O Hunhurtu, która nie zdążyła uciec...

anusia27 pisze:
kamari pisze:W Lublinie jest facet, który robi wózki na wymiar, dla kotów też.

ciekawe ile taki wózek kosztuje?

-w zależności od wielkości zwierzaka, wózek na tylne łapy to koszt 300-do ponad 800zł
taki wózek to nie jest żaden problem. To znaczy, dla firm w Polsce które robią wózki inwalidzkie dla zwierząt to jest problem, bo robią tylko na tylne łapy, ale nasz wolontariusz /zrobił kilkanaście wózków dla psów/ twierdzi, że na przednie łapy też może zrobić. Problem jest w tym, że koty trudno nakłonić do poruszanie się w wózku. Mój pierwszy sparaliżowany kocurek dostał wózek, był wygodny, miękki, a Darszan przez pół roku nie mógł się do niego przekonać i ostatecznie jego wózek dostał pinczerek z połamanym kręgosłupem, zasuwa na nim już kilka lat a pierwsza przymiarka skończyła się długim spacerem.

Szenila,
czy ona ma tak krótko obcięte łapki jak ten kotek z Indonezji??? Może funkcjonować, może być szczęśliwa, jeśli zaopiekują się nią dobrzy ludzie???
wiem,że pisanie o szczęśliwym kocie to w tej chwili za wcześnie ale wierzę, że ona ma przyszłość i przy odpowiedniej pielęgnacji będzie żyła. Co znaczy jej imię? Hunhurtu...

kotkubinat pisze:
Co znaczy jej imię? Hunhurtu...

To tylko Szenila wie ...

A jak dzisiaj się czuje Hunhurtu ? Jest lepiej ?

kotkubinat pisze:Szenila,
czy ona ma tak krótko obcięte łapki jak ten kotek z Indonezji??? Może funkcjonować, może być szczęśliwa, jeśli zaopiekują się nią dobrzy ludzie???
wiem,że pisanie o szczęśliwym kocie to w tej chwili za wcześnie ale wierzę, że ona ma przyszłość i przy odpowiedniej pielęgnacji będzie żyła. Co znaczy jej imię? Hunhurtu...

Ona ma troszkę dłuższe kikuty niż ten biało-rudy z Indonezji. Skoro inne mogą funkcjonować, to ona też może...czemu nie? Jest młoda, jest zdrowa...jest kaleką przez ludzi i uśpienie jej było by wygodne, ale czy dla niej dobre? Nie wierzę w tęczowe mosty i życie po śmierci a więc przyjmując, że śmierć jest końcem wszystkiego-czy uśpienie kota, który kiedy kikuty się zagoją przestanie cierpieć było by dla tego kota ''działaniem na korzyść''?...
Czy może być szczęśliwa... zwierzęta nie mają świadomości swojego kalectwa. Uczą się z nim żyć i skupiają się na możliwościach zamiast na ograniczeniach (odwrotnie niż ludzie...), a więc szczęście kota to poczucie bezpieczeństwa, poczucie, że jest komuś potrzebny, oraz możliwość zaspokojenia innych potrzeb.Dlaczego więc nie może być szczęśliwa?

Huun Huur Tu to dosłownie ''słoneczne śmigło'' takie pionowe rozdzielenie promieni światła, pojawiających się często po wschodzie lub przed zachodem słońca.
To również nazwa grupy muzycznej z Tuwy, ich muzyka charakteryzuje się świetnym wykonaniem tuwińskiego śpiewu gardłowego, a muzycy wykorzystują ludowe instrumenty Azji, m. inn.doszpuluur, czyli tuwińską odmianę lutni.

Hunhurtu dziś czuje się lepiej. Mruczała

i nie było to mruczenie cierpiącego kota.

Szenila pisze:Hunhuru dziś czuje się lepiej. Mruczała i nie było to mruczenie cierpiącego kota.

Strasznie się cieszę :ok:

Ja także ....

Szenilo, niezmiennie wielki,wielki szacun za to co robisz ... :kotek:

Cieszę się że Hunhurtu ma się lepiej. Oby jak najszybciej doszła do siebie :ok:

.

Szenila pisze:zwierzęta nie mają świadomości swojego kalectwa

Potwierdzam - moja Mokate pomimo braku łapki, nieraz jej "używała", np. polowała nią na ćmy czy kopała nią w kuwecie (oczywiście bezskutecznie), ale jak coś nie działało niewidzialną łapką, to znajdowała inny - tym razem skuteczny sposób. A żywotna była jak mały kociak, choć już prawie rok miała... po prostu istne małe cudo kochające życie! Zabrała mi Ją białaczka (nie każdy kot wygrywa z tym), ale była najcudowniejszym kotem: wesołym, żywym. Nie miała tylko jednej łapki, ale podejrzewam, że gdyby nie miała dwóch, to też by na wszystko znalazła sposób i też kochała życie. Uśmiercenie zwierzaka tylko z powodu braku kończyny (czy kończyn) jeśli to stworzenie chce żyć i walczyć byłoby okrucieństwem i pójściem na łatwiznę.

Kiedyś był film nawet o małpce, która miała tylko jedną łapkę i radziła sobie - jak chciała biec, to skakała na tej jednej łapce i była bardzo szczęśliwa. Ludzie też niektórzy dobijają się swoim kalectwem, a inni znajdują nowe możliwości (przykład).

Jak się czuje Hunhurtu?

To jest ostatnie zdjęcie Hunhurtu. Robione wczoraj wieczorem. Więcej zdjęć już nie będzie...

Wczoraj Hunhurtu czuła się bardzo dobrze. Upominała się o jedzenie, zaczęła chodzić, nawet dwa razy wskoczyła na fotel.Myła się, rozglądała co się wokół niej dzieje, a pogłaskana komentowała to takim zadowolonym ''mrau". Tak bardzo się cieszyłam... Nad ranem zaczęła dziwnie, świszcząco oddychać. Niedługo potem pojawił się atak duszności. Kiedy dojechaliśmy do kliniki koteczka wpadła w panikę i duszności się nasiliły. Było bardzo źle nawet pod tlenem... Był płyn w płucach i kilka guzów. Sekcja potwierdziła chłoniaka.

To jest tak cholernie niesprawiedliwe, że nie mogę się pozbierać...