forumowa delfinka[*] i Jej koty

Tak, bardzo to przykre, ze tak dobrzy ludzie odchodzą.

[*]
Światełko dla Basi.

Umrzeć - tego się nie robi kotu.
Bo co ma począć kot
w pustym mieszkaniu.
Wdrapywać się na ściany.
Ocierać między meblami....
Nic niby tu nie zmienione,
a jednak pozamieniane.
Niby nie przesunięte,
a jednak porozsuwane.
I wieczorami lampa już nie świeci.

Słychać kroki na schodach,
ale to nie te.
Ręka, co kładzie rybę na talerzyk,
także nie ta, co kładła.

Coś sie tu nie zaczyna
w swojej zwykłej porze.
Coś się tu nie odbywa
jak powinno.
Ktoś tutaj był i był,
a potem nagle zniknął
i uporczywie go nie ma.

Do wszystkich szaf sie zajrzało.
Przez półki przebiegło.
Wcisnęło się pod dywan i sprawdziło.
Nawet złamało zakaz
i rozrzuciło papiery.
Co więcej jest do zrobienia.
Spać i czekać.

Niech no on tylko wróci,
niech no się pokaże.
Już on się dowie,
że tak z kotem nie można.
Będzie się szło w jego stronę
jakby się wcale nie chciało,
pomalutku,
na bardzo obrażonych łapach.
O żadnych skoków pisków na początek

Wisława Szymborska

---------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

Frodo ulubioy kocurek delfinki bardzo tęskni...Tęskni za Basią... Podchodzi pod drzwi sypialni,wchodzi pod łożko ,na którym Ona spała i miauczy. Głośno,grubym głosem,donośnie,aż żal ściska serce.To charakterystyczne miauczenie,takie nawoływanie.Z pretensą i rozżaleniem. Gdzie Ona się podziewa? Jak to? Gdzie jest? Czy Ona nie słyszy swego Froda?!
Słyszałyśmy te jego narzekania będąc u basinych kotów ostatnio z AnielkaG. Frodo został wytulony,wygłaskany.Na ile mu to wystarczy... :crying:

?

Bardzo to smutne :cry:

A czy wiadomo co u Pchełki? Napiszę do Sylwii, ale może coś wiesz Gosiu?

nic więcej nie wiem

Może Frodo zaznałby pociechy jakby mógł powtulać się w jakieś ubranie Delfinki i poczułby jej zapach.

Czytamy teraz ten wątek razem z Logisiem na kolanach

A Dianka-Bianka obok, rozłożona na dywanie

Koty bardzo przeżywają odejście swojego człowieka, także drugiego, ukochanego kota.
U mnie w domu wciąż, mimo że minęły już ponad trzy miesiące, trwa jeszcze często charakterystyczne nawoływanie Ogryni, która wciąż szuka swojej ukochanej i nierozłącznej przyjaciólki Babuni.
Dlatego walczę, mimo przeciwności, mimo ataków na moją osobę, o nie rozdzielanie związanych ze sobą zwierząt. Wtedy gdy szuka się dla nich nowych domów. Czasem trzeba poczekać trochę dłużej, ale takich adopcji jest bardzo dużo. Na szczęście.
Gorzej gdy tracą swego człowieka..... Wtedy nowy dom musi być wyjątkowy. Taki, który może poświęcić smutnemu i zestresowanemu zwierzęciu, wiele uwagi, miłości i cierpliwości.
Ci, którzy tego nie widzieli na własne oczy, często nie chcą uwierzyć w to, że zwierzęta czują. I kto wie, czy czasem nie mocniej niż nie jeden człowiek.

Baltimoore pisze:Czytamy teraz ten wątek razem z Logisiem na kolanach
A Dianka-Bianka obok, rozłożona na dywanie

na szczęście tej dwójce się udało,dzięki wspaniałej Baltimoore :1luvu:

tabo10 pisze:
Baltimoore pisze:Czytamy teraz ten wątek razem z Logisiem na kolanach
A Dianka-Bianka obok, rozłożona na dywanie

na szczęście tej dwójce się udało,dzięki wspaniałej Baltimoore

To prawda