Długa droga do Domu...

[Kociama]

M@ju tak sie cieszę że trafiłam znowu tutaj
Też mi sie gdzies Twój watek zgubił przepraszam
Jerstem spragniona czytania Twoich opowieści
Pozdrawiam Cię bardzo serdecznie

[M@ja]

To dlatego Kociamo zgubiłaś mój wątek, że długo nic nie pisałam. Teraz też nie wiem jak będzie, bo u mnie strasznie dużo rzeczy się dzieje i nosem oram podłogę

[Kociama]

M@ju czy wszystko w porzadku u Was?

[ewung]

Hej Maju jak Miło znowu poczytać co u Twojego kociejstwa

[KarolinaLUNA]

A ja myślałam, że się urlopujesz i dlatego Cię nie ma
A wracając do rzeczy to nie martw się o pajęczyny. Żebyś widziała co mój Focusek zjada to aż mi czasem słabo
No, co - w końcu ma wakacje. Napiszę o tym w moim wątku ale jak już wróci ( ja na 2 dni do pracy wróciłam i został z dziećmi). No ale żeby tak nie całkiem sobie pozwalać to Ci powiem w sekrecie, że ma już na koncie muchy, pająki i ćmę

[M@ja]

Znowu mam zaległości

Kociołki mają się dobrze Czarnotek wyrasta na obłędnie pięknego kota. Zmienia upodobania i przyzwyczajenia ale niezmiennie jest uroczy. Miłość, jaką obdarzył nasze rodzinne stadko jest wielka jak morze. Mam nieraz wrażenie, że powtarza po kociemu słowa mojego syna: mamo, kocham cię jak stąd do nieba i spowrotem!

Znów mam też u siebie tymczasy. Mama, bura kotka o długim nosku i nieodrodny jej syn (ok. 3 miesięczny), oraz jeszcze jedno bure kociątko (jakieś 7 tygodni), które również karmiła. Koty zabrane przedwczoraj z jednego z podwórek, po tym jak dziciaki nie pięknie się zabawiały
Kotka jest już po kastracji i niedługo wróci na podwórko. Jest okropnie dzika ale daje się w klatce pogłaskać. Nie będę jej oswajać, bo skoro ma wrócić, nie może być zbyt ufna. Natomiast kocięta trzeba powoli socjalizować. Mniejszy kiciuś jest rozkoszny i nie przewiduję żadnych problemów. Niestety starszy kocurek przejął wszystkie zachowania matki i trzeba będzie nad nim dobrze popracować.

A teraz nadrobię zaległości w czytaniu...

[M@ja]

Kocia rodzinka wrocila na podworko Okazało się ze miała trzech synów i to małe jedno nie wiadomo czyje. Mały znalazł najlepszy domek, który szykował się na kotka od dwóch miesięcy
Dziś, właściwie przed chwilą dostałam trzeciego z synów kociej mamy. Jest najpiękniejszy ale i najbardziej dziki. Nawet udało mu się paznokcia mi przegryźć - złośnik jeden Boli jak diabli ale nie gniewam się.
Zaskoczyła mnie natomiast reakcja moich kotów. Dotąd potulne i przytulaste stanęły w mojej obronie! Były gotowe rozszarpać malucha, kiedy ten mnie gryzł. Dobrze, że nie byłam sama i koty rozgoniono. Jedno jest pewne - w domu jestem bezpieczna
Musze tez opowiedziec o wyczynie Piasteczki. Otóż kilka dni temu postanowila wskoczyc nad pawlacz w przedpokoju, a jest tam szpara ok 4cm tuż pod sufitem. Biedna po ok. pół godzinie zorientowała się jak jest wysoko i rozpłakała się strasznie. Wzęłam drabinkę żeby zdjąć kicię ale Piastka za nic nie chciała zejść. Wzięłam więc plastikowy stołeczek z IKEA i wtedy dopiero na nim stanęła, potem weszła mi na ramię i kiedy schodziłam zdrabiny ona schodziła mi po plecach. Biedna, teraz inaczej na mnie patrzy. Chyba jeszcze trochę bardziej mi zaufała

KOCHAM MOJE FUTERKA !!!

[ewung]

Dzień dobry Maju i dzień dobry koteczki Majowe miło znów przeczytać co u Was słychać. Pozdrawiam serdecznie całe ludzko-kocie stadko

[Kociama]

M@ju gdzie jestes,tęsknimy za Wami

[Modjeska]

Miło przeczytać Maju o sukcesach Piasteczki. Nie wiem czy pocieszy Cię wiadomość, że ja też mam sajgon. Przekłada się to niestety na totalną nieobecność na forum.
Głaski dla kociastych i buziaczki dla Ciebie.

[Modjeska]

M@ju, co u Ciebie? Jak zaczął Wam sie rok? Myślałam o Was ciepło ale jakoś nie było czasu szukać wątku i pisać.

[M@ja]

Minęło wiele, wiele miesięcy od kiedy byłam tu ostatni raz. Co się stało? - długo by opowiadać. Koniec końców jestem, żyję i moje koty mają się dobrze. Przez mój dom przewinęło się wiele futerek. Włożyłam w nie całe moje serce, ale ostatecznie żyjemy sobie zgodnie z Plisią, Totkiem, Psotulą, Kacprem i Piasteczką. Piastka nigdy do końca nie polubiła reszty stada ale radzi sobie świetnie. Jej futro jest mięciutkie i błyszczące. Psocia nieco spoważniała, a Totek nadal jest tchórzem, Pliśka rozrabia po swojemu a Kacper to taka mała iskierka. Kacperek jest dobrym duchem mojego domu. Zawsze wesoły z nastawionym czółkiem do całowania i całym ciałkiem skory do zabawy. Ten kot zawsze będzie moim "synkiem". Kiedyś uczyłam go jeść, dziś to moja najgrzeczniejsza, najczulsza latorośl. Kacper jest prawdziwym, niepodważalnym kocim aniołem. Jest lekarstwem na każdy smutek mój i reszty stada. Kacper jest kotem najmagiczniejszym z magicznych.

Pozdrawiam wszystkich, których zaniedbałam przez te miesiące. Mam nadzieję, że Wasze losy i losy Waszych podopiecznych są/będą równie szczęśliwe jak nasze.

[Agneska]

Maja, jak dobrze, że wróciłaś.

[Modjeska]

Cieszę się, że macie się dobrze i życzę żeby trosk było jak najmniej

[M@ja]

Agneska, fajnie że o nas pamiętasz. Czy wróciłam? Nie wiem - tempo życia jest ogromne, ale mam nadzieję, że starczy mi samozaparcia abym od czasu do czasu coś tu skrobnęła

Modjeska, i Ciebie tak miło znów "zobaczyć". Dawno nie rozmawiałyśmy...

Pozdrawiam Was i ściskam mocno