JULKA ze schroniska -wróciła od smarti do WRO, już w DS! :)

no właśnie. niepotrzebnie kiciunię stresowałam podróżą-p.doktor zachorowało dziecko i właśnie jak dojechałam to mieli do mnie dzwonić.

a Julcia naprawdę-nie chciała wejść do transporterka-trzęsła się cała aż transporterek się trząsł i wyglądała od razu na buzi jak na tych zdjęciach ze schronu... :cry:

okropnie przykra sytuacja.
całą drogę była wciśnięta w róg transporterka ale jak z powrotem wjechałam do garażu to podniosła pysia i marsz do drzwi klatki :!:

jakby wiedziała że jest już w domu..
nigdy nie przestanie mnie zadziwiać mądrość kotów..

oczywiście zastosowałam wszystkie dostępne "odstresowacze" a ona i tak wiedziała że jedzie gdzieś w nieciekawym celu-a potem że jest już w domu..

...czy ktoś mówił,że będzie przekąska ???

Obrazek

..dobre było...tylko cos mało...

Wszystkie ciotki w duchu kibicują Julce, tylko zapomniałyśmy to uzewnętrznić :wink:

ale już nadrabiamy :ok:

ojej oczywiście że kibicujemy i to jak, a Julcia jest śliczna jak nie wiem, ja też nie mogę jak kicia się trzęsie ze strachu jak się ją wkłada i niesie w tym transporterku, sama też się trzęsę wtedy jak galaretka...

kiuckasy za Julisię, a my potrzebujemy kciuków za Mruczeńkę

smarti pisze:...czy ktoś mówił,że będzie przekąska ???

..dobre było...tylko cos mało...

wiem coś o "transporterkowym" strachu, bo sama mam w domu takiego strachulca...

- biedna Jula, tyle stresu bez sensu...

a wiadomo już, na kiedy to przełożone?

no mam dzwonić bo nie wiadomo kiedy pani doktor będzie.

ale jutro ani pojutrze na pewno nie będę Julki dręczyć-musi odpocząć słoneczko,bo ta podróż zabrała jej więcej życia niż paczka papierosów i flaszka wódki-że sobie tak głupio skojarzę...

Za świeża sprawa dla niej - na pewno jeszcze pamięta że transporterek=wyjazd do schroniska, opuszczenie bezpiecznego domu, a potem klatka. Dlatego tak reaguje. Musi się nauczyć że zawsze wraca do domu, że to tylko na chwilę i że nikt jej już nie zostawi, nie odda. Przejdzie jej ta trauma, w końcu zrozumie. To nie kwestia myślę jakiegoś "wyczuwania" zabiegu, choć pewnie nerwy Wasze odczuwa, jak to zwierzę. Ale bardziej tego że kontenerek się jej kojarzy z utratą domu

którą przecież tak mocno przeżyła... :roll:

A Julcia jest przepiękna :1luvu:

Miód na serducho. Naprawdę jak się ją widzi taką pulchniutką, spokojną to aż się ryczeć chce ze szczęścia. Jak niewiele trzeba żeby kotu złamać życie i jak niewiele (a może właśnie wiele skoro nie wszystkich na to stać) by przywrócić kota do życia :1luvu:

Po jej przeżyciach pewnie nie trudno o silny stres :roll:

Ważne że jest pod troskliwą opieką i napewno to czuje :ok:

Będzie dobrze :ok:

A Julcia jest przepiękna :1luvu:

Miód na serducho. Naprawdę jak się ją widzi taką pulchniutką, spokojną to aż się ryczeć chce ze szczęścia. Jak niewiele trzeba żeby kotu złamać życie i jak niewiele (a może właśnie wiele skoro nie wszystkich na to stać) by przywrócić kota do życia :1luvu:

[/quote]
ŚWIĘTE SŁOWA :kotek:

dziękujemy za miłe słowa :1luvu:

Julcia i ja...

TO MY DZIĘKUJEMU TOBIE W IMIENIU JULCI... :mrgreen:

Zaleca sie aby transpoorterek stal sobie w kocich pomieszczeniach i zeby nie byl kojarzony tylko ze straszliwymi wyjazdami do weta :wink:

Moja Ronda (poniewaz jest mala chociaz leciwa) wybrala sobie nawet kontenerek na sypialnie- a jest bardzo duzy. Jak zmuszona bede zawiezc ja kiedys do weta (oby nie bylo takiej potrzeby) to zaloze tylko drzwiczki i mamy kota w worku...tzn, w kontenerku :mrgreen:

za piekna Julie Capuletti :1luvu:

tak,ale co zrobić gdy większe zakocenie niż zatransporterkowanie? :oops:

teraz stoi obok Julci budki żeby się oswajała z myślą..

JULKA ze schroniska -wróciła od smarti do WRO, już w DS! :)

Kto przegląda forum