watek moich ogonow.... TY[le]JEMY???

[Paulaaa]

donosze, ze koty cale i zdrowe.
bartek sie
...
dzial u mnie prawie na rekach, tzn. miedzy mna a komputerem otoczony moimi rekami i mruczal z zadowolenia.
ale zly TŻ przyszedl i powiedzial, ze siedze krzywo i zabral mi kota i kot juz nie wrocil do mnie...

i zgubilam watek -- nie pamietam, co planowalam napisac.

dobranoc.

[tosiula]

czy TZ jest zazdrosny trochę oczywiście

[varulv]

[']

Dzis odszedl za TM sobowtor Bartka.
Zostal potracony przez samochod [ktory sie nie zatrzymal] i raniony mocno w glowe. Zmarl kilka minut po wypadku.



Jak dojde do siebie moze napisze cos wiecej...

[Paulaaa]

(*)
przytulam

[varulv]

Dziekuje...

Bardzo to mocno przezylam. Gdy podbieglam do kota przez chwile bylam przekonana, ze to Bartek.
Potem zobaczylam, ze jednak nie. To byl kocurek [tak mi sie wydaje ze kocurek] starszy troche od Bartka, ktorego znalam z widzenia i
[']

nie wiem, czy mieszkal gdzies na stale, ale na pewno chodzal daleko. pierwszy raz go widzialam rok temu u mnie w ogrodku. mialam odczucie deja vu, wlasnie z tego wzgledu, ze kocurek podobny do Bartka, ale wtedy Bartek byl maluchem i nawet jeszcze nie wychodzil do ogrodu.
Kilka razy probowalam go namowic, zeby "wracal do [mojego] domu" zanim sie zorientowalam, ze zaganiam nie Bartka ale kogos obcego...

[Aia]

o rany
varulv współczuje przeżyć


pamiętam jak moja znajoma opowiadała mi jak za każdym razem kiedy widzia z daleka potrąconego przez samochód kota to czuje jak z każdym krokiem coraz to bardziej zwalnia jej serce a kiedy już sie do niego zbliża to staje na moment... w tej niekończącej się chwili kłębowiska myśli, wspomnień i całej gammy najróżniejszych uczuć... czy to przypadkiem nie jej kot (jej kocur też jest wychodzący...)
ale podejrzewam ze każdy opiekun kota który wychodzi musi zmierzyć sie za każdym razem z takimi odczuciami



Varulv proszę nie pisz w jednym zdaniu Bartek, Norka, Zuza, Tusia czy inne mi znane imie futrzaka razem z ['] bo ja na zawał schodzę
aż mi sie gorąco zrobiło i ręce mi sie trzęsą



czarno-biały koteczku [']

[varulv]

Duzo ludz zachowalo sie wspaniale [oprocz sprawcy wypadku!]. Gdy ja bieglam do kota [jeszcze nie widzac co to za kot], zeby zagrodzic jezdnie, by nikt siersciuszka nie przejechal, samochody po drugiej stronie zatrzymywaly sie pytajac czy dzwonic do weta... [ci po mojej stronie jezdzni musieli sie zatrzymac, inaczej rozjechaliby i kota i mnie]

Ktos zaczal dzwonic do weta, ktos pomogl mi przeniesc kota na chodnik [well... musielismy przeniesc go z jezdni... ale moze moglismy zrobic to lepiej? moze mialby wtedy jakas mikroszanse? kocurek zmarl z powodu obrazen glowy i sposob przenoszenia mogl miec znaczenie...].
Glaskalam kocurka, zeby go uspokoic, ale on byl i tak bardzo spokojny. Probowalam lepiej ulozyc szalik pod jego glowa, zeby troche zatamowal krew, ale zbyt duzo jej plynelo... Ktos przyniosl kocyk, ktos przyniosl chusteczki do mycia... ale koteczek juz odplywal.

Mam nadzieje, ze te mechanizmy obronne, ktore dzialaja u czlowieka i usmiezaja bol umierajacego zadzialaly takze u tego siersciuszka. Byl taki spokojny... mam nadzieje, ze nie cierpial za bardzo...


W koncu ktos zaczal do RSPCA dzwonic, zeby ktos cialko zabral, zobaczyl czy nie ma microchipa, gdzies zachowali informacje o kocurku, gdyby ktos go szukal... dodzwonic sie nie udalo, wiec panie mieszkajace w poblizu powiedzialy, ze pojada po pudelko, zeby kot nie zostal na chodniku i zabiora cialo do siebie do czasu przyjechania kogos z RSPCA. Jeszcze postawily na strazy chlopca ktory tam byl i obserwowal [on widywal kocurka niedaleko swojego domu] zeby lisy nie zajely sie cialem. Podwiozly mnie do domu [bo chyba nie wygladalam najlepiej]. I tyle...

[varulv]

o rany
varulv współczuje przeżyć


pamiętam jak moja znajoma opowiadała mi jak za każdym razem kiedy widzia z daleka potrąconego przez samochód kota to czuje jak z każdym krokiem coraz to bardziej zwalnia jej serce a kiedy już sie do niego zbliża to staje na moment... w tej niekończącej się chwili kłębowiska myśli, wspomnień i całej gammy najróżniejszych uczuć... czy to przypadkiem nie jej kot (jej kocur też jest wychodzący...)
ale podejrzewam ze każdy opiekun kota który wychodzi musi zmierzyć sie za każdym razem z takimi odczuciami



Varulv proszę nie pisz w jednym zdaniu Bartek, Norka, Zuza, Tusia czy inne mi znane imie futrzaka razem z ['] bo ja na zawał schodzę
aż mi sie gorąco zrobiło i ręce mi sie trzęsą



czarno-biały koteczku [']

Zmienilam tytul tak, zeby nie bylo imienia Bartka obok swieczek...


Aiu, wiesz.... z tym sie musi kazdy opiekun wychodzacego futrzaka zmierzyc... ale takze kazdy rodzic, starsze rodzenstwo, TŻ itd.
Proba calkowitego eliminowania ryzyka nie jest dobrym pomyslem, poniewaz jedynie brak zycia zapewnia brak niebezpieczenstwa smierci...

Wiec nalezy madrze i odpowiedzialnie [odpowiedzialnosc za zdrowie i szczescie]ograniczac ryzyko.

[Aia]

jejku cała akcja...
fajnie ze znaleźli sie tacy ludzie, którzy tak sami z siebe chcieli pomóc... a nie tylko gderać że "wariatka liźle na jezdnie po zdechłego kota"

w Polsce właśnie tak bardzo mi brakuje takiej instytucji jak RSPCA... do której można sie zgłosić, która sie tym przejmie i POMOŻE (sprawnie i szybko)
tutaj to ja tak szczerze mówiąc nie wiedziałabym gdzie dzwonić w takim wypadku (straż miejska??? ) i czy ktoś by mnie potraktował poważnie



kurczę varulv to ty byłaś przy Nim jak jeszcze żył
to musiało być okropne
ale dobrze że kocurek miał przysobie kogoś kto go "za łapkę" przytrzymał w osoatniej chwili (choć i tak przy takim urazie pewnie był wyłączony - u zwierząt też skacze adrenalina w takich przypadkach która uśmierza ból i odczuwanie)
lepiej że Go zdjeliscie z tej jezdni... tam mogła stać mu sie większa krzywda niż przy przenoszeniu...

varulv przytulam mocno

[Satoru]

bardzo bardzo mocno przytulam:(((

zrobiłaś ile mogłaś. przy obrażeniach głowy sposób przenoszenia nie za bardzo ma znaczenie, to bardziej kręgosłup...

Był spokojny. Być może nie czuł już nic poza miłością.

Płaczę...

[*] śpij,aniołeczku.. teraz Ci już jest dobrze...

[varulv]

Dlugo nic nie pisalam... ale jakos zaden temat nie wydawal mi sie wystarczajaco wazny, zeby przerywac powazny i smutny nastroj po smierci Sobowtora...


w tej chwili tez nie mam zadnego wystarczajaco waznego tematu...
wiec zamiast pisac wkleje pare [zaleglych] zdjec...

koty dwa przy jedzeniu -- widac, ze Maleństwo juz nie jest takie malenkie...


koty dwa w ogrodzie.
Bartek popisuje sie jak pieknie chodzi po dachu sasiadow


Norka bardzo jest zaciekawiona aparatem i z mina pelna skupienia probuje powachac sznureczek od aparatu
...co najwyrazniej Bartkowi wydaje sie zachowaniem niegodnym powaznego kota*... a przynajmniej tak bardzo-powaznego-i-bardzo-doroslego kota jak on...

dobranoc!

[Paulaaa]

Jakie one śliczne

[tosiula]

piękne kociaste

[varulv]

Dziekuje!
Przekazalam

A teraz troszke o moich kotkach mieszkajacych w PL z rodzicami. Po pierwsze, jak w tytule: obie zdrowe.
Tusia jest wybredna jak zawsze i bardzo szczupla jak zawsze. Mimo swoich 15 lat jest caly czas zwinnym futrzakiem, chociaz na zdjeciach moze tego nie byc widac... bo w koncu Tusia jest 100% kotem i spi tyle ile na kota przystalo a najchetniej na welnianej poduszeczce ktora tata dla niej kupil


Zuza juz powoli staje sie w pelni doroslym i powaznym kotem, co przejawia sie mniejsza iloscia brykania i czestszym spaniem na czyichs kolanach. W porownaniu do Tusi jest okraglutka, ale na szczescie nie nazbyt okragla.
Podobno Zuza od jakiegos czasu mniej sie rusza i zrobila sie tez mniej odwazna Kiedys mozna bylo dojrzec Zuzełka na dachu u sasiadow, na czubku ktoregos z drzew w ogrodzie, chodzila czesto do lasu. Tata twierdzi, ze przyczynal moglo byc jakies niemile wydarzenie [opisywalam jak kiedys miala klopoty z noga]. Ma to jednak i dobra strone: Zuzka mniej chetnie opuszcza nasz ogrod, a to oznacza wieksze bezpieczenstwo...
Niestety zdjecia robilam telefonem, wiec sa troche gorsze niz zazwyczaj. W powiekszeniu zdjecia ponizej widac, ze Zuza tak intenswnie sie myla, ze zrobila sie rozmyta:

[varulv]

Na koniec ogony "tutejsze".

Norka po zjedzeniu ulubionych ciasteczek:
"Mniam!" "Popatrz mi w oczy, przeciez wiesz, ze taki kotecek jak ja zasluguje na wiecej ciasteczek..."


"Kochasz mnie..?"

Bartek natomiast w swojej charakterystycznej pozie wyciaga swoja bardzo fotogeniczna lape do zdjecia: