Klub kotów wiejskich wychodzących.

[ryśka]

kot jest to zwierze dzikie

Kot jest jest dziki,
kot jest zły,
kot ma bardzo ostre kły.


Kot jest zwierzęciem domowym, Doreczko.

[Kiara]

ale bez przygadywania innym

Napisze po raz kolejny, bo to nie pierwszy wątek. Argument "wypuszczam bo chcę, żeby mój kot był szczęśliwy" obraża mnie jako opiekunkę kota niewychodzącego, bo oznacza tyle, że jest u mnie nieszczęśliwy i nie zapewniam mu dobrych warunków. Taka jest prawda. I to nie jest przygadywanie?

kot jest to zwierze dzikie

Kot jest jest dziki,
kot jest zły,
kot ma bardzo ostre kły.


Kot jest zwierzęciem domowym, Doreczko.

Niektorzy tego nie zauwzaja

[Merdon]

Kiaro, czy miałaś kiedyś kota który był wychodzący?

[Kiara]

Kiaro, czy miałaś kiedyś kota który był wychodzący?

Adi wychodzi. Ale to wlasciwie nie jest moj kot.

[Oberhexe]

Ojej, wypuszczac takie piękności to dopiero musi być stresujące.

Bardzo mnie ciekawi, dlaczego tak napisałaś - czy to oznacza, że wypuszczanie kota tzw. "zwykłego" (celowo piszę w cudzysłowiu, bo uważam osobiście, że każdy jest niezwykły) jest mniej stresujące? Jeśli tak, to dlaczego?

[brava]

Czasami kotu do szczęścia całkowitego (;)) rzeczywiście potrzebne jest wychodzenie na dwór. Moja kicia przyszła do na jak miała około pół roku, zdaje sie że była kotem dzikim, ale sama "poprosiła nas o pomoc" bo mieła chora łapkę i została. Gdyby ja wtedy zamknąć w domu była by kotem nieszczęśliwym, bo była przyzwyczajna do wychodzenia. Ale inne koty które od urodzenia nie wychodzą dobrze czuja sie w domu.

[Kiara]

Czasami kotu do szczęścia całkowitego (;)) rzeczywiście potrzebne jest wychodzenie na dwór. Moja kicia przyszła do na jak miała około pół roku, zdaje sie że była kotem dzikim, ale sama "poprosiła nas o pomoc" bo mieła chora łapkę i została. Gdyby ja wtedy zamknąć w domu była by kotem nieszczęśliwym, bo była przyzwyczajna do wychodzenia. Ale inne koty które od urodzenia nie wychodzą dobrze czuja sie w domu.

Nie mow mi, ze polrocznego kota nie odzwyczai sie od wychodzenia... to bylby jakis totalnie skrajny przypadek

[brava]

Jak ma pół roku to jest juz baaaardzo trudno i słyszałam, że jak kot do pół roku wchodził na dwór to potem czuje się jak w więzieniu. Ona prawdopodobnie urodziła się "dziko" (nie wiem skąd takie zaufanie do ludzi), a takiego kota raczaj nie dało by się zatrzymac w domu. Próbowalismy kiedys ją "udomowić", ale nie dało rady, strasznie tęskiła na dwór i uciakała przy każdej lepszej okazji.

[Merdon]

Moja 12 letnia kotka jest wychodząca od zawsze. Po mojej przeprowadzce zostala z rodzicami, w domku z ogródkiem. Teraz mieszkam w centrum miasta w bloku, na 3 piętrze przy bardzo ruchliwej ulicy. Długo zastanawiałam się czy powinien zamieszkać ze mna kotek. Oczywiste było,że nie będzie wychodził. I przyznam bardzo się bałam czy go tym nie skrzywdze. Teraz mój skarb ma 8 miesięcy i jest kotem który ogląda świat tylko przez zasiatkowane okna. Robie wszystko co moge zeby byl szczesliwy, 'ale czesto mam wyrzuty sumienia ze pozbawilam go czegos tak waznego jak wolnosc. Wiem jak waznego , bo mam porownanie. Kiedy przychodze do rodzicow i patrze na kotke hasajaca po drzewach, wylegująca sie na sloncu od razu staje mi przed oczami obraz mojego Skarba z noskiem przyklejonym do szyby, lub miauczacego rozpaczliwe pod drzwiami wyjsciowymi. I nie zgadzam sie z opinia ze kot ktory nie zaznal wolnosci nie bedzie do niej tesknil.
Najszczesliwsze sa kotki wychodzace. Co nie oznacza ze my wlasciciele kotow niewychodzacych nie robimy wszystkiego aby nasze kotki byly jak najszczesliwsze.

[aguś]

Jak ma pół roku to jest juz baaaardzo trudno i słyszałam, że jak kot do pół roku wchodził na dwór to potem czuje się jak w więzieniu. Ona prawdopodobnie urodziła się "dziko" (nie wiem skąd takie zaufanie do ludzi), a takiego kota raczaj nie dało by się zatrzymac w domu. Próbowalismy kiedys ją "udomowić", ale nie dało rady, strasznie tęskiła na dwór i uciakała przy każdej lepszej okazji.

Moja Antonina wychodziła przez 2 lata.
Odzwyczajanie kota od wychodzenia trwało 3 miesiące.
Po prostu trzeba to przetrzymać.
Przerobiliśmy nocne wycie, drapanie pazurami drzwi i okien, niszczenie kwiatków i nasikanie mi do butów.
Od prawie trzech lat nie wychodzi.
Uciekła tylko raz. Na klatkę. I w te pędy wróciła.

[Kaska]

u mnie nie bylo nawet tych atrakcji o ktorych pisze agus
a Balbina wychodzila kilka lat, Bazyli okolo roku
pomiauczaly pod drzwiami - dotarlo do nich, ze ich przestrzen zyciowa sie zmniejszyla - i przestaly
po prostu

[aguś]

Moja 12 letnia kotka jest wychodząca od zawsze. Po mojej przeprowadzce zostala z rodzicami, w domku z ogródkiem. Teraz mieszkam w centrum miasta w bloku, na 3 piętrze przy bardzo ruchliwej ulicy. Długo zastanawiałam się czy powinien zamieszkać ze mna kotek. Oczywiste było,że nie będzie wychodził. I przyznam bardzo się bałam czy go tym nie skrzywdze. Teraz mój skarb ma 8 miesięcy i jest kotem który ogląda świat tylko przez zasiatkowane okna. Robie wszystko co moge zeby byl szczesliwy, 'ale czesto mam wyrzuty sumienia ze pozbawilam go czegos tak waznego jak wolnosc. Wiem jak waznego , bo mam porownanie. Kiedy przychodze do rodzicow i patrze na kotke hasajaca po drzewach, wylegująca sie na sloncu od razu staje mi przed oczami obraz mojego Skarba z noskiem przyklejonym do szyby, lub miauczacego rozpaczliwe pod drzwiami wyjsciowymi. I nie zgadzam sie z opinia ze kot ktory nie zaznal wolnosci nie bedzie do niej tesknil.
Najszczesliwsze sa kotki wychodzace. Co nie oznacza ze my wlasciciele kotow niewychodzacych nie robimy wszystkiego aby nasze kotki byly jak najszczesliwsze.

Najszczęśliwsze są koty bezpieczne...

[Bonkreta]

Jak ma pół roku to jest juz baaaardzo trudno i słyszałam, że jak kot do pół roku wchodził na dwór to potem czuje się jak w więzieniu. Ona prawdopodobnie urodziła się "dziko" (nie wiem skąd takie zaufanie do ludzi), a takiego kota raczaj nie dało by się zatrzymac w domu. Próbowalismy kiedys ją "udomowić", ale nie dało rady, strasznie tęskiła na dwór i uciakała przy każdej lepszej okazji.

Z moich trzech kotów dwa przez pierwszy rok swego życia wychodziły. A potem już nie (czyli od roku). Owszem, często mają ochotę wyjść na dwór, ze dwa albo trzy razy udało im się wymknąć na chwilę (bez większych problemów dały się namówić do powrotu). Jeden z nich urodził się na podwórku. Nie uważam, żeby czuły się jak w więzieniu (co to właściwie znaczy ?). Nie zauważam większych trudności w niewypuszcaniu kotów, poza tym oczywiście, że nie mogę zostawiać otwartych drzwi i okien w ich obecności. Nieco uciążliwe, ale nic poza tym.

W planach na przyszłość, niestety nie najbliższą mam kotoodporne ogrodzenie działki i wtedy koty znów będą mogły wychodzić. Z pewnością będzie im się podobało, przynajmniej latem. Do tego czasu będą mieszkać wyłącznie w domu, dla własnego bezpieczeństwa.

[brava]

Uważam, że zarówno kotu wychodzącemu jak i nie jest dobrze. Nie mozna powiedzieć, że jak kot nie wychodzi to jest nieszczęśliwy. Jeżeli kot mieszka tylko w domu od urodzenia to on nie zna innego świata i nie może powiedzieć, że jest mu źle. Owszem zawsza może zdarzyć sie sztuka która nie wychodząc bedzie do tego tęskiniła.

[Oberhexe]

Merdon - my też mieszkamy w mieście i nie wyobrażam sobie, by nasze koty wychodziły. Tak samo jest u hodowców, od których mamy zbójcerzy. Pewnym rozwiązaniem może być to, co oni robią: zabierają swoje koty na spacery do lasu, bez smyczy, z dala od drogi, samochodów i ludzi. Koty biegają wolno, a są jednocześnie bezpieczne. Żaden z kotów im jeszcze nie uciekł, a jedna z kotek reaguje na te spacery niechętnie, najchętniej zostałaby w samochodzie Podoba mi sie ten sposób zapewniania kotom powietrza i swobody, bez rezygnacji z bezpieczeństwa.

Jeśli chodzi natomiast o wypuszczanie kotów bez dozoru, to nie chciałabym, żeby moje koty zapłaciły najwyższą cenę za wolność. Nie chciałabym, by jakiś zwyrodnialec zabił je na skórki, podpalił, wydłubał oczy. Nie chciałabym, by zgineły pod kołami samochodu, zagryzione przez psa, otrute. Tak, jak zgineły dwie siostry Hackera, wypuszczane przez właściciela w spokojnej ponoć okolicy.