Tercja, Tabisia i Yodzia...

[Wima]

Obyś miała rację.
Nie jestem przyzwyczajona do dzikich kotów.
Powinnam ją już zaszczepić, ale nie chcę zarobić punktów ujemnych u kota. Poczekam jeszcze trochę aż przestanie traktować mnie jak zagrożenie.

[Wima]

Masz Mamuciku rację, jest lepiej Przełom został dokonany.
Już wychodzi zza szafki i nawet prowokuje Tymka do zabawy, chociaż denerwuje się, gdy Tymek jest rozbawiony. Ale tu się nie dziwię, dla niej Tymek to zawodnik sumo (ponad 6 kg). Zwiedza już mieszkanie, siada na parapecie...Jednak, gdy zbyt szybko się ruszam lub zbyt blisko niej, chowa się za szafkę i prycha (na szczęście bez przekonania)

[mamucik]

Bardzo fajnie

Myśle, że prychanie też niedługo minie. Głaszcz ją jak bedziesz miała okazję, najchętniej moje dzikuski na to pozwalały w garderobie, gdzie czuły się najbezpieczniej.

Generalnie zauważyłam, że najlepiej oswaja się kota, jeśli na noc może być w pokoju, gdzie śpię. Myślę, że widok śpiącego człowieka oducza je poczuca zagrożenia, jakie czują w stosunu do nas. Jeśli śpimy przy mich, to znaczy, że je akceptujemy i nie bedziemy agresywni - może cos takiego

Moja Mamusia też nie lubiła kiedy nagle szłam w jej stronę. Lata na ulicy uczą ostrożności. Teraz już wie, że nie przejdę po niej . To zapewne dość szybko minie.

Ja zresztą też dzisiaj się bardzo ucieszyłam bo po raz pierwszy Mama mogła w ciagu dnia wyjść z garderoby bez akompaniamentu burzowych pomruków mojego najstarszego Mordercy. I nawet zjadły wspólnie posiłek

[Wima]

Postępów ciąg dalszy: wącha rękę, gdy ją do niej wyciągam, a jeszcze zdarzyło mi się parę razy przeciągnąć ręką po jej grzbiecie Kotka byla w szoku, raz nawet tak zamiauczała, ze pomyślałam, że chyba robię jej krzywdę Mam nadzieję, że się przyzwyczai i sama zacznie przychodzić na mizianki.
Słoneczny parapet w domu, zwłaszcza zasłonięty zasłoną przed moim wzrokiem robi furrorę

[kulka]

powli, powoli - ale ważne, że do przodu!

[mamucik]

Kotka byla w szoku, raz nawet tak zamiauczała, ze pomyślałam, że chyba robię jej krzywdę

Zauważyłam, że przy pierwszych miziankach dzikie koty - dla mnie -rozdzierająco miauczą, a spod ręki nie brykają, choć sa w pełnej gotowości. Smutne to, bo widać jak bardzo dostały w skórę, lecz nadal ta ufność jeszcze jest. Potem to przechodzi, sądze, że dzisiaj mała już tak nie miauczy.

[Wima]

Trafił do mnie 8 letni kocur ze schroniska. Ten przybytek tak mu się przysłużył, ze nóż się w kieszeni otwiera i pierwsze co zrobił w nowym domku to smygnąl za szafkę w kuchni, która dotychczas służyła Tercji.
Tercja pozbawiona bezpiecznego miejsca uznała, że będzie mieszkać na pokojach i wyleguje sie teraz na parapecie. A wczoraj kilka razy podeszłam, podsunęłam rękę do powąchania i pogłaskałam po łepku i grzbiecie.
Najważniejsza była mina kota, który walczył ze sobą, czy uciekać, czy się cieszyć z pieszczoty. Przyjąl ją, choć do typowego kociego rozanielenia jeszcze daleko

[Oliwka]

Wima przyjade dzis po kota i odstawie go na dworzec bede gdzies kolo 18.15 pozdrawiam

[Wima]

Przyjęte do wiadomości

[mamucik]

A wczoraj kilka razy podeszłam, podsunęłam rękę do powąchania i pogłaskałam po łepku i grzbiecie.

[Wima]

To nie moja cierpliwość i urok własny sprawiły, że Tercja wyszła spod szafy.
Obecność dwóch (przez jedną noc) kocurów sprawiła, że hormony w kotce zagrały i teraz ma ruję
Daje się głaskać, miauczy i nawołuje, nadstawia się Tymkowi, nie przejmując się, że ten niepełnojajeczny
Ale wreszcie można się przyjrzeć kotce: jest TRIKOLORKĄ, biale skarpetki i brzunio, na grzbiecie rudy przykryty burą narzutką. Na karku i na grzbiecie przebłyskuje rudy, mordeczka rudo-bura z białymi okolicami pyszczka i niesymetryczna ruda plamka na nosie.
Skoro ma ruję, łatwiej będę mogła zrobić jej zdjęcia (mniej się płoszy).

[mamucik]

[quote="Wima"]To nie moja cierpliwość i urok własny sprawiły, że Tercja wyszła spod szafy.
Obecność dwóch (przez jedną noc) kocurów sprawiła, że hormony w kotce zagrały i teraz ma ruję
Daje się głaskać, miauczy (quote]

Na taki sposób oswajania dzikuska jeszcze nie wpadłam - kupuję

[Wima]

Z Tercją jest coraz lepszy kontakt: udaje mi sie podawać hormony bez strat w kocie, sprzętach i ludziach .
Jak sobie przypomnę początki i ubieranie się jak saper do akcji by wyciągnąc zza mebli kotkę i podać leki, to jeszcze mam dreszcze.
Kumpel, którego prosiłam o przyjście z aparatem by zrobić kotce zdjęcia, nie odzywa się.
Czy toś ma czas, ochotę i możliwości by nam pomóc?

[Oliwka]

Wima, gratulacje. Popatrz jak to kocia natura czasem mimochodem może pomóc

[kulka]

No to jak już wyszła spod tej szafy to może w końcu da się sfotografować??