Moje koty-moje szczęścia i nieszczęścia-część 13.

Ale ja nigdzie [Esti zresztą też nie] nie napisałam, że nikt nie potrzebuje konsultacji. Czy alternatywą jest tylko wybór między opcją "nigdy nie chodzę do weta" a "zawsze chodzę do weta"?
Skoro uznajesz fakt, że ktoś może mieć większa wiedzę na jakiś temat niż Ty, to skąd w Tobie moc oceniania, kto i kiedy i z czym powinien iść do weta? Skoro masz od kogoś mniejszą wiedzę, to jak możesz ocenić, czy zrobił dobrze, czy źle?

Esti pisze:... to czy sobie nagrabię u MariaD i jej podobnych mam głęboko gdzieś. Forum nie jest moim życiem.
Tylko cały czas się zastanawiam co kieruje ludźmi. Na pewno nuda. Bo siedzieć cały dzień na forum i tylko "wbijać szpile" to z nudów można
Skoro nie podoba mi się postępowanie kogoś to unikam tego kogoś, jego wątku itd. ...

MUSIAŁAM 'ZACYTOWAĆ'
bo mi się podoba i TEZ TAK MAM !

Agn pisze:Zofia&Sasza - nie miałaś oporów jeśli chodzi o 'skracanie cierpień' i nie obawiałaś się, że Twój przykład 'pójdzie pod strzechy'...

Agn, na retorykę nie mnie się z Tobą mierzyć.

Zakładanie, że wie się wszystko o chorobach zwierząt jest IMHO stwierdzeniem karkołomnym i niebezpiecznym. Nawet od lekarza wet. nie chciałabym usłyszeć takiego stwierdzenia, co dopiero od osoby prowadzącej DT.
Do leczenia zwierząt uprawnieni w tym kraju są jedynie lekarze wet.

Wróćmy do podstawowego pytania - skąd specjalistyczne leki w DT bez konsultacji, bez okazania kota u lekarza wet.?

MariaD pisze:Agn, na retorykę nie mnie się z Tobą mierzyć.

No cóż - to już stały asortyment chwytów moich interlokutorów. Jak się nie umie odpowiedzieć, to najlepiej próbować przywalić od tej strony.
Ale - dzięki za uznanie. Choć wolałabym podyskutować, a nie zbierać laury.

I, jeśli o mnie chodzi, nigdzie nie napisałam, że wiem wszystko i nigdy w niczym się nie mylę. Natomiast wiem, kto wie mniej niż ja.
Wiem też, kto wie więcej i z czyim zdaniem, opinią będę się zawsze liczyć.

Co do źródeł zaopatrzenia - nie wypowiadam się i nie dziele się takimi informacjami - zwłaszcza z kimś takim, jak Ty.

A czy ja Ciebie pytałam? To nie ten watek, Agn.

MariaD pisze:A czy ja Ciebie pytałam? To nie ten watek, Agn.

No.

Agn pisze:Zofia&Sasza - nie miałaś oporów jeśli chodzi o 'skracanie cierpień' i nie obawiałaś się, że Twój przykład 'pójdzie pod strzechy'...

Auć

W tej obronie Mirki, nawet i Twoja retoryka sięga już jej poziomu. Szkoda... Z mojej strony EOT.

joshua_ada pisze:
Agn pisze:Zofia&Sasza - nie miałaś oporów jeśli chodzi o `skracanie cierpień` i nie obawiałaś się, że Twój przykład `pójdzie pod strzechy`...

Auć

W tej obronie Mirki, nawet i Twoja retoryka sięga już jej poziomu. Szkoda... Z mojej strony EOT.

Zacytować wątek?

MariaD pisze:...Wróćmy do podstawowego pytania - skąd specjalistyczne leki w DT bez konsultacji, bez okazania kota u lekarza wet.?

Co jakiś czas robię włam do różnych hortowni lub aptek. :lol:

A tak całkiem poważnie to sama produkuję.

Zofia&Sasza pisze:Ja kiedyś na totalnym pustkowiu namierzyłam przejechanego kota. W strasznym stanie, bez szans (oszczędzę szczegółów, ale naprawdę nie było co zbierać)... I dałam radę skrócić jego cierpienia. Wiem, że to strasznie brzmi, ale czy miałam patrzyć jak cierpi?

Stąd

viewtopic.php?f=1&t=118862

Mirko_t, a czy Ty się naprawdę nie obawiasz, że ktoś mniej doświadczony weźmie z Ciebie przykład i zrobi kotu krzywdę? Ja nie twierdzę, że musisz mieć koniecznie poczucie misji, ale jakieś minimum odpowiedzialności po prostu.
Ludzie, także nowicjusze, czytają forum i widzą, że wieloletnia użytkowniczka przyklaskuje tezom, że zwierze można leczyć na własna rękę...

Agn pisze:
Zofia&Sasza pisze:Ja kiedyś na totalnym pustkowiu namierzyłam przejechanego kota. W strasznym stanie, bez szans (oszczędzę szczegółów, ale naprawdę nie było co zbierać)... I dałam radę skrócić jego cierpienia. Wiem, że to strasznie brzmi, ale czy miałam patrzyć jak cierpi?

Stąd viewtopic.php?f=1&t=118862

Zofia&Sasza pisze:Mirko_t, a czy Ty się naprawdę nie obawiasz, że ktoś mniej doświadczony weźmie z Ciebie przykład i zrobi kotu krzywdę? Ja nie twierdzę, że musisz mieć koniecznie poczucie misji, ale jakieś minimum odpowiedzialności po prostu.
Ludzie, także nowicjusze, czytają forum i widzą, że wieloletnia użytkowniczka przyklaskuje tezom, że zwierze można leczyć na własna rękę...

zamordować własnymi rękami

Zofia&Sasza nie obawiam się, gdyż nikomu nie piszę rób tak jak ja. To nie ja wpieprzam się z "dobrymi radami" w cudze wątki.
Bardziej martwią mnie sytuacje gdy ktoś ma chorego kota i nie pójdzie do weta, bo go po prostu na to nie stać. Nie pomoże kotu też w inny sposób, bo nie potrafi i nie ma możliwości.

Fredziolina pisze:
Agn pisze:
Zofia&Sasza pisze:Ja kiedyś na totalnym pustkowiu namierzyłam przejechanego kota. W strasznym stanie, bez szans (oszczędzę szczegółów, ale naprawdę nie było co zbierać)... I dałam radę skrócić jego cierpienia. Wiem, że to strasznie brzmi, ale czy miałam patrzyć jak cierpi?

Stąd viewtopic.php?f=1&t=118862

Zofia&Sasza pisze:Mirko_t, a czy Ty się naprawdę nie obawiasz, że ktoś mniej doświadczony weźmie z Ciebie przykład i zrobi kotu krzywdę? Ja nie twierdzę, że musisz mieć koniecznie poczucie misji, ale jakieś minimum odpowiedzialności po prostu.
Ludzie, także nowicjusze, czytają forum i widzą, że wieloletnia użytkowniczka przyklaskuje tezom, że zwierze można leczyć na własna rękę...

zamordować własnymi rękami

A czy w azylu Mirki nie dochodziło do eutanazji?

Moje koty-moje szczęścia i nieszczęścia-część 13.

Kto przegląda forum