stąd prosiliśmy o pomoc w złapaniu różne osoby z jakiś tam fundacji, ale zostaliśmy wszędzie zbyci i olani. Moim zdaniem koty są jeszcze do oswojenia i mogłyby znaleźć jakiś dom, ale od tego chyba właśnie są fundacje, które dostają od ludzi darowizny właśnie na ten cel.
Jeżeli pomoc ma według was wyglądać tak, że siedzicie z założonymi rękami, a fundacja załatwia wszystko, to nie ma się co dziwić, że takiej "pomocy" wam odmówiono, a nazywanie tego "zbyciem i olaniem" to daleko idące nadużycie. Podobnie jak filozofia "fundacje dostają pieniądze, więc mają to zrobić i już" - fundacje dostają pieniądze na lekarstwa, szczepienia itp. (najczęściej dużo mniej, niż wynoszą potrzeby) natomiast praca wolontariuszy jest CAŁKOWICIE BEZPŁATNA, co więcej wolontariusze dokładają sami, np. na własny koszt utrzymując koty przetrzymywane po sterylkach. Więc to nie jest tak, że fundacje dostają pieniądze pokrywające koszty akcji tak, jak np. straż miejska albo firma sprzątająca śmieci uliczne dostaje pieniądze na swoją działalność z urzędu miasta.
Argumentację "nie możemy palcem kiwnąć, bo mamy jedno (!!!) dziecko, z którym żona i tak siedzi cały czas w domu" uważam za niepoważną.
Co do zostawiania misek z suchą karmą kociętom: w jakim one są wieku? Czy w ogóle umieją jeść suchą karmę? Bo może być tak, że sytuacja tych kociąt jest tak, co jakbyś zostawił swoje dziecko zamknięte samo w domu z butelką wody mineralnej w lodówce i torebką słonych paluszków na blacie kuchennym. Ma jedzenie i picie, nic mu nie będzie, co?
. Obecnie sytuacja wygląda tak że nie byłem pewien na 100% czy jednak jakiś kot nie został u mnie na strychu więc zostawiłem miskę z jedzeniem na noc i zrobiłem zdjęcie, ale nic nie ubyło. Za to miska na wspólnej części strychu została przez noc wylizana do zera, a żadnych innych kotów tam nigdy nie widziałem. Zrobiłem im dzisiaj prymitywny domek ze styropianu z jakąś kołdrą w środku i niech sobie tam żyją i na tym moja pomoc się kończy (no jeszcze będę im nosił żarcie i postaram się zaangażować kogoś na naszą nieobecność). Nie mam czasu ani nawet chęci by robić cokolwiek więcej, żona by pewnie chciała, ale ze względu na to, że mamy małe dziecko to na pewno nie będzie mogła. Uważam że mogłyby znaleźć lepszy dom niż strych, bo wiadomo, że z każdym dniem szanse na oswojenie są mniejsze. Uważam, że wszelkie fundacje właśnie po to powstały więc nie mam zamiaru się zajmować tym osobiście, bo zwyczajnie mi się nie chce aż tak angażować. Pozdrawiam
