KOTY z ŁOMIANEK - Sambuka ma dom. Podsumowanie s.47

» Pt gru 05, 2008 19:31

Dzięki Eurydyka.

Kto wie, jak dawkować ten Uniodox 100mg dla kociakow (ok. pół kilo kota)?

» Sob gru 06, 2008 22:37

poradzcie jak dawkowac lek, kociaki sa urocze, mieciutka siersc do zaglaskania

» Nie gru 07, 2008 22:35

podniose , moze ktos eurydyko odpowie na Twoje pytanie ..

» Pon gru 08, 2008 8:08

kto na forum jest wetem? bo glupio, ze lek jest ale nieznane dawkowanie

» Pon gru 08, 2008 8:25

» Pon gru 08, 2008 10:04

..............

» Pon gru 08, 2008 12:37

dziewczyny, wykasujcie swoje posty, nie podajemy dawkowania na forum, żeby ktoś przypadkiem nie leczył zwierząt "na forum". napisałam pw do zainteresowanej.

» Wto gru 09, 2008 12:52

a czy DT znalezione?? bo w sumie juz nie pamietam :oops:

» Wto gru 09, 2008 14:38

kochajaca_kociska pisze:a czy DT znalezione?? bo w sumie juz nie pamietam

nie.

dlatego wstrzymano łapanie...

» Śro gru 10, 2008 12:15

Kaprys2004 pisze:
martamagda pisze:

Kolejny łomiankowski rudzielec. Chudziutki, pod skórą czuć wszystkie kości Wydaje się być słabiutki, cały czas siedział w jednej pozycji, czy otwarte tylko do połowy. Mam nadzieję, że to tylko chwilowe.
Bardzo podobało mu się głaskanie, nastawiał bródkę do drapania, cichutko mruczał. Kochany

Powyżej są fotki z maja (s. 2 tego wątku).
Nasz Kochany Mruczek do dzisiaj nie jest ruchliwy (bo zakładamy, że to ON się ponownie złapał!! - s. 12). Siedzi sobie głównie na oknie w ciepłej łazience i śpi, patrzy półprzymkniętymi oczkami, czasem coś zje, załatwi się i pomizia. Jest ogromnie spokojnym misiakiem-śpiochem. Jeszcze chyba tak spokojnego kota nie widziałam. W dodatku ma piękne futro, też takie misiowate..

Ogólnie jest

Jopop - miałam Cię wczoraj zapytać i zapomniałam: czy weci oglądali i słuchali Liptona i jest z nim wszystko ok? Chodzi mi o ten jego spokój.. Może taki charakter, ale może coś z nim biedakiem nie tak, może się źle czuje? Czy kot może być aż tak spokojny..? Chyba się czepiam..

Nie zdążyłam Naszego Rudego Liptona ogłosić na Forum, bo znalazł się domek. Jak zwykle wszystkim rządzi przypadek.. Nie pisałam o losach Liptona dotąd, bo nie wiedziałam, czy Misza - takie jest jego nowe imię, bo puchaty jak misiek - przyjmie się w nowym domku, czy zaprzyjaźni z Dużą i rudym kolegą Gacusiem.

Wiadomości są bardzo dobre: Duża Miszy jest przecudną, ciepłą osobą, bardzo wyrozumiałą, cierpliwą i kochającą zwierzaki całym sercem. Jak to bywa, te cechy przydały się. Przez pierwsze dni koty fukały na siebie, omijały się, każdy z nich przebywał w innej przestrzeni (Gacek łaził górą, Misza - opanował podłogi). Kiedy Duża wychodziła do pracy, zostawiała ich w osobnych pomieszczeniach, bo nie wiedziała co zastanie po powrocie. Teraz już chłopcy razem jedzą, są blisko i poza miskami, chociaż jeszcze nieco pracy przed nimi, Misza daje się już brać na ręcę i Duża twierdzi, że niedługo będzie z nią spał.. Uszka już nie mają świerzba, futerko kołtunów. Rudas był już po raz pierwszy w swoim dużym wiejskim domu, ale jeszcze nie był wypuszczany.. W każdym razie Duża już wie, że nie musi myśleć o wersji absolutnie awaryjnej w postaci oddania go znajomej (marzącej o kocie, choć jeszcze nigdy kota nie miała), bo go kocha i nigdy nie odda..

Oby wszystkie kocie historie tak się kończyły...

» Śro gru 10, 2008 12:19

czyli pozostaje nam zyczyc wszystkiego dobrego Miszy :wink:

» Śro gru 10, 2008 12:29

Poszczescilo sie Miszce. Bardzo sie ciesze

» Śro gru 10, 2008 12:29

Oczywiście!!!

Naprawdę, każdy kontakt z jego Dużą powoduje, że serce mi rośnie. Nawet początkowo, kiedy było źle, to ona mnie pocieszała, że jeszcze się nie poddaje.. Wygrała

» Śro gru 10, 2008 21:52

cudownie!!! to się Miszce poszczęściło

» Czw gru 11, 2008 11:16

Jestem naprawdę szczęśliwa, bo KAŻDY DOM, z którym miałam dotąd do czynienia był naprawdę bardzo dobry.
Był jeden telefon w sprawie dwóch kotków z wątku "Czekoladek", gdzie zbyt mało informacji, zbyt skąpy kontakt i zbyt wiele wyobraźni podpowiedziało mi, że kotków (dziewczyna chciała 2) nie oddam, ale .. nie musiałam się zmagać, bo sama na szczęście zrezygnowała w dniu przyjazdu. Powód zresztą uzasadniał moją decyzję, podjętą bardziej na podstawie przeczuć niż danych.

Pani Maria od Miszki jest aniołem zrównoważenia, cierpliwości i dobroci. Naprawdę małemu nie mogło się lepiej "zadziać".. No i ma kolegę

Winna Wam jestem jego zdjęcia z pobytu u mnie. Wkleję oczywiście.. jeszcze chwilka cierpliwości..

KOTY z ŁOMIANEK - Sambuka ma dom. Podsumowanie s.47

Kto przegląda forum