WAW-Mikunia. Bardzo smutno.

Erin pisze:I jak dzisiaj Mikusia i rezydenci?

Toć napisałam przecież chwilę wcześniej :mrgreen:

Marzenia, bo my prawie jednocześnie pisałyśmy

No dobra. Mam nowe niusy - Mika właśnie powąchała się nos w nos z Dużą i generalnie przechadza się w odległości 20-50 cm ode mnie po pokoju - zainteresowała się piorkiem na patyku (tu nie ma sznas z Notką), wzięła go w pyszczek oraz piórkami ptasimi na sznurówce. Ogon albo w górze, albo w poziomie. Nawet nic sobie nie robiła z tego jak patrzyłam w jej kierunku (na razie na brzuch, a nie na pyszczek). Dopiero zwiała jak się pochyliłam aby pogłaskać Dużą.

Czyli powolutku, powolutku ...

Marzenia11 pisze:Nie wiem jak ją dalej oswajać - na razie robię tylko tyle, że podchodzę gdy leży w budce na drapaku aby ją chwilę pogłaskać - dobry pomysł? Cos jeszcze?

Jak nie wiesz jak ją oswajać skoro zdajesz relacje z których wynika że z każdym dniem jest lepiej, więc...

evalla pisze:
Marzenia11 pisze:Nie wiem jak ją dalej oswajać - na razie robię tylko tyle, że podchodzę gdy leży w budce na drapaku aby ją chwilę pogłaskać - dobry pomysł? Cos jeszcze?

Jak nie wiesz jak ją oswajać skoro zdajesz relacje z których wynika że z każdym dniem jest lepiej, więc...

No bo nie wiem jak i co robić, aby przede mną nie uciekała ile sił w łapach.... a moze za mało mam cierpliwości? Na razie chyba jest postęp w sytuacji gdy siedzę - nawet przed chwilą wyszła z ogonem w górze jako reakcja na syczenie innych kotów - spojrzała na mnie, ja na nią i nic. Natomiast gdy tylko wstanę i zacznę się ruszać to ucieczka jest w sekundę.

Marzeniu, spokojnie - mam wrażenie, że ona nie jest takim dzikunem jak Ci się wydaje. Mika straciła zaufanie do ludzi i trzeba troszkę czasu, żeby poczuła się bezpiecznie. Przecież tak długo siedziała sama w schronisku i nikt się nią nie zajmował.

No dobrze tylko czy ja mam robić to co robię czyli prawie nic czy też coś czego nie robię bo nie wiem że mam robić?

Próbuj podawać jej jedzenie z ręki, baw się z nią... dasz radę :ok:

Mikunia jest taka biedna... z racji przekrzywionej główki (i guza ktory uciska na nerwy pewnie) ma trudności ze schodzeniem z drapaka - nie umie ocenić nie wiem wysokości? odległości? i tak strasznie widać jak kombinuje jak zejść itp aż w końcu spada bądź trafia przypadkowo na kolejne półeczki... radzi sobie dziewczyna i się nie zniechęca ale widziałam jej schodzenia z drapaka dziś dwa razy i był to mocno poruszający widok.. Wchodzi sprawnie.. Podobnie było pierwszego dnia u mnie gdy próbowała w popłochu zeskoczyć z szafki w kuchni na której siedziała, gdy weszłam.

A gdy dzisiaj leżałam na łózku i głaskałam Dużą na podłodze Mika przeszła obok łóżka z ogonem w górze i kompletnie na mnie nie patrząc i otarła się o moją rękę

Duża ją obsyczała gdyż Mika stała się konkurentką do głaskania, ale kotunia nic sobie z tego nie zrobiła.