Świat według arlekinki. Uśmiech losu - Milly w domku.

Migu wyglada na zadowolona z odwiedzin u swojego bylego DT

A Milenka cala jest rozkoszna! :aniolek:

PS. A jak tata wytrzymuje ten "koci zlot" w domu?

Kociara82 pisze:Migu wyglada na zadowolona z odwiedzin u swojego bylego DT A Milenka cala jest rozkoszna!

PS. A jak tata wytrzymuje ten "koci zlot" w domu?

Eeee..tam... Taty sa od tego by wytrzymywac... mój TŻ powiedział że kolejne tymczasy to wezmę sobie dopiero po... jego śmierci / po tym jak urzadziłam histerię po adopcji Zefirka :wink:

/, tymczasem nie dość że mam kolejne tymczasy, to jeszcze TŻ cieszy się dobrym zdrowiem :roll:

, na szczęście :ok:

Korciaczki pisze:

MOJE KOCHANE MIGUSIOWE

Ja-Ba pisze:
Korciaczki pisze:Witamy. Zdjęć wspólnych krów nie mamy, bo aparat obecnie pracuje - robi zdjęcia z tatą w pracy
Jeśli chodzi o relacje MilenKot-Pies nie jest źle, nie boi się tej wielkiego czterołapa z długaśnym jezykiem, więc może szukać domu z psem. Czasem tylko syknie, od tak - profilaktycznie, jak to mówi mama. Koty...Za Kiarą Milo nie chyba nie przepada, fuczy na nią, buczy, w nocy wydaje dzikie okrzyki: Złaś, to łóżko jest moje! Z Migotką się dogaduje jakoś, są obojętne względem siebie - przeważnie traktują się jak powietrze Ale dogada się kotami, może szukać domku z innym mruczkiem. Ponadto Milu jako kot uniwersalny może szukać również ds z gryzoniem bądź rybką. Jest przetestowana w tych sprawach. Trzeba wiedzieć, że mamy jeszcze chomika Lusię i rybkę Tonia:

Lusia - "nie dotykać, grozi kalectwem trwałym"
http://images46.fotosik.pl/63/54a0ee96c25c91b8.jpg

Tonio - nasz bojownik, piękny sosnowian
http://www.pupile.com/pup/images/img_tonio2.8.jpg

z tymi tekstami jesteście nie-do-po-dro-bie-nia!!!!

I NIE DO SKOPIOWANIA !!!

Korciaczki pisze:

Brak słów po prostu ... :1luvu:

Ja-Ba pisze:
Kociara82 pisze:Migu wyglada na zadowolona z odwiedzin u swojego bylego DT A Milenka cala jest rozkoszna!

PS. A jak tata wytrzymuje ten "koci zlot" w domu?

Eeee..tam... Taty sa od tego by wytrzymywac... mój TŻ powiedział że kolejne tymczasy to wezmę sobie dopiero po... jego śmierci / po tym jak urzadziłam histerię po adopcji Zefirka /, tymczasem nie dość że mam kolejne tymczasy, to jeszcze TŻ cieszy się dobrym zdrowiem , na szczęście

Z tymi TEŻetami to chyba problem w szerszej skali, jak widzę :roll:

No... tatuś (czyli mój mąż, bo bisze ja, czyli mama), nie był zachwycony na wieść o zlocie, a nawet wspominała coś o wyprowadzce :roll:

, no ale ma się te swoje sposoby :lol:

Ja-Ba, dobrze wiedzieć, że nie tylko ja wpadam czasem w histerię z powodu...kota :roll:

Co do Milenkowego brzuszka - faktycznie po USG, kiedy brzuszek został wygolony, pokazała się blizna w kształcie litery T (tylko do góry nogami), dość długa (na kilka cm), ale wąziuteńka. Jeśli kotka miała sterylkę, to tak czy inaczej czeka ją zabieg usunięcia przepukliny. Ale to jeszcze omówimy z wetką. No i miłego dnia wszystkim

Pozdrawiamy mamę Basię

.

TŻty ugodowe istoty są, a jak nie bywają są na nich sposoby, podpisuję się :mrgreen:

.

Milunia, co w Twoim brzusiu było i kiedy, kto Ci tam kocie grzebał ? Znaczy może ona kiedys czyjaś była. Ktoś o nią dbał, chodził do WET, a co potem się stało, że trafiła do schronu nie wiadomo ... tajemniczo to wyglada :roll:

. I podnosi walory Mili :ok:

Moze troche ciasno u Korciaczek byc przez ten "zlot" bo mieszkanie przeciez nie jest kilkuset metrowym apartamentem, ale to tylko przejsciowa sprawa

Poza tym taka ilosc kotow w domu ma tez swoje plusy

A niech tak kogos cos gdzies zaboli, niech tak zaczna kosci i miesnie bolec jak to w sezonie jesienno-grypowym bywa... wiadomo, ze kot to niezastapione lekarstwo

Polozy sie na obolalym miejscu i po sprawie

A jak kilka miejsc boli, to kilka kotow sie polozy...

hihihi

Milunia, jestem pewna, ze wszystko bedzie z Toba ok, ze niebawem zaczna sie telefony w/s Twojej adopcji... Buzka slicznotko i hop na pierwsza

Kociara82 pisze:Milunia, jestem pewna, ze wszystko bedzie z Toba ok, ze niebawem zaczna sie telefony w/s Twojej adopcji... Buzka slicznotko i hop na pierwsza

Ja też tak myślę. :ok:

Milenka- Deja Vu (dlaczego akurat tak? na cześć Arlekina od magicmady)- w schronisku (foto Etka, zdjęcia z pierwszego wątku- poszukiwawczego dt)

Dni mijały i mijały, a ona wciąż czekała...

Wbita w swój kącik. (Milenka w obiektywie Sis)

Podczas wizyty ruru

ruru pisze:Milenka
udaje
że nas nie potrzebuje
jakby mówiła:
nie chcieliście mnie, to sobie idźcie

I powoli przełamywaliśmy lęk...

ruru pisze:Milli była dzisiaj w siódmym niebie
miała swojego ludzia, zobaczcie jaka jest słodka

Na drugim zdjęciu widać chyba słynną budkę?

ruru pisze:Milenka po zejściu z kolan się przypłaszczyła

czmychnęła do budki i tam już siedziała, bidulka

Cytat ze starego wątku, post magicmada
Odwiedziłam dziś Milenkę w schronisku. Jak tylko weszłam, wydawało mi się, że wypatrzyłam ją w jakimś pluszowym domku, podeszłam, ale przy próbie kontaktu Milenkowaty Kot wypruł na wybieg, poszłam za nim i okazało się, że to nie Milly, tylko kocię do niej podobne.
Po chwili wypatrzyłam łepek nieśmiało wychylający się zza wiklinowego kosza w rogu boksu. Tam mieszka Milly. Wciśnięta w wybetonowaną podłogę, próbująca się schować przed całym zgiełkiem i życiem schroniska. Nie radzi sobie wśród innych kotów, jest wystraszona. Początkowo mnie ofuknęła,a le to tylko pozory, może Milly nie jest największym miziadłem na świecie, ale pozwala się brać na ręce, byle tylko z daleka od tego niezrozumiałego miejsca, gdzie w powietrzu krzyżuje się milion zapachów, gdzie dochodzi nieustający jazgot psów. Schronisko to nie jest odpowiednie miejsce dla tak wrażliwego zwierzątka. Wzięta na ręce i wyniesiona z boksu na kanapę Milly chciała się w dalszym ciągu schować, zakopać pod poduszkę. Widziałam jak drżą jej łapki, jak bardzo niekomfortowo się czuje. Na szczęście zjadła miseczkę jedzenia, które jej przygotowałam, potem trochę Bozity. Najgorsze jest to, że kiedy się już rozluźniła i zrelaksowała, została odstawiona z powrotem do boksu

I post JoannyKA
jest u nas od początku maja, a często i gęsto zdarza się tak, że najpierw podejdzie a jak się wyciąga rękę żeby ją pogłaskać, to się robi z niej naleśnik i odchodzi...
ja to sobie tłumaczę w ten sposób, że trochę nam nie wierzy, po tych wszystkich lekarstwa, kroplówkach i wizytach u Weta...
więc skoro kot przebywający w domu tak się zachowuje, to co tu mówić o biednej Milli, która jest tak bardzo zestresowana schroniskiem... ona w domu oczywiście nabierze zaufania, ale to wymaga dużo miłości

Wciąż jest nieśmiała, zwiewa czasem pod łóżko... ale tak bardzo się zmieniła... jest taką fantastyczną koteczką :!:

nie macie pojęcia jak fajnie jest zobaczyć wieczorami tę piękną pannę jak ugniata i dopomina się o mizianko.
i nie macie pojęcia jaka ona jest cudna....

Obrazek