Duży, czarny, domowy, kastrat - Helmut z Festung Breslau [*]

No wlasnie co z nim?

Jest u mnie
przyzwyczaja się i przeżywa żałobę

jak skończy, będziemy szukać domu.

Beliowen pisze:Jest u mnie
przyzwyczaja się i przeżywa żałobę

jak skończy, będziemy szukać domu.

Jak to dobrze, że zajrzałaś na wątek w odpowiednim momencie :1luvu:

mięta pisze:
Beliowen pisze:Jest u mnie
przyzwyczaja się i przeżywa żałobę

jak skończy, będziemy szukać domu.

Jak to dobrze, że zajrzałaś na wątek w odpowiednim momencie

przypadek rządzi światem

Przepraszam, że nie zaglądałam na wątek, zawiadomienia nie przychodziły, no i ostatni tydzień to dodatkowo była u mnie końcówka akcji kostrzyńskiej.
Ponieważ straciłam kontakt z panem Krzysiem, wysłałam pw do Beliowen dwa dni temu chyba, poszukując kota.
Jest u Beliowen od piątku i tak, jak napisała, przeżywa żałobę.
Beliowen i pan Krzysztof są w kontakcie.
Mój rozpaczliwy wątek był po rozpaczliwej rozmowie z byłym opiekunem. Może padło wtedy o jedno słowo za dużo z jego strony, ale wierzcie mi, nie jest i nie była to dla niego decyzja prosta. Nie osądzajmy za brutalnie. W desperacji bywa, że mówi się różne rzeczy.
Nie jest tak, że nie szukał domu dla kota. Szukał. Nikt go nie chciał. Nie chciał oddać do schroniska, ani ludziom przypadkowym, którzy dla świętego spokoju mówili: dobra, daj go...Jakoś tam będzie. Ostatecznie przyszedł do mnie po pomoc. Długo myślałam, zanim uruchomiłam wątek, właściwie bez nadziei.
Nie chcę za dużo pisać. Tam były dwa koty i żona, która miała uczulenie. Brała leki przeciwalergiczne, bez tego nie funkcjonowała. Potem ciąża i polecenie lekarza odstawienia leków. Błyskawicznie wystąpiły wszystkie możliwe objawy do tego stopnia, że wyprowadziła się do rodziców ze względu na samopoczucie. Wróci, gdy koty zostaną rozparcelowane, a mieszkanie w miarę możliwości "odczulone".
Nikogo nie usprawiedliwiam. Ale sytuacja była podbramkowa, oczywiście nie aż tak, aby kota uśpić, ale ciężka.
Dodam tylko, że pan Krzysztof bardzo tęskni za kotem, wierzcie, albo nie. Spędzili razem dobrych 10 lat życia.
Beliowen, ja ze swojej strony ogromnie Ci dziękuję za ten odruch serca, błyskawiczny i bezwarunkowy.
Wierzę, że wspólnymi siłami, znajdziemy dla czarnuszka niebawem dobry, spokojny dom.

No, życie to nie je bajka, jak wiadomo i czasami czekają nas wybory cięższe, niż byśmy się spodziewali - oby nie ... Ale jak dobrze zrozumiałam, tam jest 2 kotek? Czy on już ma dom?

Jest, a właściwie już nie ma. Maincoon. Tu chętnych na zabranie kota było wielu i od razu...
Można było przebierać w propozycjach.
Czarnego straszego pana nikt nie chciał

Żeby teraz się szybko znalazł domek stały :ok:

czitka pisze:Nie chciał oddać do schroniska, ani ludziom przypadkowym, którzy dla świętego spokoju mówili: dobra, daj go...Jakoś tam będzie.

W sumie to jestem człowiekiem przypadkowym :twisted:

Do schroniska ten kot nie nadaje się absolutnie, on jest wycofany mając wokół siebie 4 dość przyjaźnie nastawione koty
w kociarni prawdopodobnie zaszyłby się w kącie i znaleziono by go dopiero, jakby umarł

bo on, mimo rozmiarów, świetnie potrafi się zakamuflować.

czitka pisze:Zostały mu trzy, może 4 dni

czitka pisze:Dodam tylko, że pan Krzysztof bardzo tęskni za kotem, wierzcie, albo nie. Spędzili razem dobrych 10 lat życia.

Ano właśnie - nie wierzę.
Wyznaczenie własnemu kotu 3-dniowego terminu do egzekucji, a potem tęsknota

Dziwię się, że to powtarzasz, bo to jeszcze gorzej świadczy o tym człowieku - albo jest niedojrzały albo niezrównoważony albo był to zwykły szantaż emocjonalny. Powinien się wstydzić.

Alergeny też nie znikną jak za dotknieciem czarodziejskiej różdżki w momencie zniknięcia kotów:((

Beliowen

za Ciebie i Helmuta.

Helmut zdecydował się zakończyć żałobę i dziś od rana udaje, że mieszkał u nas od zawsze
chodzi wokół nóg, zagaduje, podstawia głowę do głaskania, ociera się o meble, skorzystał z drapaka

przestał też boczyć się na nasze koty

jednym słowem, dojrzał do zapomnienia o przeszłości i postanowił wkroczyć w nowy etap życia z podniesionym ogonem

Jest bardzo towarzyskim kotem i nie ma absolutnie nic przeciwko byciu poklepywanym przez moje najmłodsze dziecko (Basia ma prawie rok)
gdyby jego opiekunowie chcieli dać mu szansę, mieliby wspaniałego towarzysza zabaw dla dziecka
ale ponieważ nie chcieli, to nie będą mieli
o.

Helmut, proszę państwa, szuka domu na resztę lat
najlepszego domu na świecie, takiego, w którym będzie członkiem rodziny i który pokocha go ze wszystkimi kilogramami i centymetrami obwodów :lol:

Zdjęcia Helmuta wkrótce

dotarłam z innego wątku ( viewtopic.php?f=1&t=91625 )
ciesze się że życie Helmuta juz się wyprostowało.
dużo zdrówka i dobrego domu kotku :ok:

Duży, czarny, domowy, kastrat - Helmut z Festung Breslau [*]

Kto przegląda forum