osierocone dymne kotki mają DOM STAŁY!!!

Tusinka pisze:możliwe, ale ja zawsze jakaś pechowa jestem... jutro idę na wesele więc jak by mogło byc inaczej.... katar, czerwony kinol i gorączka...... tylko iśc i się dobrze bawic

no i boje się jak dojade do wołomona.......zupełnie nie znam drogi....

Ja sobie w takich sytuacja pomagam wydrukowaną mapką z zumi :mrgreen:

o a może jest ktoś z wawy kto się nudzi?? :lol:

już jest i mapka i nawigacja.... :roll:

a i tak się boję.. (wiecie to nie jest też blisko około 70 km)

Podstawa - to sie nie śpiesz. Pomalutku, na znaki patrz. No i pamiętaj o odpowiedzialności, w końcu pasażery to nie byle kto :mrgreen:

Jak będą na Ciebie trąbić, to się nie przejmuj i trzymaj sie prawej strony jezdni :ok:

Ja mam trochę zawał.. :roll:

a o której Ty jedziesz?

Tusinka pisze:już jest i mapka i nawigacja.... a i tak się boję.. (wiecie to nie jest też blisko około 70 km)

jest wręcz daleko - ale jadąc o nieodpowiedniej godzinie nieodpowiednią trasą - mozesz spędzić 2h w samochodzie w jedna stronę :evil:

no koło 19 będę już w warszawie.

Rakea pisze:Ja mam trochę zawał..
a o której Ty jedziesz?

może jednak się skusisz na przechadzkę?? :roll:

o której godzinie jedziecie ?

to nie powinno być już korków - jedź najkrótszą trasą!
Jakbyś miała straszne problemy to dzwoń!
:ok:

p.s. domek wygląda na fajny..oby kotkom było w nim dobrze i dożyły późnej starości..

Rakea pisze:to nie powinno być już korków - jedź najkrótszą trasą!
Jakbyś miała straszne problemy to dzwoń!

p.s. domek wygląda na fajny..oby kotkom było w nim dobrze i dożyły późnej starości..

ok.

No i dopominamy się o bardzo szczegółowe relacje z przebytej podróży

Troche sie denerwuję

taż chciałabym wiedziec jak z maluszkami..

Maluszki dotarły na miejsce, ale niestety nie my je zawiozłyśmy do końca. W tym przypadku to ani mapa, ani nawigacja nie pomogła. Ulewa w Warszawie spowodowała, że przekazałyśmy kociaki już w stolicy, ale dotarły już do swojego nowego domku. Dzwoniłyśmy, pytałyśmy i jest ok. Gawełek już na wstępie ponoć odwiedził kuwetę, z Pawełkiem troszkę gorzej, ale on tak po prostu ma, że się boi na początku. Ale saszetka z jedzonkiem go pobudziła

Miałam zrobić zdjęcia z pożegnania i guzik z tego wyszło, bo w samochodzie to nie dało rady, a zresztą byłyśmy strasznie zestresowane tym co się działo na zewnątrz. Masakra jakaś. A do tego ten zrok kociaków nie rozumiejący po co je przekadamy z transporteka do transporterka....... Nigdy tego nie zapomnę. Oczywiście zaraz po zamknięciu drzwi samochodu rozryczałyśmy się wzorowo!!!
Żeby było ciekawiej po powrocie wpadłam do domu, zgarnęłam klucze do mieszkania kociaków i tam poszłam.... nie wiem po co. Zdębiałam bo dopiero jak stanęłam w drzwiach to zrozumiałam że ich tam nie ma. Że są już w DS i będą od tej chwili szczęśliwe. Ale mimo wszystko boli serducho

Ech....
Obiecałyśmy sobie jednak z Natalią, że pojedziemy je odwiedzić któregoś dnia przy bardziej sprzyjających warunkach atmosferycznych.
Pozdrawiam wszystkich i dziękuję że miałam zaszczyt poznać te maluszki i mnieć je u sibie te kilka dni.....

osierocone dymne kotki mają DOM STAŁY!!!

Kto przegląda forum