10 lat i koniec przyjaźni - o tym jak miłosierni...

i

dla kici
a dla Ciebie Włóczko

magdaradek pisze:Słuchajcie, może Duszek albo CoolCaty napiszą więcej, ja mogę napisać tylko tyle, że fizycznie Liza czuje się dobrze po zabiegu, ale psychika jej siadła. I niestety objawia się to złością na wszystkich ludzi i cały świat....
Liza nie daje się dotknąć.... broni się.
Ja jestem pewna, że to szok i ogromny stres to powodują. Myślę, że w domowych warunkach Kicia wróci do równowagi psychiczneej.
żal mi tej koteczki

Wypisz wymaluj Mela...
Kciuki za kotę :ok:

Oby dała radę się pozbierać.

ja też bardzo dziękuję.... strasznie mocno trzymam i czekam na wieści :1luvu:

w domku na pewno da radę :!:

CoolCaty pisze:Kotka odkąd jest u nas prawie nic nie zjadła, mało pije. Zrobiła siku dwa razy, dwie małe kupki i kilka razy zwymiotowała kłakami. Nie daje się dotknąć, atakuje. Ona sie nie broni, ona zawczasu atakuje. Jest przerażona, zagubiona, nie wie co się z nią dzieje. Jest w totalnej histerii.
Jak jej Pan zajrzał do niej po raz ostatni, to wyła do niego z rozpaczą.

Jak się coś takiego czyta, to się serce kraje.. A ten "pan" jakoś wytrzymał, serce mu nie zakrwawiło... Oj, ludzie :evil:

Kciuki za kicię, myślę, ze odnajdzie się w nowym domku, tylko cierpliwości i miłosci jej trzeba!

Odwiedziłam Lizę w domowych pieleszach czyli u Agatki :kotek:

.

Na moje przyjście kitka schowała się za kuchenne szafki i byłam pewna, że do końca wizyty nie zobaczę już nawet koniuszka jej ogonka. Tymczasem, ku mojemu zaskoczeniu i radości, gdy siedziałyśmy już dłuższą chwilę w pokoju przy herbatce rozmawiając, nagle w drzwiach kuchni pojawiło się śliczne zaciekawione pysio

. Powoli, krok za krokiem Lizunia zaczęła oględziny przedpokoju. Gdy zorietnowała się, że zwróciłyśmy na nią uwagę znowu schowała się w kuchni, ale ciekawość wzięła górę :wink:

Po chwili znów w drzwiach kuchni pokazało się pół ślicznego pyszczka i jedno bystre oczko, a potem cała gębusia

. Gdy wychodziłam i stałyśmy z Agatą w przepokoju Liza siedziałą przycupnięta w kuchni pod ścianą, przyglądała się nam niepewnie, ale już nie chowała się za szafki. To dobry znak :ok:

.

Kitka w domowych warunkach na pewno jest dużo spokojniejsza i dużo mniej zestresowana niż w lecznicy. Wcale nie wygląda na przerażonego kota - może jedynie na niepewną i zaniepokojoną nowym miejscem i nieznaną Dużą.
Cichy i spokojny dom Agaty, bez żadnych zwierzaków to idealne miejsce dla niej. Już po kilku godzinach widać, że będzie dobrze, że szybko powinna dojść do siebie (tfu, tfu). Kamień spadł mi z serca, zobaczymy, co przyniosą następne dni.

Aniu dzięki wielkie za wieści, cieszę się ogromnie że Liza się w domku uspakaja, bo aż serce pękało jak się patrzyło na tą przerażoną kuleczkę w lecznicy.

trzymamy kciuki! To zachowanie to dobry znak!

pisiokot pisze:Odwiedziłam Lizę w domowych pieleszach czyli u Agatki .

Na moje przyjście kitka schowała się za kuchenne szafki i byłam pewna, że do końca wizyty nie zobaczę już nawet koniuszka jej ogonka. Tymczasem, ku mojemu zaskoczeniu i radości, gdy siedziałyśmy już dłuższą chwilę w pokoju przy herbatce rozmawiając, nagle w drzwiach kuchni pojawiło się śliczne zaciekawione pysio . Powoli, krok za krokiem Lizunia zaczęła oględziny przedpokoju. Gdy zorietnowała się, że zwróciłyśmy na nią uwagę znowu schowała się w kuchni, ale ciekawość wzięła górę Po chwili znów w drzwiach kuchni pokazało się pół ślicznego pyszczka i jedno bystre oczko, a potem cała gębusia . Gdy wychodziłam i stałyśmy z Agatą w przepokoju Liza siedziałą przycupnięta w kuchni pod ścianą, przyglądała się nam niepewnie, ale już nie chowała się za szafki. To dobry znak .

Kitka w domowych warunkach na pewno jest dużo spokojniejsza i dużo mniej zestresowana niż w lecznicy. Wcale nie wygląda na przerażonego kota - może jedynie na niepewną i zaniepokojoną nowym miejscem i nieznaną Dużą.
Cichy i spokojny dom Agaty, bez żadnych zwierzaków to idealne miejsce dla niej. Już po kilku godzinach widać, że będzie dobrze, że szybko powinna dojść do siebie (tfu, tfu). Kamień spadł mi z serca, zobaczymy, co przyniosą następne dni.

Super po prostu super Panie jesteście KOCHANE :ok:

teraz już będzie tylko lepiej

Na razie ok; jedzenia, picia i kuwetki na razie nie było, ale kota widuję

Niepewnego co prawda, ale kiedy weszłam do kuchni, to leżała sobie na szafce, a nie za szafką. Oczywiście się ewakuowała, ale nie w panice, tylko tak "dla bezpieczeństwa".