Wawa- JEEP - wyrok-czekam na odpis. Warto walczyć!

Jeep jest na prawdę śliczny

niech kobieta żałuje!!!. Dobrze zrobiłaś, ze powiedziałaś o chorobie później mogliby nie tylko miec pretensje ale wręcz wyrzucić kota . Niestety tacy są ludzie :evil:

Mam nadzieję, że Kornelce nic się nie stało :cry:

.

jak w tytułe.
Idę ogarnąć ból głowy i płakać dalej, bo naprawdę nie mam pomysłu co zrobić.

Mogę tylko podnieść

Kto weźmie cudne kociaki w typie bengalskim?

mziel52 pisze:Mogę tylko podnieść
Kto weźmie cudne kociaki w typie bengalskim?

mziel52 pisze:
mziel52 pisze:Mogę tylko podnieść
Kto weźmie cudne kociaki w typie bengalskim?

dzieki mziel52.
Naprawdę cieżka jest sytuacja. Kociaki od chyba 3 tygodni mają ogłoszenie. nawet była pani poznać Jeepa - Jeeop, jak dla mnie zaprezentował się super. Wyszedł, bawił się z panią wędką, obwąchiwał ją równo, był mocno zaciekawiony. Wyszła też kangusia - pani się nią zachwyciła. niestety żadne z nich nie dało się pani pogłaskać i pani wyszła ze stwoerdzeniem na ustach:"one sa rfaktycznie bardzo ostrożne, do widzenia".

Jakoś opanowałam ból głowy i zrobiłam osobne ogłoszenie Jeepowi
http://tablica.pl/oferta/4miesieczny-je ... f7746b2c2b

pięknościowy :1luvu:

Dla ludzi zajętych kot nie domagający się głaskania jest lepszy niż miziak, który frustruje się w samotności. Tylko że takim weselej w dwupaku.

Wczoraj po dwutygodniowej przerwie rozpoczęłyśmy drugą turę leku na kokcydia.
Walki z kokcydiami dzień 4.
W rolach głównych: strach.

Kociaki zdecydowanie mniej płochliwe zbunkrowały się pod kanapą i już nie uciekając przed siebie w panice były trudniejsze do zapędzenia do przedpokoju. Czyli: jeszcze nie na tyle , aby wziąć dobrze za kark, a już nie na tyle, żeby uciekały w panice.
Opluły się okropnie, zwłaszcza chłopaki. I Nissan prawdopodobnie "nalał" sobie leku, śliny do noska. Furczał nam bardzo długi czas, siedział zaklęty w kącie, dał nawet Asi osłuchać płucka (naprawdę się przeraziłyśmy że zalałyśmy mu płuca, choć Asi wiedza, mądrość i doświadczenie mówiły, ze to niemożliwe). Furcza, grało mu bardzo głośno chyba w sumie prawie 2 godziny. Ale potem się już bawił i zjadł, więc mam nadzieję, że go mogłam zostawić bez problemu i że jest ok.

Przypomnę, że DT bądź DS dla kociaków BARDZO POTRZEBNY!!!!

Jutro miała przyjśc pani poznac Jeepa, ale przed chwilą dostałam smsa, ze już ma kotka. Cóż... tego kwiatu jest pół światu. Ale jakoś mam - nietypowo dla siebie, nigdy wczesniej tak nie postępowałam - pewną złość na takie sytuacje więc jej odpisałam, ze mam nadzieję że jest choć trochę tak fajny i ładny jak Jeep :mrgreen:

Walki z kokcydiami dzień 5.
W rolach głównych: spokój.

Jadąc się okazało, że Asia wcale tak do konca spokojna o nissanka nie jest więc z lekko duszą na ramieniu weszlam do mieszkania. Byli Jeep i Kangusia a Niska i toyotki nie. okazało się, ze dzieciaki zrobiły nam niespodziankę i obydwoje ulokowali się w lazience za pralką, przytuleni do siebie i czekali na podanie leku. Wystarczyło zamknąć drzwi do łazienki. Bajpierw Toyotka, bo najgorzej znosi i się wyrywa więc troszkę machała łapkami w powietrzu, a Nissanka Asia nawet nie ruszała z podlogi tylko pomalutku dała mu lekarstwo. łobuz wczoraj sam sobie zrobił krzywdę gdyz w ogole nie polykał leku, a poniewaz jest on gorzki więc dodatkowo naprodukował śliny i całości było tak dużo, ze część wlała się do noska. dzis spokojnie, w porcajch, nawet nie syknął ani nic z tych rzeczy. Najbardziej wystraszył się Kangusi, ktora wbiegła w końcu do lazienki i po podaniu leku zaczęła uciekać w poplochu nie zwracając uwagi na leżącego Nissanka. Najgorszą opinię o naszych zabiegach ma Jeep - waży już ze 3kg i wziąć go i utrzymać za karczycho jest już sztuką wymagającą siły, tym bardziej że macha tymi metrowymi lapami na wszystkie strony. zaplul się, ale ogolnie było ok i w miarę sprawnie.

Najbardziej mnie ucieszył fakt, ze po podaniu leku, po wcale niedługim czasie kociaki wyszły nie patrząc jakos specjalnie na obecność Asi, jadły, łaziły. Oczywiście najbardziej się chował nissan i Toyotka ale tez przemykali a nie zasiedli jak trusie na wiele godzin.

:ok:

fragment o metrowych nóżkach Jeepa jest rozbrajajacy zwlaszcza jak sobie przypominam te zajecze stópki :ryk:

Ciągle u nich jestem, bo oswajanie jest priorytetem, sprawa wazniejsza nawet od mojego jutrzejszego egzaminu. :roll:

Kupiłam im udziec z indyka - oszaleli.. Nissan jadł mi z noża wrecz i musialam przestac kroić. W końcu nie dali rady, pokroiłam całość - pól kilo mięcha - zna dzieją, ze im zostanie na potem... nie ma nic, są ciężkie grube brzuchy, zwłaszcza jeepa i nissana, ale dziewczyny tez mają wypchane boczki. Nie dostana już mokrej karmy, nasypię przed wyjsciem jedynie suchego.

Już dawno powinnam to zrobić :oops:

Ogromne podziekowania dla
:1luvu:

Iwonami - za wpłatę na rzecz malcow, podzielenie się bazarkiem
:1luvu:

aburacze - za zrobienie wczoraj ogromnego zamowienia dla maluchów
:1luvu:

wszystkim osobom kupującym na bazarkach

Powinnam, może w niedzielę, uzupelnić rozliczenia za sierpień. Obiecuję.

walki z kokcydiami dzień 6, ostatni.
W rolach głównych: łapy.

Dzisiaj znow nas przywitały dwa kociaki za pralką - cudne dzieci :mrgreen:

ale niespodzianka, ja widzialam nissanka i toyotkę ale Toyotka okaząła się Jeepem. :mrgreen:

Toyotka nam zafundowała sprint po pokoju wzdłuż i wszerz kanapy. jest tak zwinna i sprytna i szybka, ze dwa razy wbiegała do przedpokoju ale zdążyła wrocić zanim zamknęlam drzwi.
Wśród wielu nieokiełznanych, nieprzewidywalnych, w rozmaitych kierunkach ruchow łap podalyśmy kotom ostatnią dawkę baycoxu.
Od środy rozpoczynamy walkę z lambliami. :roll:

Jak dla mnie Jeep jest oswojony. dzisiaj razem z Kangusia bawili sie chwile z Asią.
Gdy się pojawiam Jeep towarzyszy mi, a nie siedzi z pozostałymi maluchami w innym pokoju. Jak wychodze z pokoju idzie obok mojej nogi z lebkiem zadartym w gorze i na mnie patrzy. niesamowite jest, jaki zrobił postęp przez tydzień. Dla niego (i myślę, ze dla wszystkich) każda wizyta innej osoby jest na wagę zlota. Gdyby ta babka przyszła jutro być moze podjęłaby inną decyzję. Ale to był dom wychodzący a Jeep byłby jedynakiem, więc nie żaluję zbytnio. Tym bardziej, ze szukali dużego kocura, aby mógł walczyc i wygrac z innymi przychodzacymi na podworko kotami "miejscowymi".

Wawa- JEEP - wyrok-czekam na odpis. Warto walczyć!

Kto przegląda forum