Antoś narszcie w swoim domu !!!

trzymam

Antosiowi szykuje się super fajny domek :ok:

tylko chłopak musi wyzdrowieć!
Dziś byliśmy z kotami na sprawdzeniu.
Cypisek już całkiem ok, ale Antosiowi jeszcze się oczka paprzą

antybiotyk mamy dawać jeszcze przez 4 dni.
Trzymajcie kciuki Cioteczki, żeby Antoś zdrowiał i szybko trafił do domku. Zanim zbytnio przyzwyczai się do naszego...

a mnie dziś w nocy zaszczyt kopnął bo Antoś przyszedł, ugniatał, mruczał, podbijał moją rękę żeby głaskać go po główce

byłam w szoku!

Madzia - to rzeczywiście zaszczyt zaszczytny!
a za domek to ja trzymam z całych sił bo to będzie domek na resztę Antkowego żywota kota szczęśliwego

O!

będzie dobrze, mówię Wam :ok:

tak jakoś czuję...

Trzymamy cały czas :ok:

Dziś Antonio znowu spał na mojej poduszce. No otwiera się chłopak.
Ale tylko w nocy.
W dzień zwiewa ode mnie. Nie lubi mnie bo mu ciągle przy oczach grzebię i wpycham do gardła tabletki...

Ale Domek czeka

Telefon w sprawie Antosia dostałam na początku tygodnia. Powiedziałam, że jest już ktoś zainteresowany nim i w sobotę mamy się spotkać.
Kilka dni później Pani napisała o chorobie swojej koteczki, a ja napisałam do tego Domku. I okazało się, że Państwo powiedzieli, że nie chcą innego kota i poczekają bo może Pani z soboty się rozmyśli

Pani stwierdziła, że to przeznaczenie

tak się cieszę.
Tylko żeby Antoś wyzdrowiał. I żeby pokochal ten dom. Żeby nie poczuł się znowu zdradzony, echhhhh

W tym całym tymczasowaniu kłopot w tym, że to wiedza jednostronna

bo te czterołapki sądzą, że my jestesmy ich dużymi na zawsze dlatego odchorowywuję te pierwsze dni, bo wyobrżam sobie co one sobie myślą i czują. Trudne to

Antosiu wracaj szybko do zdrowia :ok:

dilah pisze:W tym całym tymczasowaniu kłopot w tym, że to wiedza jednostronna bo te czterołapki sądzą, że my jestesmy ich dużymi na zawsze dlatego odchorowywuję te pierwsze dni, bo wyobrżam sobie co one sobie myślą i czują. Trudne to

no way!

to nie psy! z psem jest trudniej. Coś jest w tym idiotycznym stwierdzeniu, że "kot przyzwyczaja się do miejsca". Nie chodzi mi oczywiście o przyzwyczajanie się do miejsca tylko o ich - kocią - filozofię. One żyją dniem dzisiejszym, nie pamiętają z premedytacją - w pejoratywnym znaczeniu, nie rozpamiętywują, nie chowają urazy, nie myślą o tym co było wczoraj. Biorą świat z dobrodziejstwem inwentarza. To my im przypisujemy nasze uczucia, wydaje nam się, że czują się zawiedzione i zdradzone. Nie, one po prostu boją się nowego miejsca i ludzi, muszą się na swój własny sposób przekonać, że wszystko jest w porządku i nic im nie grozi...
Owszem, zdarzają się wyjątki, niestety. I jest to chyba jedyny dowód na to, że koty jednak ewoluują, psychicznie i emocjonalnie, bo fizycznie już dawno, dawno nie

Ehhh jeśli miało mnie to pocieszyć :roll:

to chyba jeszcze nie "łykam" tej teori i może zupełnie nie słusznie, ale chyba sobie wydrukuję Twój post to może wbiję sobie go do głowy.

chcialam tylko powiedziec, ze domek czeka na Antosia, a moi rodzice nie moga sie juz doczekac. Na Antosia czeka tez juz jego wlasny wygodny koszyk wiklinowy i sliczna nowa pomaranczona lezanka. Oraz - z tego co wiemy od Magdy - ulubione jedzenie - saszetka Felixa:)
polubi domek? ...

kiedy planowana przeprowadzka?

domek (u moich rodzicow) juz gotowy, rodzice juz BARDZO gotowi (pytaja mnie srednio raz na godzine kiedy przyjedzie Antoś:-)) ... tylko Antoś nie gotowy. chorowitek taki. moze sie boi przeprowadzki kolejnej .... ale juz ostatniej:)))

Co za wiadomości

Antoś

no to się wydało gdzie pojedzie Antoś

wczoraj byliśmy w lecznicy.
antybiotyk odstawiony. pozostajemy przy kropelkach i tabletkach na odporność.
Oby szybko wyzdrowiał i mógł pojechać do swojego domu

Antoś narszcie w swoim domu !!!

Kto przegląda forum