Wikolki wróciły z adopcji, szukają kochającego domku - W-wa

Jak ruszy bazarek to dorzucę się na te dodatkowe wydatki weterynaryjne.

jakie cuda! <3 się napatrzeć nie mogę, niech je ktoś zabierze

Martuś, a co za mało masz kocich wydatków. :twisted:

Szalona.

Koty piękne, ale ta kopalnia w uszach przerażająca.
Ich umaszczenie jest śmieszne, mają takie prążko-cętki. Piękne są.
Mam nadzieję, że już niedługo znikną te drobne mankamenty - jak broń biologiczna w kuwecie i kopalnie w uszkach.
Stale zachwycam się ich miziastością i lagodnością. No, do buraska niepodobne. :mrgreen:

Nie wiem, które ładniejsze. Lolek ma cudną oprawę oczu, za to Wiki te śliczne skarpetki. Uwielbiam białe skarpetki u burasów.

No wiesz, przyczyniłam się, że burasy zjechały do Ciebie, dlatego się dorzucę z bazarku, może coś pójdzie.

Oboje piękni, każde na swój sposób. Wiki też ma oczka podkreślone, choć troszkę subtelniej. Lolek przypomina mi pluszowego misia.
Gdyby człowiek mógł się klonować i do tego zarabiał konkretnie, to chyba by zostały. Jako klątwa pierwszego tymczasa. :mrgreen:

Jednak to wszysko pozostaje w świecie fantazji. Nie mogę im niczego zapewnić, a one zasługują na szczęście i dobrą opiekę.
Niesamowite, jak razem przetrwały.

Kiedy jedza mokrą karmę, nie ważne, czy to puszkę, czy mięsko czy serek - to myją sobie na wzajem pysie. Lolek jest dokładniejszy. Sięga aż do uszek siostry.

Wiki i Lolek piękne...
a co z pchełkami?...nie ma?

Nie ma, ale profilaktycznie zapodane. Wystarczy nam życie wewnętrzne i uszne. :lol:

Tak myślałam...
Oj jak ja nie lubię tego bogatego życia, oj nie lubię. Będziesz miała co robić....
Wiki podobna do Ogonka...brakuje jej tylko tego białego pędzelka na ogonku.

Biały pędzelek nawet by jej pasował. W sumie nic straconego... :twisted:

Jeszcze nam sąsiad kretyn dziś podniósł ciśnienie. Zapytał niby żartem, czy nie puścić pieska, żeby się z naszymi kotami pobawił. Pies jest wobec kotów agresywny i ciągnął w stronę transporterów. Oj żeby się tak ktoś z tym panem ciemną nocą pobawił. :twisted:

Wiki to zadziora. Zaczepia Loleczka i oklada po łepetynie. Prowokuje małe kotłowaniny. Wiki jest też bardzie niepokorna, w połączeniu z jej większą płochliwością da to nam więcej pracy socjalizacyjnej.

Lolek jest miłosnikiem fotela. Fotela przed tv, jak o facet. Jest bardziej potulny.

Oboje psocą, drapią fotele - koniecznie trzeba drapak skombinować, oboje są ciekawscy, niestety żeby zwrócić na siebie uwagę sięgają na człowieka i podciągają się z pazurkami w jego nodze. :mrgreen:

Jeśli ktoś pragnie miziaka i zabawiacza, to koty idealne. Ciągle mówią "patrz na mnie".

No to radzę chodzić w spodniach, bo inaczej nóżki będziesz miałam takie jak ja....we wzorki :mrgreen:

Na szczęście nie lubię spudnic.

Lolek i TŻ zawiązują komitywę. Początkowo spięty kociak dał się wziąć na kolana, ogladali razem tv, Lolek zrelaksował się, wyciągnął do góry brzuszkiem na całą długość ud TŻ i tak zasnęli. Wiki za to woli ekplorować teren, obmyślać plan zdobycia rybek i ptaszków. Na kolanka jeszcze nie chce. Ale zagaduje człowieka o głaskanie i pięknie barankuje.
Zaraz będziemy uszka zakraplać.