tragedia... (dlugie)

» Pon maja 10, 2004 19:59

i co dalej??

» Pon maja 10, 2004 21:17

trzymamy..

» Wto maja 11, 2004 7:53

Wydawało się, że jest dobrze... krew coraz lepsza, ale... ma silne objawy neurologiczne - chyba te dwie zapaście uszkodziły jej układ nerwowy. Dzisiaj dzwonił lekarz, powiedział, ze kot jest teraz w strasznym stanie po takim dziwnym ataku, wczorj rano też je miała, i powiedział, że trzeba się zastanowić nad sensem trzymania jej na tym świecie, ma jakieś drgawki, zwidy... Zaraz tam jedziemy.. Chyba jestem zdecydowana podjąć decyzję o uśpieniu jej. Wiem, że ona jest zmęczona. My zresztą też... To strasznie trudne decydować o życiu lub śmierci swojego ukochanego zwierzaka.. Ale chyba nie można zmuszać do życia za wszelką cenę... Jeżeli ma się męczyć - to ja tak nie chcę...

» Wto maja 11, 2004 7:54

» Wto maja 11, 2004 7:58

emotionka pisze:Wydawało się, że jest dobrze... krew coraz lepsza, ale... ma silne objawy neurologiczne - chyba te dwie zapaście uszkodziły jej układ nerwowy. Dzisiaj dzwonił lekarz, powiedział, ze kot jest teraz w strasznym stanie po takim dziwnym ataku, wczorj rano też je miała, i powiedział, że trzeba się zastanowić nad sensem trzymania jej na tym świecie, ma jakieś drgawki, zwidy... Zaraz tam jedziemy.. Chyba jestem zdecydowana podjąć decyzję o uśpieniu jej. Wiem, że ona jest zmęczona. My zresztą też... To strasznie trudne decydować o życiu lub śmierci swojego ukochanego zwierzaka.. Ale chyba nie można zmuszać do życia za wszelką cenę... Jeżeli ma się męczyć - to ja tak nie chcę...

slow mi brakuje
bo chyba nie istnieja takie slowa, ktore moglyby Was pocieszyc

» Wto maja 11, 2004 8:13

To straszne, niesprawiedliwe :cry:

Bedziesz wiedziala, jak bedzie dla biedusi najlepiej....Sciskam serdecznie.

» Wto maja 11, 2004 9:53

Kochani.. Zuzi już z nami nie ma... Zdecydowaliśmy się nie przedłużać jej cierpień. Mieliśmy dużą nadzieję, ale to było chyba zbyt egoistyczne. Była prawie nieprzytomna, gdy dzisiaj przyjechaliśmy, ale poznała nas

Byliśmy z nią do końca. I cieszę się, że dano nam jeszcze cały tydzień na to, by z nią pobyć, patrzeć jak jej się polepsza, i przygotowywać się do tego dnia dzisiaj, kiedy nagle jej się pogarszało... Zasnęła spokojnie i cichutko, myślę że bez bólu...
Dziękuję wszystkim za słowa pocieszenia i zaciskane mocno kciuki. Jesteście kochani, naprawdę. Cieszę się, że są ludzie, którzy tak kochają zwierzaki i rozumieją, jak to boli, gdy zwierzaczek jest chory.
Trzymajcie się cieplutko i uważajcie na Wasze kochane kociaki.