Aszira odeszła :(

[Weihaiwej]

Tak mi przykro

[KarolinaS]

Aszirko.
Śpij biedactwo[*]
Marlenko przytulam mocno kochana

[Madziulla]

Przeczytałam Waszą historię kilka dni temu, kibicowałam. Tak mi smutno, że jej czas już się skończył Była przepiękną istotką.

[*]

[Monika53]

Czytam i zaraz przypomina sie mi moja koteczka Tina. Miała 15 lat kiedy zachorowała na nerki meczyła sie z ta choroba pól roku odchodziła przez tydzien nie schodzac z okna . Kiedy zaczela załatwiac sie pod siebie musiałam podjac decyzje uspienia jej . Straszne było to trudne ale wiedziałam ze słuszne i ze nie bedzie sie meczyc . Tobie bardzo wspólczuje.

[joluka]

strasznie mi przykro.... - miałam nadzieję, że malutka da radę....

['] ['] [']

[Marlon]

Dziękuje za to, że jesteście tu.

Czuje się fatalnie, nie mogę uwierzyć, że już jej nie ma, mam wrażenie, że jak się odwrócę od komputera zobaczę ją. Bardzo za nią tęsknię, chyba nie poznałam żadnego kota tak jak ją, towarzyszyła mi w każdej chwili. Najgorsze są takie momenty jak np. budzenie się, ledwo otwierałam oczy a ona była przy mnie, poranne mizianki-przytulanki i od razu łatwiej wstawało się z łóżka, szłam zrobić sobie kawe, zabierałam puszkę, ona siedziała pod drzwiami i czekała, jak wchodziłam do pokoju, od razu biegła do miski i głośno gadała. Takie sytuacje trudno mi opisać, miałam wrażenie, że rozumie wszystko co się do niej mówi, była bardzo wyjątkowym kotem, innym od pozostałych.

Trudno było mi się do tego zabrać ale wczoraj odkażałam sobie pokój, ciężko było mi wyrzucać jej zabawki, każda kojarzyła się z konkretnymi chwilami z naszego wspólnego życia, nie moge patrzeć na gumki do włosów, bo to były jej ulubione przedmioty do zabawy, lubiła ten moment kiedy zdejmowałam je z głowy, dostawała wtedy dzikich oczu jak kot ze shreka i czekała aż jej rzuce, taka zabawa z aportowaniem trwała do ostatnich sił, salta w powietrzu, wyciąganie gumki spod szafy, a najśmieszniejsze było to, że nawet jak ktoś inny się z nią bawił, gumkę przynosiła zawsze mi

Późnym wieczorem skończyłam sprzątanie, usiadłam w fotelu popatrzyłam na pokój, wyglądał jakby nigdy tu nie mieszkała, poszłam po swoje koty, które dzieliły z nią kiedyś to pomieszczenie. Amberka się cieszyła, zasneła na łóżku a Kaszmirek chodził po całym pokoju,zaglądał wszędzie, pod łóżko, kanapę, regał, szafę, wyglądał jakby jej szukał. Podobno wiele zwierząt spało dziś ze mną, ale ja czułam się sama.
Po prawie 7 miesiącach mam znów otwarte drzwi od pokoju, przychodzą tu koty mojej mamy, mojej siostry, nasze tymczasy a ja czuje się jakbym ją zdradziła, bo to było jej miejsce, bezczelnie biegają po jej ukochanych meblach i bawią się...

[seja]

Mogłaś sobie chociaż zostawić jedną zabawkę.
Noszę przy sobie każdego dnia, w kurtce jedną z Miśkowch.

Łatwiej mi było , bo wyprowadzaliśmy się z mieszkania w którym ten jeden pokój był Miśki.
Pierwsze dni po , wszędzie ją widziałam...na jej ukochanym fotelu...
Brakuje nam jej.
Oprawiliśmy sobie jedno z jej zdjęć...

Teraz jest na zawsze Twoja.

[Marea]

smutne...bylyscie tak blisko...

Marlenko z tego co wyczytalam Felv ginie poza organizmem kota w ciagu kilku minut, wiec aby kot od kota sie zarazil potrzebny jest dlugotrwaly i bliski kontakt zwierzat, wylizywanie, wspolne miski itp....nie martw sie o pozostale.

Przytulam. Pozbieraj sie.

[Izzi]

Dziękuje za to, że jesteście tu.

Czuje się fatalnie, nie mogę uwierzyć, że już jej nie ma, mam wrażenie, że jak się odwrócę od komputera zobaczę ją. Bardzo za nią tęsknię, chyba nie poznałam żadnego kota tak jak ją, towarzyszyła mi w każdej chwili. Najgorsze są takie momenty jak np. budzenie się, ledwo otwierałam oczy a ona była przy mnie, poranne mizianki-przytulanki i od razu łatwiej wstawało się z łóżka, szłam zrobić sobie kawe, zabierałam puszkę, ona siedziała pod drzwiami i czekała, jak wchodziłam do pokoju, od razu biegła do miski i głośno gadała. Takie sytuacje trudno mi opisać, miałam wrażenie, że rozumie wszystko co się do niej mówi, była bardzo wyjątkowym kotem, innym od pozostałych.

Trudno było mi się do tego zabrać ale wczoraj odkażałam sobie pokój, ciężko było mi wyrzucać jej zabawki, każda kojarzyła się z konkretnymi chwilami z naszego wspólnego życia, nie moge patrzeć na gumki do włosów, bo to były jej ulubione przedmioty do zabawy, lubiła ten moment kiedy zdejmowałam je z głowy, dostawała wtedy dzikich oczu jak kot ze shreka i czekała aż jej rzuce, taka zabawa z aportowaniem trwała do ostatnich sił, salta w powietrzu, wyciąganie gumki spod szafy, a najśmieszniejsze było to, że nawet jak ktoś inny się z nią bawił, gumkę przynosiła zawsze mi

Późnym wieczorem skończyłam sprzątanie, usiadłam w fotelu popatrzyłam na pokój, wyglądał jakby nigdy tu nie mieszkała, poszłam po swoje koty, które dzieliły z nią kiedyś to pomieszczenie. Amberka się cieszyła, zasneła na łóżku a Kaszmirek chodził po całym pokoju,zaglądał wszędzie, pod łóżko, kanapę, regał, szafę, wyglądał jakby jej szukał. Podobno wiele zwierząt spało dziś ze mną, ale ja czułam się sama.
Po prawie 7 miesiącach mam znów otwarte drzwi od pokoju, przychodzą tu koty mojej mamy, mojej siostry, nasze tymczasy a ja czuje się jakbym ją zdradziła, bo to było jej miejsce, bezczelnie biegają po jej ukochanych meblach i bawią się...

[Madziulla]

Marlon, trzymaj się...
Wiesz, moim zdaniem liczy się to, że o Niej pamiętasz. Życzę Ci, żebyś Jej cząstkę widziała w każdym kocie.

[yammayca]

W sumie to dobrze, że tamci ludzie ją oddali Tobie z powrotem. Nie walczyliby o jej życie tak jak Ty. I nie daliby jej aż tyle miłości.
Trzymaj się

[Conchita]

tak mi przykro :(:(
Jest tak strasznie, gdy kot odchodzi
Trzymaj się.