Dakar- biało-rudy kocurek.Wraca z adopcji.

czyli próbować? na syki nie reagowac?

Podobno jeśli krew się nie leje to nie jest źle. Moim zdaniem to jest denerwujące, jeśli koty okazują sobie niechęć.Nie lubię tego, naprawdę.Słyszałam, że nie należy się wtrącać, głaskać na zmianę ( przenikają zapachy) i bardzo dopieszczać rezydenta.Niechęć do nowego przybysza może wynikać z obawy o utratę uwagi Dużych.Kiedy u mnie jest jakiś nowy kot, bardzo pilnuję, aby rezydenci otrzymywali dużo pieszczot.

no nic - pogadam z nimi bo jest u nas czym dokacać :twisted:

Oczywiście, że pogadaj.Ja bym wzięła, nie znoszę, kiedy kot jest jedynakiem.Dwa to idealna sytuacja, same plusy, trzy i więcej to już inna bajka.

Ja tam jestem z trzech baaaardzo zadowolona

Był taki czas kiedy walczyliśmy o Zuzię, tak się pochorowała. I sobie wtedy myślałam, jak pusto byłoby tylko z dwoma kotami

Ale to już wszystko zależy od warunków.

Też mam trzy i żadnego już bym nie oddała, ale miałam dwa, wprawdzie dość krótko i widzę różnicę.To też zależy od kotów.Bywało i siedem i jakoś było, ale tylko jakoś .

Cały czas myślę o Dakarze.Biedak, siedzi w klatce i to małej :cry:

Mam nadzieję tylko, że domek mu się podoba.

Ja też o nim myślę. On tak bardzo chce wyjść

Uważam, że trochę niesprawiedliwie siedzi w tej klatce, bo jest naprawdę bardzo bardzo bezproblemowy, ale co zrobić...

Dzisiaj powinny ukazać się pierwsze ogłoszenia Dakara.Oby ktoś sensowny zadzwonił.

Wypuściłam Dakara, ale tylko trochę pobiegał. Próbował bawić się grzechoczącą piłeczką, trochę popatrzył przez okno i tyle.Posiedział u mnie na kolanach, mruczał ślicznie , ale musiał wrócić do klatki.On jest bardzo grzeczny, nie wskakuje na meble, najchętniej schowałby się gdzieś i poleżał.Jakiś klient głaskał go dzisiaj, Dakar był taki zadowolony, wpychał główkę w dłoń tego Pana.Kasia ma być w lecznicy wczesnym popołudniem , ja pójdę wieczorem, zaniosę dobre jedzonko.

Kolejny koci ideał. To jest kot dla ludzi, którzy chcą mieć grzecznego i niekłopotliwego futrzaka. Nie sposób go nie kochać

Dziś sobie troszkę połaził i oczywiście znalazł sobie półeczkę na zapleczu z takim siankiem w woreczkach. Tam się ułożył i ugniatał. Bardzo żałowałam, że już muszę go zamykać w klatce

No i ma ten zwyczaj, że kiedy coś się do niego mówi to on odpowiada. Czasami stoi w drugim końcu pomieszczenia, a ja mówię do niego: Dakar, kotku, co tam słychać? On wtedy miałknie, podchodzi do mnie...no i oczywiście główka w dłoń

Fajnie byłoby, gdyby Dakar znalazł forumowy domek.To cudowny kotek.Jest już taki czyściutki, mięciutki, no po prostu piękny.On jest słodziakiem, kocha ludzi, uwielbia się przytulać.To dorosły kocur, ale jest bardzo spokojny, łagodny.Chyba nie miał zabawek, dopiero zaczyna się uczyć do czego służy wędka, piłeczka czy myszka.Mika go trochę terroryzuje, Dakar więc najchętniej szuka zacisznego miejsca. Nie atakuje innych kotów, ustępuje im miejsca.Jest zdrowiutki, ale trochę smutny, bo większość czasu spędza w klatce :cry:

Nie, nie jest kotem szalonym, takim, który biega i skacze po meblach, ale nie czuje się komfortowo w zamknięciu.Wydaje mi się, że bardzo chętnie poleżałby na kanapie obok Dużej/Dużego, a jeśli otrzymałby w tym czasie porcję mizianek to już byłby w siódmym kocim niebie.

Dakar jest cudownym kotkiem, on rozdaje całuski :lol:

Naprawdę, na dzień dobry dotyka nosa i leciutko liże.To jest urocze.

Potwierdzam

wystarczy zbliżyć do niego twarz, a on mrucząc daje buzi w czubek nosa:) Dostałam dziś 3 razy.
W ogóle mam słabość na jego punkcie. Jest jednym z moich ulubionych kotów

Ma taki śliczny pyszczek i ciepłe spojrzenie:)

Bo Dakar jest przekochany :1luvu:

Dakar- biało-rudy kocurek.Wraca z adopcji.

Kto przegląda forum