Kuleczka i Elunia ze schronu śląskiego-szczęśliwe w domach

anita5 pisze:Wczoraj otworzyłam klatkę Eluni, myślałam, że jak zwykle będzie się bała wyjść. Ale tym razem wyszła. Biegała sobie po pokoju, bawiła się każdą zabawką po kolei. Ale jak chciałam ją wziąć na ręce, to się zaczął cyrk. Drapała i broniła się... Musiałam ją złapać, bo miała dostać lekarstwo. Mam niezłe szramy na ręce. Po wsadzeniu do klatki po chwili brzuch do góry, mruczenie, łaszenie się... Nie mam pojęcia, jak z nią postępować, żeby nie zrobić czegoś głupiego. Trzymać w klatce? Nie chcę jej zrazić do siebie...
Jeśli mogę prosić o radę...

Nie mam doświadczenia, nie doradzę, ale podniosę, może ktoś mądrzejszy się wypowie?
Czasem koty nie lubią być na rękach, a szczególnie, gdy podajemy lekarstwa.

Edit: dodałam cytat, bo mój tekst brzmiał bez sensu, sam na górze strony,podczas, gdy pytanie zostało na poprzedniej.

Tak całkiem swobodnie na cały dom to bym jej nie wypuszczała. Chyba, że tylko w jednym pokoju.
Tylko co wtedy z tym podawaniem lekarstwa? Czy ona nie zje lekarstwa z jedzeniem? Tak, żeby nie trzeba było jej wciskać na siłę? Sama nie wiem...

Mój ex-tymczas Romek też taki straszek był, długo siedział w klatce, w dodatku w budce w klatce, w najdalszym kącie budki. Tylko oczka było widać. Z czasem budkę wymieniłam na legowisko a potem otwarłam drzwiczki klatki. Romeczek mógł wychodzić i wracać kiedy chciał. Tak też było, najpierw nieśmiało, parę kroków przy klatce, potem coraz śmielej aż w końcu klatka nie była potrzebna. Trwało to kilka tygodni ale warto było. Szkoda tylko, że Romeczek nie nacieszył się długo stałym domkiem (FIP) :cry:

Ona ma złe skojarzenia z łapanką,na kociarni nie umieli jej złapać do sterylki,a miała rodzić lada dzień.W końcu zrobili obławę w 5 osób i rzucili sie na nią.

justyna8585 pisze:Ona ma złe skojarzenia z łapanką,na kociarni nie umieli jej złapać do sterylki,a miała rodzić lada dzień.W końcu zrobili obławę w 5 osób i rzucili sie na nią.

To wiele wyjaśnia... :wink:

Nic no, dopóki ona jest antybiotyku, musi wytrzymać w klatce. Zresztą nie wygląda, żeby jej to sprawiało przykrość.

Kuleczkę uwielbiam, nie wiem, skąd się biorą takie kotki, ja jeszcze takiego cudeńka nie znałam... Jest słodki, grzeczny, przytulny, przeuroczy i absolutnie rozkoszny.