Ludwiczek najpiękniejszy kot na świecie...(')

heheheheh, ja to mam wątpliwości
od pierwszej chwili kiedy ich razem zobaczyłam
czy Magda Ludwiczka odda :twisted:

Ogłoszenie napiszę. Zobaczymy czy i kto się będzie zgłaszał. Mam wiele wątpliwości, bo Ludi mi zaufał, otworzył się i z pewnością w nowym domu będzie od początku uczył się tego zaufania. Martwię się o jego psychikę w tej sytuacji. Oczywiście na wyrost się martwię.
Ale spróbujemy. Jeśli dom przekona mnie o tym, że pokochał go takim, jaki jest, nie będzie oczekiwał a tylko cieszył się postępami, jeśli zgodzi się aby Ludwiczek był bardziej obok, a nie z człowiekiem, wtedy być może go oddam :twisted:

magdaradek pisze:Ogłoszenie napiszę. Zobaczymy czy i kto się będzie zgłaszał. Mam wiele wątpliwości, bo Ludi mi zaufał, otworzył się i z pewnością w nowym domu będzie od początku uczył się tego zaufania. Martwię się o jego psychikę w tej sytuacji. Oczywiście na wyrost się martwię.
Ale spróbujemy. Jeśli dom przekona mnie o tym, że pokochał go takim, jaki jest, nie będzie oczekiwał a tylko cieszył się postępami, jeśli zgodzi się aby Ludwiczek był bardziej obok, a nie z człowiekiem, wtedy być może go oddam

Jakoś tak mi się najbardziej wierzy w twoje ostatnie słowa "wtedy być może go oddam" :mrgreen:

oho, kolejne gęste sito się zapowiada

. Madziu, masz wspaniały dar wynajdywania najlepszych domków. Ludwiczek na pewno znajdzie Dużych, których w sobie rozkocha i którzy będą go rozpieszczali wg zasad i tempa ustalonych przez koteńka :ok:

hehe.
Łatwo nie będzie.
Ale zawsze powtarzam, że albo kolejny kot, albo pomoc potrzebującym, których jest tak wiele przecież...... :roll:

zawsze trzeba zostawić sobie ten margines w razie, gdyby tymczas okazał się nieadopcyjny i musiał zostać. A Ludwiczek jest zdrowy jak rydz, śliczny i bardzo dobrze rokuje jeśli chodzi o oswojenie.
Warto poszukać mu dobrego domu.

magdaradek pisze:.....Ale zawsze powtarzam, że albo kolejny kot, albo pomoc potrzebującym, których jest tak wiele przecież......
zawsze trzeba zostawić sobie ten margines w razie, gdyby tymczas okazał się nieadopcyjny i musiał zostać. A Ludwiczek jest zdrowy jak rydz, śliczny i bardzo dobrze rokuje jeśli chodzi o oswojenie.
Warto poszukać mu dobrego domu.

i tej wersji masz się trzymać :twisted:

Madziu, jeżeli zaufał Tobie, to zaufa tez innym

Madziu, a ja nadal uważam, że Ludwiczek sam zadecyduje :wink:

Ale oczywiście kciuki za najwspanialsze potencjalne domki zaciskam!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!

napisałam ogłoszenie:

"Ludwiczek, Ludi – słodki misio w kociej skórze

Ludwiczek został zabrany ze schroniska dla zwierząt, gdzie ciężko przechodził koci katar. Wcześniej był kotkiem dokarmianym przez starszą Panią na terenie działek pracowniczych. Przez innych przeganiany – bał się ludzi. Zabiegi w schronisku też nie służyły w jego oswajaniu. Gdy zabrałam go do domu, przez pierwsze 2 tygodnie miałam kota „wirtualnego”. Zaszywał się gdzieś w najgłębszych zakamarkach mojego mieszkania, tylko w nocy korzystał z kuwety i jadł. Najszybciej zaprzyjaźnił się z moimi kotami, człowiek w zasadzie był zbędny, wystarczyło, że dawał jeść.
Jednak Ludwiczek jest z natury bardzo ciekawskim kotkiem, a do tego młodziutkim, więc obserwując zachowanie moich kotów przychodzących do mnie i łaszących się, zaczął pomalutku mi ufać. Podchodził coraz bliżej, już nie jadł tylko w nocy, zaczął swobodnie poruszać się po mieszkaniu, a nawet nie uciekać, gdy przechodziło się bardzo blisko niego. Z czasem wyluzował na tyle, że bawił się piłeczkami i myszkami w obecności ludzi nic sobie z tego nie robiąc. W tej chwili Ludwiczek daje się także głaskać. Trzeba to robić delikatnie, bez gwałtownych ruchów i łagodnie przemawiając. Głaskany kotek jest wniebowzięty  mruczy jak mały traktorek, przeciąga się, nadstawia główkę i domaga się drapania za uszkami  ostatnio zaczyna też już podnosić ogonek w powitalnym geście, gdy do niego mówię. Człowiek zaczął kojarzyć mu się z przyjemnością, a nie z przeganianiem.
Ludwiczek wymaga jeszcze doswojenia, a jest na bardzo dobrej drodze do tego. On nie był dziki, był po prostu płochliwy. Recepta na Ludwiczka to: miłość w ogromnej ilości, cierpliwość, czas i smaczne kąski , którymi łatwo przekonać do siebie tego łasucha

Opiekunowie muszą sobie jednak zdawać sprawę, że początkowo Ludwik znowu może zaszyć się gdzieś pod łóżkiem czy za szafą i minie jakiś czas, zanim na nowo zacznie człowiekowi ufać. A że zaufa to jestem pewna. Gdy poczuje się kochany, gdy proces oswajania nie będzie czyniony na siłę, on otworzy się całkowicie. Być może nigdy nie będzie kotkiem nakolankowym , ale swojego człowieka będzie kochał z pewnością.
Ludwiczek jest także kotem niezwykłej urody. Ma dopiero 7 miesięcy, a jest potężnym kotkiem. To taki mały koci misio. Z grubymi łapuniami jak u tygryska, okrągłą główką, spłaszczonym nieco pyszczkiem i wielkimi, okrągłymi, przepięknymi oczami. Będzie naprawdę dużym, potężnym kocurkiem.
Dla Ludwiczka szukam bardzo odpowiedzialnego domu. Domu, który pokocha to takim, jaki jest i da mu nieograniczoną ilość czasu, aby całkowicie otworzył się do człowieka. Szukam ludzi, którzy nie będą od niego oczekiwali, tylko przyjmą z radością każdy postęp w jego zachowaniu. Ludzi, którzy go nie wyrzucą, nie zawiodą, u których będzie członkiem rodziny. Którzy zaakceptują to, że Ludi będzie bardziej obok niż z człowiekiem.
Ludwiczek bardzo lubi inne koty, więc byłby idealnym kandydatem na tzw. „dokocenie”.
Ludi jest odrobaczony, raz zaszczepiony, wykastrowany oraz posiada czip identyfikacyjny.
Jeśli jesteś pewien, że chciałbyś adoptować Ludwiczka i zgadzasz się na wypełnienie ankiety przedadopcyjnej, wizytę przed i poadopcyjną, skontaktuj się:

Magda
Tel. 668-148-548
e-mail: magdaradek@wp.pl

baardzo ładne ogłoszenie :-)

Magda, bardzo fajne ogłoszenie, trzymam kciuki za TEN domek :ok:

Ja się dzisiaj po pracy zabieram za ogłoszenie :roll:

gosiaa pisze:Magda, bardzo fajne ogłoszenie, trzymam kciuki za TEN domek

Ja się dzisiaj po pracy zabieram za ogłoszenie :roll:

przypilnuję Cioci :twisted:

dzielne i takie mondre te ciocie :ok:

Madziu ślicznie napisałaś :ok:

Bardzo podoba mi się sprecyzowanie czego wymagasz od nowego domku wobec Ludiego, że napisałaś prawdę jaki jest, łącznie z tą perspektywiczną...Myślę, że czytając ten tekst znajdzie się ktoś kogo od razu Ludi ujmie za serce nawet nie zerknąwszy mu w oczy...

Bardzo ładny tekst Madziu :ok:

Ludwiczek najpiękniejszy kot na świecie...(')

Kto przegląda forum