Sara z Palucha juz w swoim domku u Fraszki:))))))

[Majorka]

Filip jest absolutnie rozczulający, gdy zasypia na swojej poduszeczce

[Wawe]

Fraszko, co nowego u Sary i Filipa? Jak postępuje leczenie panienki?
Mizianki dla pięknej pary.

[Fraszka]

Dziękuję, jest dobrze. Miejsce po grzybku ładnie zarasta, jeszcze kilka dni podawania Lamisilu. Zmiana eozynofilowa też goi się, jest sucha i został kawałek strupka, część wczoraj odpadła. I wyobraźcie sobie, że goi się sam, bez leczenia. Podjęłam to ryzyko z lęku przed sterydami, tym bardziej, że nie wiem, czym Sara była leczona w schronisku, a także ze względu na grzyba, który mógłby się odnowić po podaniu antybiotyków. Robię to za przyzwoleniem weta, który jest w każdej chwili gotów do podjęcia leczenia. Poczytałam Zalatanego w ABC kocich chorób i uczepiłam się tego:

Ziarniniak eozynofilowy
- często ustępuje spontanicznie, zwłaszcza u młodych kotów
- leczenie nie jest konieczne dopóki zmiana nie zaczyna niepokoic kota

Dzięki Zalatany!

Bałam się wcześniej o tym pisać, ale od niedzieli, kiedy po prawdopodobnym zdrapaniu wyglądało to najgorzej, z dnia na dzień widzę poprawę.

Pozdrawiam
Fraszka z łobuziakami.

[Wawe]

I dobrze zrobiłaś Fraszko. Bo po antybiotykach i sterydach obawiam się, że grzybek rozhulałby się na całego. Mój wet też starał się tak wyciągać Leni z choróbska, stosując zamiast tych środków inne leki.
Ponownie pozdrawiam i Ciebie i Twoje łobuziaki

[Fraszka]

I dobrze zrobiłaś Fraszko.

Nie byłam pewna do wczoraj, ale stupek już odpadł razem z kłaczkami, które tu i ówdzie znajdowalam, został łysy placek, skóra jest jasna, czysta i gładka bez żadnych niepokojących zmian. Zniknęło to niemalże tak szybko, jak szybko się pojawiło.
Bardzo się cieszę.

[MariaD]

Fraszko, ale Ty na pytania Pani Dyrektor ze schroniska o los Sary odpowiadałabyś chętnie, wyczerpująco i nie miałabyś (myślę) nic przeciwko odwiedzinom u koteczki.

Bardzo bym tego chciała, nawet mi tego brakuje. Wysłałam (nieświadoma tego co robię ) zdjęcie Sary z życzeniami świątecznymi do wolontariuszki, do której znalazłam adres na stronie, ale nie dzwoniłam już (jak zamierzałam), zeby się dowiedzieć o historię jej leczenia... powstrzymana przez Lorraine.

Przeklejam to z innego wątku celowo.
Fraszko, ale MY sie interesujemy losem Sary i chętnie czytamy każdziutkie nowe doniesienie o jej (i Filipa oczywista) losach u Ciebie. Nie powinnaś miec niedosytu w tym względzie, choć ja czasami mam niejaki niedosyt...
Co do jej leczenie w schronisku - nie wiele byś sie dowiedziała - zerknęłam na jej kartę - wpisów jak na lekarstwo... A lekarz niebyt skory do udzielania informacji...

[Fraszka]

To miło! Dziękujemy WAM bardzo
Tak też pomyślałam, ze rozmowa ze schroniskiem nic nie wniesie, a po rozmowie z Lorraine zrezygnowałam. Byłam przerażona, jak zobaczyłam to, co zrobiło się jaj na karku, ale się samo wygoiło i dziękuję Bgu, że wet wpadł do nas nieprzygotowany do ewentualnego leczenia. Od soboty skórka w tym miejscu jest czysta, chociaż łysa, bo ze strupkiem wyszły włoski.
Od dzisiaj zaprzestałam też podawanie lamisilu, skórka po grzybie ładnie zarasta.
A w ogóle to Sara jest niesamowicie zabawna, tak śmiesznie skacze czteronóż w zabawie z Filipem, ze pękam ze śmiechu... a jak pięknie wyglada taka rozespana, rozciagnięta... jest po prostu słodka... i futerko ma coraz ładniejsze, bardziej puchate. No i coraz bardziej mi ufa, chociaż jeszcze nie tak bezgranicznie, jak Filip.