Rusłanek. Do zobaczenia mój cudowny koteczku.

Falka pisze:Minął już miesiąc. Radzę sobie już lepiej ale dziś poryczałam się znajdując długi, rudziutki włos. Rusłanku - tak mi Ciebie brak.

Założyłam działalność niepoważną. Może to dla kogoś będzie niewłasciwe, że tak piszę beztrosko zdawałoby się ale pomaga mi to.
http://falkoty.blogspot.com/

Cudny blog.

To w zasadzie ku pokrzepieniu blog. Bo w sumie nie zdawalam sobie sprawy ,ze materia kosmiczna moze byc kot. A jest.
Szczegolnie te ,ktore w sprawach pilnych i waznych, pobiegly dalej, pozostawiajac nas w rozpaczy i tesknocie na zawsze.

Fajny blog. Czytam sobie.

Taak. Ku pokrzepieniu

W pierwszym poscie dodałam linki do wątku Leosia oraz wątku Bianusi.

Wczoraj znowu był poniedziałek. Ech

Witaj,
poczytałam, wzruszyłam się, przytulam. Dziękuję. Piszę jakoś tak lakonicznie, bo jak o czymś ważnym, nie o pierdołach, to nie umiem rozwlekle :oops:

Blog... hm, idea genialna, a i realizacja przywodzi na myśl odkrycie prawd, które można odkryć tylko w pewnych okolicznościach. To smutne, ale i piękne.

Dziękuję Liszyco

Twój Myzrael też skądś TAM macha do Ciebie łapką.

Blog jest rewelacyjny.

Trzy miesiące.

:cry:

Falka, nie becz. Sama napisałaś, że jest niewidoczny lecz zawsze blisko.
A tak w ogóle, to ściskam.

Pamiętam o Rusłanku. Oczy mi się szklą, ale przecież jest na misji kosmicznej.

A kim jest psica z bloga?

Jak tu nie płakać, kiedy się tak tęskni. Bez względu na to, gdzie jest. Tak bym chciała przytulić to słodkie pysio, pogłaskać, usłyszeć jak mówi Miał Miał Miał. Nie da się wypełnić tej pustki, która została.

Krecia to suczka mojej mamy

Kochana z Kreci wariatka :1luvu:

Niedługo minie pół roku. Tęsknota nie mija.

Mały koci duszek

Twych łapek pac-pac
W korytarzach mej duszy
Jak pocałunek powietrza miękko szepczące futerko
Słyszę echo twego mruczenia
Widzę wszędzie twój skaczący cień
I uśmiecham się przez łzy.