 12 >>**

Masz problem i to gryzący.To,ze dziewuchy tak sei zachowuja,to nie znaczy że nie będzie ok.
Nie jestem specem w tej dziedzinie i u nas różnie bywa, ale uważam ,że miłością i cierpliowością wiele można zdziałać. Dziewczyny (Ja-Ba)stosowały krople Bacha w trudnych przypadkach.Forumowa Ryśka tym sie zajmuje i dobiera do przypadku. Mozna skontaktowac sie z jedną lub druga i pogadać. Mikicia doskonale sie wkomponowała w stado i odwrotnie.
Osobiście nie korzystałam z kropel, ale jak do mego domu nastał Pikuś to dom przewrócił sie do góry nogami.Pikuś zył w szafie 4 miesiące, lał gdzie popadło i Wojciem szczególnie nie dogadywał sie. Podawałam Chamomillę Vulgaris o potencji CH 30 a potem 200 Boirona.Homeopatię podaje sie wszystkim "zainteresowanym" kotom. U mnie pomogło bardzo, wyciszyło stado,uspokoiło.Chodź te koty nie lubią sie, albo napadają na siebie dla sportu-bo czasem mam takie wrażenie patrząc na nich.Pikuś jest jednym z bardziej rodzinnych kotów u mnie.
Homeopatia ma to do siebie,ze jest do długiego stosowania i trzeba trochę sie napracować.Ale warto spróbować. Złe poczatki nie oznaczają ,ze będzie źle.

Dzięki bardzo, dzisiaj u Weta porozmawiam o tym.

Moj mały DT/ Orlen - kot medialny!

Kto przegląda forum