Mikołaj odszedł [*]

Mikołaj ma banerek :dance2:

Dzięki Axa :1luvu:

Axa

Kochani! Mikołaj nie ma białaczki!!!!!! :1luvu:

Bardzo się bałam, że będzie inaczej...
Tak czy owak mamy wciąż nadzieję że jeszcze może być dobrze. Bierzemy się za chłopaka. Ma zmienione leki, trzeba go trochę upaść. Jeszcze będą o niego domki walczyć

A nerki jak? Cały czas dostaje kroplówki?

Axa76 pisze:A nerki jak? Cały czas dostaje kroplówki?

Tak, Basia mu daje 2 razy dziennie.
Obecne badania pokazały
Mocznik 98 (wcześniejsze wyniki 34)
Kreatynina 4,2 (wcześniejsze wyniki 7,8)

Dobrze w jednym, to źle w drugim.

Nie ma białaczki, ale ma silny stan zapalny. Leukocytoza ok. 50 tysięcy. Dostał antybiotyki.
Je leki w mięsku. Mięso je najchętniej.
Chciałam mu szukać domu, ale w jego sytuacji chyba PÓKI CO musimy go ustabilizować... A raczej dziewczyny... bo ja jestem "na misji" w innym mieście. Eh...

Nie wiem, jak to jest u kotów, ale u ludzi dieta wysokobiałkowa (mięsna) powoduje wzrost poziomu mocznika. U kotów chyba też... On ma też karmę nerkową oprócz tego mięsa do leków?

Axa76 pisze:Nie wiem, jak to jest u kotów, ale u ludzi dieta wysokobiałkowa (mięsna) powoduje wzrost poziomu mocznika. U kotów chyba też... On ma też karmę nerkową oprócz tego mięsa do leków?

Tak, oczywiście, jest na chrupkach renal. Dostaje mięso ale w małych ilościach - przede wszystkim żeby zjadł w nim leki - wciąż chitofos i rubenal.

Próbuję ogarnąć żywienie nerkowców, ale wszędzie są sprzeczne informacje. Przede wszystkim Mikołaj jest chudy bardzo. Żeby nabrał sił i masy mięśniowej musi jeść białko. Wszystkie koty muszą jeść dużo białka. Z kolei duża ilość białka obciąża niesamowicie nerki. Karma renal jest niskobiałkowa i ma niską ilość fosforu. Powinna więc obniżyć parametry nerkowe, ale jak działa na kota osłabionego? Jeszcze teraz na antybiotykach...

Dzisiaj na dyżurze przyglądałam się Mikołajowi. Wgląda troszkę lepiej, sierść błyszczy. Tylko chudy dalej, boki zapadnięte. Od jakiegoś czasu też biega po wolierze, nie jest w klatce, więc ma dostęp także do zwykłej karmy. Nie wiem, czy to dobrze. Z drugiej strony, jak siedzi w klatce, to żal na niego patrzeć, bo nie dość, że chory, to skazany na zamknięcie. Tak przynajmniej wyleguje się na posłanku. :1luvu:

Mój syn od razu go polubił. Zauważyłam, że on ma słabość do kocich dziadziusiów (chociaż tak naprawdę Mikołaj chyba nie jest jakiś wiekowy). Najpierw mój syn upodobał sobie Gucia, potem Bonifacego, a teraz Mikołaja

Eviku, wczoraj na dniu kota byłam i gadałam z jedną dziewczyną, bodajże z Wrokotów o sytuacji Mikołaja - stwierdziła, że ona by chyba wybrała dla Mikołaja wolność, nawet za cenę niedopilnowania diety...
Oczywiście najlepszym wyjściem by było znalezienie mu DT żeby M. miał obydwie te rzeczy: dietę i żeby mógł pobiegać

Dlatego, jak zobaczyłam, że chodzi wolno po wolierze, myślałam, że ktoś z tego powodu podjął taką decyzję. Jednak jak mamy go doleczyć, to trzeba znaleźć jakiś sposób. Myślę, że może go zostawiać na pokojach? Tylko, czy nie będzie nam znaczył terenu? :roll:

Ewcia, jak zacznie znaczyć to będziemy się martwić. Jeśli mamy możliwość dać go na pokoje, dajmy go.
BTW - tak, Mikołaj jest dziadziem. 10 lat ma na pewno.

Hmm, a może u niego stres jednak źle wpływa na stan zdrowia? Może dieta nie jest tak ważna jak to, żeby miał maksimum komfortu psychicznego?

Axa76 pisze:Hmm, a może u niego stres jednak źle wpływa na stan zdrowia? Może dieta nie jest tak ważna jak to, żeby miał maksimum komfortu psychicznego?

Masz rację Axa, byle nie przesadzić z tym komfortem, żeby mu mocznik nie podskoczył znowu...

Jeszcze przez godzinę bazarek na podopiecznych KP, w tym Mikołaja!
viewtopic.php?f=20&t=150680

Dopiero tu dotarłam :oops:

Ale teraz będę na bieżąco

Mikołaj pozdrawia niedzielnie
Obrazek

Na kociarni pojawiły się nowe fajne koty, niektóre nawet z jajeczkami. Zdenerwował się Mikołaj, nowym pogroził, trochę się nawet obraził, no bo co kurczę! Pewnie przyjdą człowieki adoptujące i pierwsze kroki skierują do tych nowych, przytulastych, a przede wszystkim zdrowych kotów. Kto chciałby przygarnąć starego, schorowanego dziada, myśli Mikołaj.

Ale zaraz potem rozlega się chrobot klucza i głosy, oto nogi wolontariuszki Evik i trochę mniejsze, jej dzieci, a one uwielbiają kociego dziadka . "Mikołaaaaj!" cieszy się młody. Tulenie, mruczenie, podbijanie główką. Na chwilę świat odzyskuje sens.

Mikołaj odszedł [*]

Kto przegląda forum