Niewidomy Elwis MA DOM!!! Dziekuję wszystkim :)

Szukaj Elwisku DT
:catmilk:

Gdzie Elvis ma już opublikowane ogłoszenia, żeby się nie dublować? Pytam o portale służące temu celowi.

EwKo pisze:Gdzie Elvis ma już opublikowane ogłoszenia, żeby się nie dublować? Pytam o portale służące temu celowi.

Moze to niewiele,ale jest polecany u mnie na NK i u Alessandry na NK w dziale "slepaczki do adopcji..." :oops:

Elwis nie ma jeszcze ogłoszen

on jest juz gotowy???

czy Elwisowi mozna juz robic ogloszenia
gotowy jest zeby isc do DS??

pokolei

Elvis jest u mnie. Ostatnie dwa dni byłam ko bo sie strułam i nie dałabym rady dojeżdżać tak czesto jak to konieczne, wiec z racji braku innego DT kot trafił do mnie. Nie chciałam, żeby zaniedbać leczenia wiec zmuszona byłam go zabrać do siebie.
W mieszkaniu, w którym przebywał do tej pory nie ma mebli poza drobiazgami. Miał dużo wolnego miejsca bez przeszkód. U mnie niestety tych przeszkód jest wiele, łącznie z innymi zwierzetami (kotami i psami) do tego schody. Po jego reakcjach w tamtym mieszkaniu spodziewałam sie lepszej widoczności

Niestety obijał sie o sprzety inne zwierzaki, co powodowało sytuacje nerwowe. Wiem, ze jest to kwestia czasu, ale ja z kolei wiem, ze widzi mniej niż myślałam. Nie ma zupełnie wyczucia odległości/wysokości

Miesko tzreba mu podłożyć pod sam nos.
Nie ma w nim jakiejś niecheci do innych zwierzat. Uważam, że dogada sie z każdym tylko potzrebuje czasu. O ile wpadanie na moje psy nie robiło na nikim wrażenia o tyle wpadnie na inne koty powodowało zadymy

Napewno sie dostosuje tylko potzrebuje troszke czasu. Upodobał sobie wyrko mojego syna i tam przesypia wiekszość dnia.

Elvis jak najbardziej szuka DS. Domu, ktory bedzie miał swiadomosc potrzeb i możliwości kocurka.

bylabys w stanie napisac jakis tekst opisujac go na tyle na ile go poznalas???

Trzymam kciuki za szczęście, zdrówko i wspaniały domek, koteczku :1luvu:

To mamy jasność, że innych zwierzaków się nie boi.
To za DT Elwis :wink:

Adria pisze:pokolei
Elvis jest u mnie. Ostatnie dwa dni byłam ko bo sie strułam i nie dałabym rady dojeżdżać tak czesto jak to konieczne, wiec z racji braku innego DT kot trafił do mnie. Nie chciałam, żeby zaniedbać leczenia wiec zmuszona byłam go zabrać do siebie.
W mieszkaniu, w którym przebywał do tej pory nie ma mebli poza drobiazgami. Miał dużo wolnego miejsca bez przeszkód. U mnie niestety tych przeszkód jest wiele, łącznie z innymi zwierzetami (kotami i psami) do tego schody. Po jego reakcjach w tamtym mieszkaniu spodziewałam sie lepszej widoczności
Niestety obijał sie o sprzety inne zwierzaki, co powodowało sytuacje nerwowe. Wiem, ze jest to kwestia czasu, ale ja z kolei wiem, ze widzi mniej niż myślałam. Nie ma zupełnie wyczucia odległości/wysokości Miesko tzreba mu podłożyć pod sam nos.
Nie ma w nim jakiejś niecheci do innych zwierzat. Uważam, że dogada sie z każdym tylko potzrebuje czasu. O ile wpadanie na moje psy nie robiło na nikim wrażenia o tyle wpadnie na inne koty powodowało zadymy Napewno sie dostosuje tylko potzrebuje troszke czasu. Upodobał sobie wyrko mojego syna i tam przesypia wiekszość dnia.

Elvis jak najbardziej szuka DS. Domu, ktory bedzie miał swiadomosc potrzeb i możliwości kocurka.

Jakbym mojego Temida widziała..tez sie obija o wszystko co i gdzie stoi...Pies ucieka zeby nie oberwac...koty

tak przybysza odebrały
Elviska ogłaszamy na NK tez....w mojej galerii slepaczków i Alessandry(to wiem na pewno)

Elvis jest młodym kotem to może wszystkiego się jeszcze nauczy?

Także omijania przeszkód i zwierząt. Przez dwa lata mieszkała u mnie bardzo stara kotka, na pewno zupełnie ślepa(ale nie od urodzenia). Nie wiem jak ona to robiła, ale nigdy o nic się nie obijała i potrafiła wskoczyć na krzesło. Nie była już zbyt ruchliwa,poruszała się bardzo ostrożnie, ale o wielu rzeczach sama decydowała-gdzie akurat "mieszka", gdzie ma kuwetę, skąd pije wodę itd. Paradoksalnie lepiej jej było z większą grupą zwierząt-jak była z dwoma tylko kotami to ją biły.

Mam rocznego kocurka Luciano, który z powodu kociego kataru i okropnego zaropienia oczu ma błonki na obu oczach(albo to są zmętnienia). Do ok. 6 tygodnia życia przebywał w ciemnych piwnicach. Potem był leczony kroplami -lekarz planował nadcięcie pewnych zrostów z powodów estetycznych przy kastracji, ale potem stwierdził, że lepiej tego nie ruszać. On sobie świetnie radzi w dość dużym stadku kotów w różnym wieku i o różnym temperamencie, ale to jest jego rodzina od zawsze. I ma przy sobie dotąd swoje rodzeństwo. Ostatnio zauważyłam, że w przypadku ręcznego częstowania przysmakami jednak nie udaje mu się niczego dostać -jest jednak wolniejszy i ma trochę słabszy reflex(ale może jest po prostu delikatniejszy z natury?). Poza tym jakby wymaga dopieszczenia od czasu do czasu, co mnie trochę zdziwiło bo sam się o to nie upominał jak inne.

Na pewno taki kot wymaga domu stałego, w którym będzie bardzo kochany i ceniony;
Wtedy wszystkiego się nauczy.
Pamiętam niewidomego prawie od urodzenia kotka o którym pisała kiedyś MOPS, on się wychowywał z siostrzyczką, która widziała na jedno oczko. Jak dorósł to miał jedynie problem z dostaniem się na najwyższy regał i dotąd pod nim stał i wył, aż go tam nie posadzono.

MartynaP pisze:bylabys w stanie napisac jakis tekst opisujac go na tyle na ile go poznalas???

Niewidomy kocurek szuka domu

Zanim ktoś się nim zainteresował, kręcił się po jednym ze śląskich podwórek. Niewidomy, łagodny kot szybko stał się zabawką dzieci, które brały go na ręce, ciągnęły za ogon, zasypywały go piaskiem, obcinały sierść. Dorośli zdawali się nie widzieć problemu.

Elvis przeszedł dwie operacje: herpes poczynił w jego oczkach znaczne spustoszenie – kocurek cierpi na symblefaron: spojówka narosła na całą gałkę oczną, w związku z czym oczka wyglądały niczym pokryte błoną. W czasie operacji błona została usunięta, oczka jednak pozostaną zmętniałe.

Mimo że wiele w życiu przeszedł, o czym świadczą m.in. połamane kły, jest radosnym, kontaktowym kocurkiem, spragnionym obecności człowieka i entuzjastycznie reagującym na okazywane mu zainteresowanie. Boi się jedynie brania na ręce - cały wtedy drętwieje (być może wspomnienia z czasów, kiedy służył dzieciom jako zabawka) i wysokości. Nie ma w nim niechęci do innych zwierząt: obecnie mieszka pod jednym dachem z innymi kotami i psami.

Jest zwierzęciem młodym, może mieć około dwóch lat. Został wykastrowany, odpchlony i odrobaczony Przebadano go również pod kątem nosicielstwa kocich chorób: wszystkie testy dały wyniki negatywne. Biochemia i próby wątrobowe również wyszły idealnie. Osłabiony organizm poddał się tylko grzybicy – leczenie trwa i przynosi wymierne rezultaty. Obecnie (tzn. koniec sierpnia 2010r.) konieczne jest również podawanie specyfików podnoszących odporność oraz leków mających poprawić stan oczu.

Elvisowi brakuje już tylko prawdziwego domu, który pokocha go i da mu szansę.

Kontakt:
Telefony:
795 138 858
609 834 036

Adres mailowy:
fundacja.miaukot@gmail.com

- - - - - - - - - - - - -
Zdjęcia kota zaczerpnąć można stąd
Informacje – w razie czego, można prześledzić na blogu. To ostatnia notka. Klikając na podświetlone słowa, cofasz się ku początkowi historii Elvisa.

podnoszę przystojniaka!

Basiu, jeszcze raz Elvisa daje na nk juz w nowym "ubranku " :ok:

zawsze to coś

Niewidomy Elwis MA DOM!!! Dziekuję wszystkim :)

Kto przegląda forum