Wawa- JEEP - wyrok-czekam na odpis. Warto walczyć!

Ja oswajałam kociaki na podwórku, chodząc do nich 2 razy dziennie z jedzeniem i zabawami. Z malutkimi nie ma problemu, ale na większe trzeba poświęcić nieco czasu, raczej więcej niż mniej tygodni, bo one bardzo powoli się zbliżają. Wszystko też zależy od charakteru kota, poza tym uczą się od siebie.
Ja bym na Twoim miejscu na tydzień zamieszkała w tym mieszkaniu z kotami, a do własnych dochodziła. Przyspieszyłoby to sprawę.

mziel52 pisze:Ja bym na Twoim miejscu na tydzień zamieszkała w tym mieszkaniu z kotami, a do własnych dochodziła. Przyspieszyłoby to sprawę.

Tu masz milion procent racji. Myślę, ze gdyby maluchy były ze mną to by już dawno było po problemie. Pewnie nie czytałaś wątku od początku. Mam kocicę kompulsywnie się wylizującą, do łysego, ktora trzeci miesiąc jest na antydepresantach i przeciwlękowych lekach. I generalnie napięcie i trudne relacje w stadzie między moimi rezydentkami i przewlekłą tymczaską. Nie zostawię Milenki na tydzień, nie ma takiej opcji. Po każdej nocy spędzonej u maluchów za każdym razem jest gorzej. Coś się dzieje złego w moim stadzie wtedy gdy mnie nie ma. Przedostatnim razem, gdy nocowałam u maluchów, tymczaska była odwodniona i wylądowałą w lecznicy a potem z kroplówkami dożylnymi i podskórnymi w domu. A Milenka wylizała sobie tylne łapki, mimo leków. Gdy już było lepiej, Łapa się bawiła, leki dostawała, jadła to znów przenocowałam u maluchów i po powrocie znów był kryzys u Łapy, spadek apetytu i aktywności.
Mimo mojej wielkiej miłości do kotów moje rezydentki są dla mnie najważniejsze i dlatego nie zostawię ich, choć i tak cierpią z powodu tymczaski.

Doskonale Cię rozumiem, w moim stadzie też stale są jakieś problemy zdrowotne, nie pozwalające mi na dłuższą niż parogodzinna nieobecność.

Jeszcze tak mi przyszło do głowy, żebyś choć podczas wizyt z pół godziny spędzała na leżąco.
Pozycja horyzontalna człowieka bardzo ośmiela koty. Wtedy jest on do ich dyspozycji i niegroźny.
Ja często muszę polegiwać z racji kręgosłupa i wtedy zaraz całe towarzystwo ściąga w moje pobliże. Jedne, by koło mnie się umościć, inne w oczekiwaniu zabawy.

Walki z kokcydiami dzień 3.
W rolach głównych: zęby.

Dzisiaj zaczęłyśmy od najtrudniejszego kota, czyli - jak dotąd - od końca, czyli od Nissanka. Zakamuflowanego, zgodnie z przewidywaniami, pod "pokrowcem" kanapy. Najpierw był pomysł na podanie leku pod przykryciem, trzeba było mieć tylko pewność chwytu (prawie się udało) i pewność dotarcia do pyska (prawie się udało). Dość szybko jednak Nissan zwiał do łazienki, a tam już postanowił nie szaleć jak wczoraj tylko wlazł w kat za pralką. Przy pomocy dwóch par rąk zaczęłyśmy dawać lek. I tu był opor: zaciśnięte na mega maksa zęby - nic nie mogło ruszyć, probowałam na rózne strony, ale w końcu Nissanek zrobił dziubek i z przodu udało mi się wcisnąć paskudztwo, a potem Asia przy pomocy głaskania po grdyce i tym podobnych zabiegów sprawiła, zę Nissan przełknąl. Wygłaskałam chwilkę chłopaka. Już i tak był o wiele mniej przerażony niż wczoraj. Jednak to typowy mamisynek, zresztą najbardziej związany z Kornelią i najbardziej do niej podobny :wink:

Potem kolejna trójka, już nie zwiewała w panice przed siebie tylko urządziła nam przebieżkę w róznych kierunkach pod i w okolicy kanapy. Udało się wyciągnać Toyotkę za grzbiet - z nią najtrudniej, bo najgorzej znosi gorzki smak i tu też w głownej roli były zaciśnięte zęby. Ma siłe, maleńka :twisted:

wyskoczyła jak z trampoliny tuż po przełknięciu leku.

Podobnie z Kangusią. Za karczycho i luu... przez ząbki.

A Jeep, ktorego zostawiłyśmy sobie na deser nie chciał być łatwym kąśkiem i trochę uciekał , w koncu jak wlazł do szafki w przedpokoju, to mu powiedziałyśmy, zęby się w końcu przestał wygłupiać. On jest strasznie długi, ma długie łapska itp i wzięty za arczycho skulił się jak kuleczka, zwijając łapinki tuż przy brzuszku i podwijając ogon. troszkę wypluł, ale udało się.

Ufff.... dwa tygodnie przerwy. :wink:

i jeszcze: pani ktora się zakochała właśnie się odkochała w Jeepie. :evil:

kciuki za Was. Jesteście bardzo dzielne, że nie wspomnę o dzielności kociaków :1luvu:

Marzenko co to znaczy "odkochała" co jej się zmieniło i dlaczego?.
Co u Kornelki?

kasia1568 pisze:Marzenko co to znaczy "odkochała" co jej się zmieniło i dlaczego?.
Co u Kornelki?

No odkochała to odkochała, tak po prostu. Podobno mąż nie podzielił jej entuzjazmu do adopcji kota (lub do Jeepa, tego nie sprecyzowała). Trudno, być mozę się wystraszyli tych kokcydii (op lambliach jeszcze nie zdążyłąm wspomnieć), ale ja nie mogłam tego zataić, gdyż mają dziecko w wieku szkolnym i jakby się nie daj Bozę zaraziło to móglby być winny kot (a lekarze wiadomo jakie mają do chorób odkotnych podejście i co mówią ludziom) a wtedy ryzyko zwrótu kota z adopcji by było. Tak więc trudno, skoro tak ma być to lepiej teraz niż potem. Chjoć szkoda, ze nawet go nie poznała, zastanawiam się, czy nie wysłać jej mmsa z fotą i pozdrowieniami od Jewepa, niech żałuje :mrgreen:

A Kornelii nie widziałam już kilka dni.

Jeep

Marzenia11 pisze:Nissan wybiegł prosto do łazienki i po kilku probach wdrapania się po kafelkach pod sufit zaklinował się sam za baterią łapki tylne za kurkiem od ciepłej wody, przednie - od zimnej wody, wystawał łepek jedynie i w ten sposób, przy uzyciu dwóch par rąk udało się na raty podac lek. A potem cały czas tam siedział i chyba mu się ta miejscówa podobała.

Piękne te koty.

Marzenia11 pisze:Jeep

Marzenia11 pisze:Nissan wybiegł prosto do łazienki i po kilku probach wdrapania się po kafelkach pod sufit zaklinował się sam za baterią łapki tylne za kurkiem od ciepłej wody, przednie - od zimnej wody, wystawał łepek jedynie i w ten sposób, przy uzyciu dwóch par rąk udało się na raty podac lek. A potem cały czas tam siedział i chyba mu się ta miejscówa podobała.

gdybym nie była DT i nie miala wlasnych , to Jeep byłby MÓJ :1luvu:

ale se pomarzyłam... :ryk:

asia2 -

Mam króciuteńki filmik na ktorym trochę widać jak Jeep wywija ogonem. Bo to naprawdę nie jest standardowo. On nim majta po przekątnej, tak od niechcenia w przypadkowym kierunku itp. Nie tylko lewo-prawo czy góra-dół. To fajny kocurek jest,naprawdę. I bardzo ładny, taki płowy, piaskowy.. naprawdę korci mnie wysłanie pani mmsa z pozdrowieniami :mrgreen:

Plus do tego te słodkie balansowanie na długich podgiętych łapach... :mrgreen:

Marzenia11 pisze:asia2 -

Mam króciuteńki filmik na ktorym trochę widać jak Jeep wywija ogonem. Bo to naprawdę nie jest standardowo. On nim majta po przekątnej, tak od niechcenia w przypadkowym kierunku itp. Nie tylko lewo-prawo czy góra-dół. To fajny kocurek jest,naprawdę. I bardzo ładny, taki płowy, piaskowy.. naprawdę korci mnie wysłanie pani mmsa z pozdrowieniami
Plus do tego te słodkie balansowanie na długich podgiętych łapach...

wyślij jej pozdrowienia od Jeepa a co.
Wreszcie pewnie nie będziesz jej nigdy w życiu na oczy widziała. To jedyna szansa by człowiekowi cos miłego wysłać :ryk: