NUTKA, Pedro, Mika. Chora Pchełka

Ja bym nie zamykała w klatce, będzie się bardziej stresował. Natomiast dobrym pomysłem jest spanie czasem w tym pokoju. Kot zupełnie inaczej reaguje na leżącego, śpiącego człowieka - mniej się boi, zaczyna poznawać. Skoro je i korzysta z kuwety, to trzeba dać mu CZAS. Na efekty trzeba cierpliwie poczekać. Szkoda, ze nie ma w domu oswojonego kotka - prawdopodobnie szybko by się z maluchem dogadał i mógłby go wiele nauczyć.

Kot jest u was bardzo krótko, musi oswoić dom, zapachy, odgłosy, rytm dnia. I dopiero wtedy, jak zrozumie, że to rutyna, że mu nic nie grozi, to zacznie eksploatować teren i czuć się bezpieczniej Co najmniej tydzień mu dajcie na ogarnięcie tego wszystkiego. Byłoby szybciej, gdyby w domu znajdował się drugi kot, dzikuski na widok drugiego, który się nie boi, też przestają panikować.
Potem popróbujecie zabaw z wędką, u mnie przebojem dla starych i młodych okazała się taka:
https://www.zooplus.pl/shop/koty/zabawk ... ota/542108
Mnie była potrzebna do integracji młodej ze stadem, zadziałała super, wszyscy zapomnieli, że mają na siebie prychać.

Nasza tez ma ta zabawke. Szaleje ale tylko za ta z pstrokatymi piorami. Ta koncowka ogon mamy w wersji rozowej to wogole sie nia nie interesuje. A na drugi dzien po kupieniu popsula zaczep bo taki slaby klej dali a po tygodniu to rozgryzla te piorka, ledwo zipie ta zabawka naprawde na raz. Trzeba uwazac wyrywac z pyszczka bo chce to jesc. Z zooplusa mamy jeszcze ogon pantery z piorkami i pompon z futerkiem to te zabawki zdecydowaniedluzej posluzyly i sa bardziej bezpieczne.

Ja oswajalam swego czasu dwa kociaki (nie byly rodzenstwem) od dwoch roznych dzikich kotek. Nie mialam jak odizolowac od mojej 8-letniej kotki wiec zmuszona bylam zamknac je w mojej sypialni i w nocy spac z nimi. Jak juz polozylam sie i zgasilam swiatlo kociaki wychodzily z kryjowek i zaczynaly sie bawic. Czasami korzystaly z kuwety, ktora niestety tez musiala byc w sypialni. I to bylo najgorsze :lol:

ale dzielnie to znosilam. Wyrosly na dorodne kocice. :ok:

Jestem Ci bardzo wdzieczna, ze przygarnelas kociatko :201494

Ja mam dorosłą oswojoną kotkę u siebie, ale nie mieszkam razem z rodzicami, tylko niedaleko, więc mogę do nich często wpadać.
Pchełka ma 15,5 roku i jest chora. Nigdy nie tolerowała innych kotów, nie dokocę jej kociakiem. A rodzice nie mają innego zwierzątka.
Mały jest u rodziców i potwierdza się to co piszecie, że fajnie byłoby jakby ktoś tam spał. Mama pisze, że kotek teraz w nocy jest aktywny, słyszy go, jak chodzi po pokoju. Zjadł kolejne jedzonko i zrobił kupę do kuwety. Pogadam z nimi jutro o tym.
Wędka fajna, kupię na pewno. O kojcu myślałam, gdy cały dzień dziś nie wychodził i nie jadł. Teraz wieczorem wychodzi i je, więc dam mu na razie czas.

Oczywiście, starsza, chora kotka powinna mieć spokój, nie wolno narażać jej na stres.
Myślę, że wszystko się ułoży, kociak w koncu uwierzy, że nic mu nie grozi i będzie odważniej wychodził. Spanie w pokoju na pewno by mu pomogło, nawet na parę godzin.
Piórka na patyku są bardzo cenne do zabawy, która bardzo pomaga w oswajaniu, opiszę ją później, bo to wymaga, żeby kotek już trochę wychodził przy was z kryjówki.

Kotek obi malutkie postępy. Dziś także w ciągu dnia wychodził z kryjówki i jadł i kuwetkował. Zwykle robi to, gdy nas nie ma w pokoju, ale dziś raz wyszedł przy mnie, zjadł szybciutko, popatrzył na mnie, zrobił wielkie oczy i znów się schował. Potem nie udało się tego powtórzyć. Mama karmiła o 5 rano i widziała wtedy szary tyłek chowający się do kryjówki. A w nocy ponoć wszystko eksplorował i hałasował przy tym trochę. Pozostawił po tym zwiedzaniu poprzewracane przedmioty. Kulka, którą zostawiłam do zabawy zniknęła.

No to bardzo dobrze wszystko idzie:-) zadomawia sie!

Jak przestanie sie bac i bedzie wychodzil, to noc przeznaczy na sen. A teraz kiedy w dzien spi w ukryciu - to dopiero w nocy, kiedy jest cicho zaczyna harce. To sie zmieni jak sie zadomowi. Super :!:

Malymi kroczkami do przodu :ok:

Bardzo Wam dziękuję za wszystkie rady! Wszystko co pisaliście się sprawdza. Skrobię w drzwi wchodząc do pokoju, siedzę i gadam do niego, raz się zdrzemnęłam u niego. Przynoszę jedzenie, siadam w oddaleniu i czekam, aż zje przy mnie. Mały Kitek oswaja się wg mnie bardzo szybko, już coraz odważniej wychyla się i ciekawi człowiekiem. Już się nie boimy, że się nie oswoi. I gada, zaczyna odpowiadać, jak się do niego mówi

.

Efekty mojego dzisiejszego siedzenia u niego:
Obrazek

Śliczny, taki pusiaty

Jakie śliczne burasiątko!

Jaki piękny! :1luvu:

Widać, że jest troszkę przestraszony ale ciekawski

. Może pluszaka mu dać? Raczej dużego, żeby miał się do czego przytulić

.
Powodzenia.

Piękności, z pędzelkami na uszach! Zdrowo wygląda, ładne futerko, oczka czyste.

Ale jak się bardziej ośmieli to i tak trzeba będzie zabrać do weta na oględziny, odrobaczenie i szczepienie.

NUTKA, Pedro, Mika. Chora Pchełka

Kto przegląda forum