Kizia Leśniczanka: po sześciu latach traci dom :(

Jak Havanka - bezproblemowy kot

To trzymam nadal moooocno :ok:

Z tego co piszesz, to faktycznie Havanka mocno przypomina Kizię.

Udane "przybłędy" nam się trafiły.

Kizia już po. Wszystko OK. Guzek okazał się niegroźnym tłuszczakiem.

W domu będzie po godz. 16.
Dzięki wszystkim za kciuki.

dzielna Kizia

może po tym całym stresie troszkę odespać :mrgreen:

trzymaj się leśniczanko sliczna :ok:

Kizia słabiutka. Coś panienka długo dochodzi do siebie.

Wczoraj była taka biedna, jeszcze oszołomiona, przelewająca się, dopiero późnym wieczorem zasnęła i spała tak mocno, że rano sprawdzałam czy kot żyje. Na razie nie tknęła jeszcze ani wody, ani rozrobionej wodą śmietanki. Z niepokojem czekam kiedy wreszcie zacznie jeść, bo będzie to dla mnie najważniejsza oznaka, że idzie ku dobremu.

Aha! Ten zwykły wiejsko-leśny kot naprawdę jest niezwykły.

Wieczorem zaczęło ją rwać na wymioty. Każdy normalny kot rzygnąłby tam gdzie siedzi/leży, czyli na posłanko, ewentualnie na podłogę. A dzielna Kizia dowlokła się do kuwetki i tam dopiero zrzuciła piankowego pawika.

Poza tym zaskoczyły mnie wczoraj moje domowe koty.

Wcześniej namolnie podglądające koleżankę (Irysek), próbujące zaprzyjaźnić się na siłę (Leni), strasząco-syczące (Lilka), wczoraj bez zatrzymywania obchodziły łazienkę, nie usiłując nawet do niej zajrzeć. Tak jakby wiedziały, że małej potrzebna jest cisza i spokój. Przypadek? Senny wieczór? Przyzwyczajanie się? A może kocia empatia?

Może taki organizm? Nasza Kruszynka też długo dochodziła do siebie - dzwoniłam do wetów chyba z 4 razy :oops:

Pełne dojście do siebie zajęło jej 48h

Mam nadzieję, że szybciutko odzyska siły :ok:

a co tu taka cisza? jak się miewa leśna panienka?

Wawe - jak czuje się koteczka ??

A może Ty w głuszy jesteś dzisiaj i stąd ta cisza ??

czekamy na nowe wiadomości o Kizi ?

Co u Kizi? Zgubiłam wątek, a dawno nie był na górze. Jak się macie?

Sorry za przerwę w newsach, ale w sobotę i niedzielę Dwunodzy trochę zaszaleli. :wink:

Zwłaszcza TZ. :twisted:

W sobotę pojechaliśmy poza miasto na urodziny znajomego 16-latka. Miejsce ładne, pogoda pozytywna, żarełko i picie na zaawansowanym poziomie, nic dziwnego, że sprzyjało to dobrej zabawie. Ja wprawdzie chciałam zabrać się do domu wcześniej, ze zmotoryzowanym gościem, ale gospodarze namówili nas na dłuższe zostanie twierdząc, że o 21,00 jest autobus do Gdyni. Niestety okazało się, że autobus o 21,00 to może i jeździ, ale na pewno nie w sobotni wieczór. Nie było więc innego wyjścia jak wrócić do gościnnych gospodarzy i kontynuować zabawę, przedłużając ją tym samym do niedzielnego przedpołudnia (z małą przerwą na spanie). Trochę martwiliśmy się co u posterylkowej Kizi, ale jakoś przeżyła to bezproblemowo. Z tym, że po powrocie zastaliśmy w łazience bardzo-bardzo-głodnego-kotka.

Co poza tym słychać u Kizi (z mojego maila do K.):

„Kizia "wkręca żarówki" i podstawia pocięty brzuszek do głaskania. "Wkręcanie żarówek" to termin ukuty przez J. na określenie kociego udeptywania człowieka. Bo Kizia faktycznie udeptuje inaczej: wbija łapkę w człowieka a potem ją tak śmiesznie przekręca, tak jakby właśnie coś wkręcała.

Czuje się już znacznie lepiej. W piątek wieczorem dostała zastrzyk przeciwbólowy, co od razu polepszyło jej samopoczucie. Niestety wraz z poprawą humoru i apetytu przyszło zainteresowanie operowanym brzuszkiem. Musiała więc Pani zabawić się w krawcową i szybciutko zmontować kaftanik. Dzięki bezcennym radom kociego forum poszło mi to dosyć sprawnie.

W niedzielne popołudnie doszłam do wniosku, że wreszcie muszę zacząć prać, bo ostatni, czysty ręcznik leży pod dupcią Kizi. Oczywiście nie mogło być mowy o stresowaniu kotka warczącą pralką, w związku z czym Kizia poprawiła sobie warunki mieszkaniowe - z 3-metrowej łazienki przeprowadziliśmy ją do 9-metrowej kuchni. Małej zamiana chyba przypadła do gustu, natomiast Duże Koty oszalały - na gwałt, wszystkie na raz i po kolei usiłują dostać się do kuchni. Stosowane są perfidne metody np.: wpychania łapek w szparę niedomkniętych drzwi, kładzenia się na pleckach i podważania od spodu, wpychania się na chama wraz z Panią, wlepiania oczek w klamkę z nadzieją, że może sama się otworzy. Dziwne, że Lilka nie stosuje jeszcze swojej tradycyjnej metody skakania na klamkę i wiszenia na niej. Przynajmniej na razie. A co Kizia na to? Kizia leży spokojnie na swoim posłanku i tylko burczy na Natrętów.”

Fotki (niestety kiepskiej jakości):

pierwszy posiłek Kizi w gustownym kaftaniku