Bura Myśka i wspólnicy.

[skaskaNH]

Jak dla mnie, też może być Niuniek z konewką
Gratulacje z powodu jubileuszu!

[Nordstjerna]

O skaska! Jak miło Cię widzieć!

Foty będą osobno, bo konewki są wychodzące (a właściwie ogródkujące, chociaż czasem pod kontrolą wychodzą przed ogrodzenie), a Niuniek nie.
Tylko muszę coś z tym &^%$%^#$# fotosikiem zrobić, bo mi się lymyt wyczerpał.

[Nordstjerna]

Na razie obiecane dla Doroty:

Zdjęcie z lata, Twoja to ta druga od lewej. Prawda, że ładnie stado ją zaakceptowało?

Upsss... oczywiście konewka od Doroty to druga, ale... OD PRAWEJ.

I na dowód, że Myśka istnieje i ma się dobrze. Fota taka sobie, bo Myś pozować nie lubi, a światło u nas jest jakie jest.


A to zdjęcie zrobione wiosną 2007. Jeszcze rok temu tak wyglądała.

[Nordstjerna]

Nuncjusz:




I zakochana para, czyli Blenderek z Sykorią:

[Rustie]

Cudne kociaste

[Sylwka]

Nuncjusz:

Rustie, pewnie trudno Ci w tym wielkim kocurze poznać to małe zasmarkane.

[Rustie]

Etam, od razu widać z którego miotu Te kociaki mają genetyczną skłonność do "puszystego futerka" (bo Brackish udowodniła, że to nie może być tłuszczyk, o nie! )

[Dorota]

Dzieki za foty!

Myska taka ladna!

[Nordstjerna]

Sylwka, nie nie, zasmarkane to ono się zrobiło u nas.
U Rustie to było tylko małe, anorektyczne, sr...jące, pawiujące, chorobliwie chude i zapchlone.

Zasmarkanie było efektem leczenia tych wcześniejszych przypadłości, sterydami i antybiotykami, które paskudnie obniżyły Niuńkowi odporność. I efektem naszych nieustannych wizyt u wetów, skąd przywlekliśmy jakiegoś wyjątkowo wrednego wirusa. A utrwalenie się zasmarkania było efektem szczepienia, nie jedynym, niestety.

A poza tym, zdjęcie nie oddaje sylwetki Niuńka - puszysty to on wcale nie jest. Ma mocną kocurzą budowę (tendencję do tycia też ma, ale u nas skrobi nie dostaje, to tendencja nie ma szans się rozwinąć), ale w celu sprawdzenia tego, to trzeba go wziąć na ręce. Najlepiej tak, żeby się wyrywał.

[marta79]

Cudne wszystko! I Niuniek, i Sykoria, i konewki, i ogródek...

[Dorota]

Co nowego?

Wszystko jako tako OK?

[Nordstjerna]

O, niezawodna Dorota jeszcze nas pamięta...
Jesteśmy, chociaż w nieco okrojonym składzie. W lutym pożegnaliśmy Gacka ['].


Reszta jak rok temu, chociaż np. Piskunka powinna już dawno szukać domu, bo już jest zupełnie zdrowa i oswojona, nakolankowa nawet. Dzisiaj już mogę z całą stanowczością stwierdzić, że przewlekły, ropny katar niereagujący na antybiotyki da się wyleczyć, bez antybiotyków i chemii. Trzeba się tylko zawziąć i czytać, czytać, czytać. Samemu, nie zdawać się na wetów.


Pojutrze Myśka świętuje czwartą rocznicę wygarnięcia ze śmietnika.
Kwitnąco.
W jej przypadku też w porę przejrzeliśmy na oczy, przestaliśmy leczyć, czyli podawać leki zalecone do końca życia. Wyszło kocicy na zdrowie.

[Fredziolina]

Biedny Gacuś

Nordstjerna, ja się zastanawiam jak skutecznie wyleczyć zaflegmionego Filipa.
Jakiś czas dostawał sterydy, ale na je odstawiliśmy.
Inne leki (antybiotyk) tylko na chwile pomagają, a potem apiać od nowa się zaflegmia
Z podawaniem jakichkolwiek specyfików doustnie mam problem, on jest dziki
Przy każdej próbie złapania go i podania czegokolwiek ucieka przede mną, aż zadyszki dostaje
Ja odpuszczam, a choroba się nasila. Ostatnio złapałam gluta i zawiozłam na posiew. Nic nie wyrosło
Tak na prawdę nie wiem co z nim siedzi.
Masz jakaś sugestię?
Będę Ci ogromnie wdzięczna.

[Dorota]

O, niezawodna Dorota jeszcze nas pamięta...
Jesteśmy, chociaż w nieco okrojonym składzie. W lutym pożegnaliśmy Gacka ['].


Reszta jak rok temu, chociaż np. Piskunka powinna już dawno szukać domu, bo już jest zupełnie zdrowa i oswojona, nakolankowa nawet. Dzisiaj już mogę z całą stanowczością stwierdzić, że przewlekły, ropny katar niereagujący na antybiotyki da się wyleczyć, bez antybiotyków i chemii. Trzeba się tylko zawziąć i czytać, czytać, czytać. Samemu, nie zdawać się na wetów.


Pojutrze Myśka świętuje czwartą rocznicę wygarnięcia ze śmietnika.
Kwitnąco.
W jej przypadku też w porę przejrzeliśmy na oczy, przestaliśmy leczyć, czyli podawać leki zalecone do końca życia. Wyszło kocicy na zdrowie.

Nordstjerna!

Dziekuje!

['] Gaciek...

Myśkaaa!!!

Nordstjerno,

o tym katarze - prosze napisz wiecej.
Ja walcze z czyms taikim u Mru

I guano

Chrzanow - juz tylko we snach.
Nie podoba mi sie to

[Nordstjerna]

Dziewczyny, przyznam, że mam poważny problem, jeśli chodzi o Waszą prośbę. Obawiam się, że moje doświadczenia z katarami (bo w sumie tych przewlekłych zasmarkańców było więcej) nie będą dla Was zbyt przydatne.
Z jednego prostego powodu: koty były (i są) leczone homeopatycznie, pojedynczymi lekami (również potencjami i dawkowaniem) dobieranymi indywidualnie w każdym przypadku - dla każdego kota inny lek okazał się tym właściwym. Leki były dobierane na podstawie całego spektrum objawów, zachowań, cech charakteru, usposobienia itd. Pisałam jakiś czas temu na forum o dobieraniu leków homeopatycznych (w paskudnych skądinąd wątkach, które nieodmiennie kończyły się podobnie) i wszystko to, co na ten temat pisałam, nie straciło aktualności.
Leczenie okazało się skuteczne wyłącznie dlatego, że nauczyłam się obserwować własne koty pod kątem wszystkich aspektów przydatnych do doboru leków i obserwować ich reakcje na podaną pojedynczą dawkę - i robić po swojemu, nie wg schematów, nawet jeśli schematy były zalecane przez fachowców. Ale udało mi się dlatego, że doskonale znałam te konkretne koty i poświęciłam naprawdę ogromną ilość czasu i uwagi - i, nie ukrywam, jako laik, który bazuje wyłącznie na materiałach pisanych (tzn. bez fachowego wykształcenia i dostępu do wymiany doświadczeń) miałam też chyba mnóstwo szczęścia.

Poza tym, podstawą było absolutne przekonanie o bezsensowności i nieskuteczności leczenia alopatycznego (a zwłaszcza antybiotyków) w tych przypadkach, poparte lekturą szeregu książek i artykułów, wyciągania wniosków z wcześniejszego nieudanego leczenia, analizowania obserwacji pod kątem wyczytanej wiedzy, itd.
O Piskunce powinnam w zasadzie pisać, chcąc znaleźć jej dom, który nie zaprzepaści efektów całej tej pracy np. podaniem antybiotyku przy banalnej infekcji. Ale jakoś trudno mi się do tego pisania przełamać.

Poza tym, przekonałam się kilkakrotnie, że poruszanie tych tematów na forum mija się z celem -przyciąga nieuchronnie tych, co wszystko wiedzą najlepiej i koniecznie muszą wychować tych inaczej myślących, a podtrzymywanie awanturek nie leży w moich intencjach. I mam nadzieję, że zakurzony wątek moich kotów nie stanie się miejscem takich awantur, bo w takim wypadku będę musiała go zamknąć.