Jeszcze i jeszcze[2]. ZAMYKAMY.

[Agn]

No i właśnie...
Rano po drodze do pracy, zawołałam działkową i wysypałam RC do pojemniczka. I wyciągnęłam rękę... Kota daje sie głaskać. Mruczy.
Jest okrągła - nie wiem, czy to futro, robaki, czy kolejna ciąża...

To tyle na `dzieńdobry`...

[sanna-ho]

dzieńdobry


kciuki za łapankę

[ariel]

Znowu nie przychodziły mi powiadomienia .

Agnieszko, trzymam kciuki za łapanki, domek dla Światełka i wszystko inne

[berni]

faktycznie dobry
dla koty ktora dostała sniadanko

Agn, za wszytsko kciuki zeby tak koty mogly nadespać za ciebie i potem Ci oddać te nadespane chwile.

[Agn]

Asia nie ma dziś samochodu, więc znowu się `przełożyło` na jutro.
Ale - nie ma tego złego. Jutro będziemy we trzy!

W domu mam trochę `nie teges`.
Mim, mimo podawania leków czuję się dziś trochę gorzej. Mam nadzieje, że to chwilowe.
Hopi porzygała się dziś. Na razie spokój. Troszkę zjadła i nie było zwrota.
Przemyś od kilku dni jest na antybiotyku, a wczoraj też zwymiotował.

Nie ma jednak dramatu.
Jakoś się kulamy.

[bechet]

Kciuki za zdrówko wszystkich i za światełkową wizytę
I przepraszam za bankową zwłokę, ale znów mam urwanie głowy

[Agn]

Siedzę jak na szpilkach i czekam na Aśkę i Lidę. Jak się nie odezwiemy do północy, to proszę obdzwonić komisariaty toruńskie.

Byli państwo do Światełka.
Pani złapała małą w swoje objęcia, a ta była przeszczęśliwa, że ktoś ją tak bezceremonialnie miętoli. Państwo - oki. Tylko do Doc mają daleko... Pan oficjalnie oświadczył: "Już nigdy nie będę kota karmił Whiskasem." Pani pokazała fotkę pięknej burasi, która odeszła im w wieku 15 lat na raka.

Powinno być oki. Ciężko mi będzie się rozstać z małą, choć początkowo nie mogłam się przyzwyczaić do jej namolności i upierdliwości. Oficjalne `przekazanie` kota w piątek. [Pan podjedzie po mnie samochodem, żebym z małą nie jeździła `po zimnym` autobusem. ]

[sanna-ho]

Światełko idzie do domku?

fajnie




jakby co, wyślijcie smsem kwotę kaucji

[Agn]

jakby co, wyślijcie smsem kwotę kaucji

Jak nam telefonów nie zabiorą.... [nie znasz się widzę].

[sanna-ho]

jakby co, wyślijcie smsem kwotę kaucji

Jak nam telefonów nie zabiorą.... [nie znasz się widzę].

nie mam doświadczenia

przy ostatniej mojej łapance przyjechała w środku nocy (północ? pierwsza?) właścicielka sklepu w towarzystwie silnego mężczyzny (ochroniarz? mąż?), na szczęście bez policji, choć krzyczała, że owszem, miała zamiar wezwać odpowiednie służby...

yyy... chyba coś pokręciłam z podmiotami...

[anna57]

Agnieszko, potrzymam mocno za akcję

[Kociama]

My też trzymamy mocno
Wyściskaj Dziewczyny ode mnie i Noska

Jak fajnie że Swiatełko ma dom

Całusy Wam posyłamy

[sanna-ho]

Agn zamilkła, czyżby łapała koteczki?

[Agn]

Dzięki za wsparcie emocjonalne.
Myślałam, że to będzie taka moja pierwsza akcja z klatką-łapką, czekaniem na zimnie, z czającą się kotą. A tu...
Akcja była w miarę szybka.
Jeśli nie liczyć uciążliwego gramolenia się przez płot. Jak już przelazłyśmy [ubaw przedni] otworzyłam puszkę śmierdziela, zakiciałam na kocicę - wyszła natychmiast. Wysypałam żarcie na ścieżkę, pogłaskałam, pozwoliłam jej troszkę pojeść ["Tyyyy, Aga, ale nie dawaj jej tyle, bo jak spier...li, to już nie będzie chciała na żarcie wejść do klatki!!!" - to Lida oczywiście ]. No, na takie dictum nie było co czekać - łap! kotę za frak i do kontenera. Łatwizna. Kota zrobiła `Hyyy` pro forma i zaczęła pomiaukiwać z kontenera.

Przyszedł czas na altankę. Lida `pozwoliła` sobie na otwarcie drzwi zamkniętych na kłódkę ["o, już otwarte" ]. Dzielna jest niesłychanie; bardzo ją podziwiam. Niestety, na samym wejściu znalazłyśmy zwłoki malutkiego burasia... Przez dłuższą chwilę zastanawiałyśmy się czy to mógł być ten maluch, którego widziałam. ["Ale on na pewno był czarny? Popatrz na tego - - to mógł być ten?"] Przeszukiwałyśmy rumowisko i nic nie było widać, ani słychać. Aż Aśka wpadła na cudowny pomysł, żebyśmy wstawiły kocicę `na wabia` do altanki, bo może maluch odezwie się na nawoływania matki. To był strzał w dziesiątkę. Potem jeszcze dłuższą chwilę odbywało się lokalizowanie i próby wyciągnięcia malucha, aż wreszcie się udało. Z dwiema piskwami w kontenerkach stałyśmy jeszcze i nasłuchiwałyśmy, czy coś więcej się nie odezwie. Ale tylko dwa głosy było słychać.

Droga powrotna przez niski płotek okazała się być trudniejsza, a to dlatego, że poziom głównej alejki jest wyżej niż działki, więc płotek od strony wewnętrznej jest relatywnie wyższy. Lida [my hero dnia dzisiejszego ] Aśkę podsadziła, a mnie... przełożyła przez płot. Ją samą zaś trzeba było przeciągać na drugą stronę.

Aaaa, i jeszcze - złota myśl dnia dzisiejszego: jeśli coś [w tym wypadku była to furtka na działkę] jest zamknięte z jednej strony, to z drugiej też na pewno.

Lida pewnie obfoci nasze dzisiejsze `zdobycze` i założy im nowy watek - pieczołowicie dokumentowała nasze `poczynania`.

A ja idę spłukać pajęczyny z włosów.

[sanna-ho]

relacja fantastyczna


gratuluję łapanki