W-wa Powiśle biało tygryskowe szukaja domu stałego!:)

[orchidka]

Kciukasy za wzrost odwagi HOMisia

Kasiu,
Czy nie widzisz podobieństwa do naszego Przedwiecznego Rodzeństwa - Jaśka i Ruperta?

[Kaprys2004]

Podobieństwo widzę..

Teraz już wieje przede mną tylko wtedy, gdy idąc patrzę sie na niego muszę się dobrze kontrolować.
Natomiast gdy niecierpliwie czekają aż michy napełnię i gdy już jedzą, to spokojnie można dzieciaka głaskać, a nawet podnosi grzbiecik i ogonek z zadowolenia.
Dwie ostatnie noce spał na łóżku przy moich nogach
do czasu, aż TŻ próbował komuś przez sen dokopać

Jasio też ma dokładnie takie reakcje jak wyżej opisane

Bestia szczfanił się niestety.. Kocha jeść, ale wie że przy (po) jedzeniu będę go łapać żeby podać antybiotyk. No więc czasem gad woli nie zjeść

[wejaga]

Basiu, czy Oliver nadaje się już do adopcji? Co w ogóle słychać u kocurków ?

[delfinka]

Witajcie, sporo się pozmieniało przez ostatnie 3 miesiące.

Przede wszystkim Oliverek jest od 3 tygodni w nowym domku. Mieszka w Warszawie. Jest jedynakiem.
Chciałam wyadoptować braci razem, ale w końcu zrezygnowałam z tego pomysłu,
bo i owszem z bratem jest zżyty, ale najważniejszy był dla niego człowiek.
Teraz ma na własny i niepodzielny użytek swoją opiekunkę.

Adaptacja do nowych warunków trwała bardzo szybko.
Kociak już obejmuje opiekunkę, zasypuje jej tewarz mokrymi całusami i jest super.

Wydawałam go chorego. Właściwie to on ciągle był chory. Powinien mieć zrobione porządne badania i będzie miał, gdy tylko skończy brać antybiotyk. Opiekunka ma świadomość, że należy go postawić na nogi.

[wejaga]

Bardzo się cieszę, że Oliverek jest wreszcie w swoim stałym domu. A Omar (czy w końcu zmienił imię? ) nadal czeka? A jak jego charakter? Czy już lepiej się oswoił?

[delfinka]

Omar ma 15 tysięcy imion, bo próbuję trafić we właściwe brzmienie
Robi postępy. Od dwóch tygodni jego ulubionym przebojem jest poranne powitanie.
Codziennie otwierając drzwi od sypialni widzę przebierającego łapka Omarka i już nie może się doczekać wzięcia na ręce, miziania, takich tam różnych intymnych szeptów. Trwa to kilka minut, po czym zestawiam na podłogę i od tego momentu do następnego poranka prawie nie mam szans kociaka dotknąć.
Każdego dnia jest o drobny promilek milszy, choć nadal jest mega-tchórzem.

[delfinka]

dzień dobry Mareczku

[delfinka]

Marko powoli pakuje walizy
jeszcze tylko uzgadniamy jakąś panienkę / kawalera do towarzystwa i wiooooo,
na nowe, własne śmieci


Przygotuję sesyjkę fotograficzną na zakończenie

[wejaga]

Czyżby temat powiślaków się pozytywnie zakończył ? Czy Marko jest już w swoim stałym domu?

[delfinka]

tak mi się wydawało, ale coś zaczyna się sypać. Kociak, z którym miał jechać nagle zachorował. Czekamy na wyjaśnienie się sprawy.

[delfinka]

adopcja posypała się, pewnie Marcik jeszcze nie jest gotowy.
Przyjdzie, przyjdzie jego pora, jest śliczny i całkiem cwany, tylko cykor