Kotek... [*] ;(

[Anka]

W sytuacjach ekstremalnych na ogół trudno o dobre rozwiązania. Do tego dochodzi szok. Każdy z nas zachowałby się jakoś tam, podejrzewam, że nawet sami do końca nie wiemy jak.
"Ja na Twoim miejscu" nie ma sensu, ja mogę być tylko na swoim miejscu, gdybym była kimś innym, prawdopodobnie zachowałabym się nie jak ja, a jak on.
Chodzi mi tylko o sytuacje ekstremalne, tragiczne, gdy w popłochu coś się tam decyduje.Profesjonalni ratownicy są tak przygotowani żeby podejmować decyzję najoptymalniejszą w danej sytuacji. Poza tym mają określone predyspozycje psychiczne. Przeciętny człowiek trochę na oślep, pełen bardzo silnych emocji podjemuje decyzję taką, na jaką w tej chwili go stać. Weta wcale nie jest tak łatwo komórką ściągnąć. Zapewniam. Z własnego doświadczenia. Albo nie chce po prostu, albo nie pracując w tym momencie np. wyjechał, albo wypił i nie może prowadzić itd itd. Poza tym komórki podawane przy lecznicach bardzo częśto są w lecznicach zostawiane i poza godzinami są wyłączone. Pogotowia takiego jak dla ludzi nie ma.

[Beliowen]

Dobić kota, tak? Wziąć scyzoryk i poderżnąć mu gardło, czy może rozjechać go tym autem jeszcze raz, tylko że tym razem z premedytacją, świadomie? Albo własnymi rękoma udusić?

Niekoniecznie, możliwości jest bardzo dużo, nie trzeba się posuwać do demagogii.

Edit: najgorsze chyba jest zaniechanie, zarówno w sytuacji, gdy można pomóc, jak i w tej, kiedy pomóc nie można.

[Gretta]

Dobić kota, tak? Wziąć scyzoryk i poderżnąć mu gardło, czy może rozjechać go tym autem jeszcze raz, tylko że tym razem z premedytacją, świadomie? Albo własnymi rękoma udusić?

Obudzić miejscowego weta.

Greto, 'miejscowego' - z tego, co zrozumiałam - nie było. Rozważanie, czy occhiverdi powinna jechać z umierającym kotem gdzieś daleko, w poszukiwaniu weta, o którym nie wie, jest rozważaniem nad tym, jak umierający kot spędziłby ostatnie półtorej godziny życia. Ja wcale nie jestem taka pewna, znając sytuację jedynie z opisu occhiverdi, czy jeżdżenie z tym kotem byłoby dla niego lepsze, bo dla occhiverdi byłoby pewnie lepsze pod względem oceny tu na forum - 'jechała, ale nie dojechała, ale się starała' - z perspektywy kota niczego finalnie by to nie zmieniło, umierałby w takich samych cierpieniach, tylko tylko, że 'w drodze'.

Z tym się zgadzam, ale:

Był wieczór, do weta na nocny dyżur mam ok. 1,5 godziny.

A do jakiegokolwiek weta, który nie ma nocnego dyżuru, ale jest bliżej? Nr komórki zwykle jest podany w necie. Kilka razy mi się zdarzyło szukać pomocy w ten sposób, nikt nie miał za złe, nikt mnie nie spławił.

[Femka]

przez półtorej godziny patrzeć bezczynnie na konanie w bólach kota?
zazdroszczę
naprawdę głęboko zazdroszczę odporności.

[CoToMa]

To może jednak kot miał szczęście.
Bo przeciez mógł konać np. 12 godzin...

[Agn]

Edit: najgorsze chyba jest zaniechanie, zarówno w sytuacji, gdy można pomóc, jak i w tej, kiedy pomóc nie można.

Beliowen, kwestia zaniechania jest również mocno dyskusyjna. Robić coś, cokolwiek, tylko dlatego, żeby robić? Żeby uniknąć posądzenia o `zaniechanie`?

I rzecz chyba najważniejsza, która zdaje się umykać.
Mamy prawo do oceny tego, co i jak ktoś napisał na forum. Jednakże wg mnie radykalizm niektórych ocen jest nieuprawniony. Choćby z tego względu, że rzeczywistość na forum jest wirtualna i tekstowa - o interpretacji tego, co ktoś miał na myśli można by dużo pisać.
Być może, mając dostęp do wiedzy o tej sytuacji z bezpośredniego oglądu, przyznałabym racje tym, którzy potępiają occhiverdi. Jednakże sama padłam ofiarą takich radykalnych a nieuprawnionych ocen w sytuacji, gdy postępowałam słusznie ale wedle swoich, nie czyichś reguł, więc niejako wiem jak to wygląda od drugiej strony.

[vega013]

Był wieczór, do weta na nocny dyżur mam ok. 1,5 godziny.

A do jakiegokolwiek weta, który nie ma nocnego dyżuru, ale jest bliżej? Nr komórki zwykle jest podany w necie. Kilka razy mi się zdarzyło szukać pomocy w ten sposób, nikt nie miał za złe, nikt mnie nie spławił.

Naturalne jest, że w takiej sytuacji łapie się za komórkę i dzwoni po pomoc. Ktoś, kto pomaga kotom, nie musi nawet szukać w necie, bo wszystkie ważne telefony ma w książce telefonicznej swojej komórki.

[vega013]

Być może, mając dostęp do wiedzy o tej sytuacji z bezpośredniego oglądu, przyznałabym racje tym, którzy potępiają occhiverdi. Jednakże sama padłam ofiarą takich radykalnych a nieuprawnionych ocen w sytuacji, gdy postępowałam słusznie ale wedle swoich, nie czyichś reguł, więc niejako wiem jak to wygląda od drugiej strony.

Agnieszko, postępowałaś według swoich reguł, ale Twoje reguły mają na względzie przede wszystkim dobro kota. Twoje hospicjum i sytuacja opisana na tym wątku to dwie sprawy tak odległe, że aż niemożliwe do porównania.

[pixie65]

Agn, moim zdaniem jednak czym innym jest towarzyszenie odchodzącemu z różnych powodów kotu, który NIE cierpi a czym innym - słuchanie przez półtorej godziny krzyku umierającego zwierzaka.
Mnie ciarki przeszły po plecach jak o tym przeczytałam.

[ManfredkotTusi]

Do tego wszystkiego brakuje jeszcze opisu... jak wyglądał kotek po wypadku...

[Agn]

Być może, mając dostęp do wiedzy o tej sytuacji z bezpośredniego oglądu, przyznałabym racje tym, którzy potępiają occhiverdi. Jednakże sama padłam ofiarą takich radykalnych a nieuprawnionych ocen w sytuacji, gdy postępowałam słusznie ale wedle swoich, nie czyichś reguł, więc niejako wiem jak to wygląda od drugiej strony.

Agnieszko, postępowałaś według swoich reguł, ale Twoje reguły miały na względzie przede wszystkim dobro kota. Twoje hospicjum i sytuacja opisana na tym wątku to dwie sprawy tak odległe, że aż niemożliwe do porównania.

Haniu, ale problem polega na tym, że ja najprawdopodobniej nigdy nie znajdę się w sytuacji takiej jak occhiverdi - z prostego powodu - nie mam samochodu, nie jestem kierowcą.
Jednak kwestia radykalnych ocen konkretnej [rzeczywistej] sytuacji - jedynie na podstawie tego, co napisane na forum jest taka sama - może być krzywdząca.

[Anka]

Żeby kogokolwiek potępić, trzeba wiedzieć bardzo, bardzo dużo, znać daną osobę, znać uwarunkowania w jakich działała itd. itd. No chyba, że ktoś z zimną krwią jest sadystą. Na zimno morduje, znęca się itd. Ale wszystkie inne sytuacje...
Ludzie, zlitujcie się, za kogo Wy się macie???
Mój pies nagle uległ paraliżowi na łączce. Wył z bólu (dysk). Stałam przerażona, zapoomniałam komórki w domu, nie miałam samochodu, obok latała w panice moja druga suczka. Myślicie, że wiedziałam co zrobić? Pamiętam tylko panikę.
nie wiem, ile czasu to trwało. Przyszli jacyś ludzie, pożyczyli komórkę. To była niedziela. Telefon do dyżurnej lecznicy - wet nie może przyjechać, bo akurat ratuje psa z wypadku. dobrze, że ci ludzie nas zawieźli. Lecznica była blisko. I tak jeszcze trwało to w poczekalni, bo tamten pies też prawie umierał.
Dajcie sobie spokój, dobrze?

[Zofia.Sasza]

Ja bym tak ostro nie oceniała. Rzeczywiście nie znamy wszystkich faktów. Ja wiem ile mnie wtedy kosztowało "zakończenie sprawy"... Do tej pory mi się to śni czasami

[Femka]

przepraszam bardzo, niech mnie ktoś uszczypnie

kobieta rozjechała kota, następnie przez półtorej godziny patrzyła na jego cierpienie i słuchała wrzasku bólu
zakładając a priori że i tak mu nie pomoże (czy przegapiłam, że próbowała dotrzeć do jakiegoś weta?)

a my zastanawiamy się, czy autorka wątku to dobry czy zły bohater historii?
a może od razu zrzućmy się na pomoc psychologiczną

czy tylko ja mam wrażenie, że ktoś tu zwariował?

[vega013]

Być może, mając dostęp do wiedzy o tej sytuacji z bezpośredniego oglądu, przyznałabym racje tym, którzy potępiają occhiverdi. Jednakże sama padłam ofiarą takich radykalnych a nieuprawnionych ocen w sytuacji, gdy postępowałam słusznie ale wedle swoich, nie czyichś reguł, więc niejako wiem jak to wygląda od drugiej strony.

Agnieszko, postępowałaś według swoich reguł, ale Twoje reguły miały na względzie przede wszystkim dobro kota. Twoje hospicjum i sytuacja opisana na tym wątku to dwie sprawy tak odległe, że aż niemożliwe do porównania.

Haniu, ale problem polega na tym, że ja najprawdopodobniej nigdy nie znajdę się w sytuacji takiej jak occhiverdi - z prostego powodu - nie mam samochodu, nie jestem kierowcą.
Jednak kwestia radykalnych ocen konkretnej [rzeczywistej] sytuacji - jedynie na podstawie tego, co napisane na forum jest taka sama - może być krzywdząca.

Znamy fakty:

1. Occhiverdi wjeżdżała samochodem na zakocone podwórko pewna, że koty uciekną przed autem. Nie pofatygowała się, żeby wysiąść i sprawdzić. Nie kontrolowała sytuacji podczas wjazdu. W końcu (choć to barbarzyńska metoda) mogła wcisnąć sprzęgło i dodać gazu - huk silnika wystraszyłby nawet człowieka.

2. Przez półtorej godziny obserwowała konające w mękach zwierzę nie próbując mu pomóc - wystarczyłby telefon do weta z prośbą o wizytę domową.