WAW-Mikunia. Bardzo smutno.

Kciuki są

Właśnie się odbyło głaskanie Noteczki - a że Noteczka leżała blisko Miki (oczywiście na kocu i w pościeli) to Mika patrzyła, patrzyła i patrzyła aż w końcu, pomału moja ręka zaczeła dotykać jej futerka i wyraxnie było widać, ze malutka miała dylemat, zwiewać czy zostać... została ale się pomału i odrobinkę odsuwała, to znow wyciągała łapkę w kierudnku mojej ręki i dotykała jej... No poglaskałam ją troszkę patrząc na jej piękne futro na brzuniu, ale nie lubi dotykania łebka - może z powodu tego guzka? :roll:

A teraz śpią pyszczekw pyszczek ...

edit: właśnie Notka się obudziła i obsyczała Mikę :evil:

edit: ale nie zwiała, ani jedna, ani druga i znów śpią pyszczek w pyszczek.. :ryk:

Kocie przetasowania :mrgreen:

I stała się rzecz cudna: Mika dała się głaskać, po brzuniu, łapce, ogonie, dzięki pomocy Notki, która ją w tym czasie lizała po łebku. Potem MIka się odsunęła - albo Noteczka - i widziałam jaki ma dylemat: dać się głaskać czy już przestać.. Wierciła się, patrzyła na to co robię - na wszelki wypadek wtedy równocześne drugą ręką głaskałam Notkę , ktora mruczała ze szczęścia - chwytała moją rękę łapkami nie bardzo wiedząc czy gryźć, wąchać, lizać czy co innego... Cudeńko kochane..

Super!

Oby tak dalej :ok:

duze postepy :ok:

Zapraszam na bazarek na leczenie szczytniaczki Miki oraz spłatę długu za ratowanie i leczenie wolnozyjącego Kubusia

Ogromny bazarek na ogromne potrzeby Miki i Kubunia

2 godziny łapania - Mika się zaklinowała w budce na drapaku i niestety musiałam użyć rak, mopa, szczotki, ręczników różnej wielkości i grubości i już nie pamietam czego jeszcze, aby ją warczącą, gryzącą i drapiącą stamtąd wyciągnąć. Nienawidzę robić takich rzeczy kotom, zwłaszcza nie-ufającym- do-końca kotom.. Trudno. Nie było innego wyjścia.
Droga metrowo-piechotowo-tramwajowa spokojna.
U weta, jak zwykle, 2 godziny w kolejce, a na wizytę wyszłam. Został przywołany zespół ludzi wraz z odpowiednim sprzętem: ręczniki i podbierak. A wszystko po to, aby po prostu podać lek - pani doktor stweirdziła, ze nie ma sensu robić dzisiaj rtg bo nawet jak będzie poprawa to i tak niewielka a i tak kontynuować leczenie będzie trzeba więc stwierdziła, ze trzeba podac leki i za 2 tygodnie zrobić rtg i zdecydować co dalej z tym guzem. Wetka prowadząca obstawia, ze jest on o charakterze zapalnym i powinien reagować na leczenie, ale moze być też nowotworowy i wtedy trzeba będzie zrobić operację, aby go usunąć. Oczywiście nie byłabym sobą gdybym nie zapytała pani doktor dzisiaj: czy nawet jkeśli nowotworowy to nie znaczy od razu, ze złośliwy i że Mika umrze, na co usłyszałam, zę najczęściej nie są złośliwe tyle tylko, zę będzie wtedy potrzebna niestety operacja.
Okazało się - ja wyszłam z gabinetu, zeby nie stresowac kota (i personelu) - że z wszystkich akcesoriów wystarczył ręcznik i Mika b yła nad wyraz przerażona ale zareagowała stuporem, a nie ucieczką w panice. Czyli w stylu mojej Małej. Cała operacja podania leków trwała może 5 minut...
Malutka w drodze powrotnej nawet nie miauknęła, nie wierciła się, nie szamotała - siedziała na podkulonych łapkach i rozglądała się. zaliczyłyśmy jeszcze urodzinowe zakupy w centrum handlowym.

Teraz towarzystwo dostało masę żarcia, z czego Mika zjadła całą porcję i nie wiem co z tego wyniknie po tylu godzinach niejedzenia.... Co mi tam, tylko będę musiała posprzątać.. :ryk: